شادیاخ یکی از مشهورترین محلههای شهر کهن نیشابور بوده است که از اوایل سده سوم هجری قمری مسکونی شده و تا سال ۶۶۹ هجری قمری که زمینلرزه آن را در هم درنوردیده، از اهمیت ویژهای برخوردار بوده است.
این محله به سبب کاخی که عبدالله بن طاهر (سومین حاکم سلسله طاهریان) به نام شادیاخ در آن بنا نهاد به این نام شهرت یافت. شادیاخ در گذشته یکی از محلههای اشراف نشین نیشابور و محل سکونت پادشاهان، امیران ، درباریان و هنرمندان بوده است. بخشی از این محوطه اکنون به صورت سایت موزه درآمده و مورد بازدید گردشگران قرار می گیرد. محوطه باستانی شادیاخ با شماره ۱۰۹۱۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.