مسجد جامع داراب تنها مسجد چهار مناره‌ای در جهان است ؛ همچنین مناره‌های آجری و قطور این مسجد بر خلاف سایر مساجد ، دایره‌ای شکل نیستند.
این ویژگی‌ها باعث شده که این مسجد یکی از منحصر به فردترین مساجد ایران و جهان باشد. این برج های تنومند به صورت یازده ضلعی متساوی الاضلاع هستند. روی این برج ها تزئینات مربع شکل و لوزی شکل آجرکاری زیبایی هم صورت گرفته و در بخش هایی از آن می توان آیات قرآن به خط کوفی را مشاهده کرد. آیه مبارک آیه الکرسی و همچنین عبارات «لا اله الا الله» و «محمد رسول الله» از آن جمله اند. نام مبارک حضرت علی علیه السلام هم به کرات در این مسجد و بر روی مناره هایش به چشم می خورد. شاید شبیه ترین بنا به این مسجد در دنیا، آرامگاه اعتماد الدوله تهرانی در شهر توریستی آگرای هند باشد که این خود تاثیر گذاری معماری ایران بر هندوستان را نشان می دهد.
مسجد داراب قدیمی ترین بنای شهر کنونی داراب و معروف ترین جاذبه گردشگی این شهر است. بنای اولیه این مسجد را در اواخر دوره سلجوقی ساخته اند. البته در دوره صفویه و عصر سلطنت شاه طهماسب اول، بازسازی های گسترده ای در این مسجد صورت گرفته است و مسجد به شکل امروزی خود در آمده است. مسجد جامع داراب در سال ۱۳۵۶ با شماره ۱۵۹۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
