اقتصادآنلاین - سپیده قاسمی؛ هر بار به مغازه محل یا فروشگاه برای خرید محصولات لبنی می‌رویم منتظر درجه قیمت بیشتر بر روی محصولات هستیم، موضوعی که دیگر برای همه ما عادی شده است. در ابتدای مرداد ماه سالجاری در حالی که قیمت خرید شیرخام از دامدارن تنها ۹ درصد افزایش یافت، صنایع لبنی در ابلاغی رسمی۱۷ تا ۳۲ درصد بر قیمت محصولات خود افزودند. زمان زیادی از این ابلاغیه نگذشت که صنایع لبنی چراغ خاموش تقریبا هر روز اقدام به درج قیمت جدید و گران فروشی کردند و این روند را همچنان ادامه می‌دهند.
رضا باکری، دبیر انجمن صنایع لبنی، در پاسخ به پیگیری اقتصادآنلاین دلیل افزایش قیمت محصولات لبنی را افزایش چشمگیر مواد اولیه تولید و بسته بندی عنوان کرد.
وی افزود: در چند ماه اخیر مواد پلی اتیلن 3.5 برابر و پت 7 برابر رشد قیمت داشته است، همچنین تتراپک نیز افزایش قیمت 2 تا 3 برابری را تجربه کرده است.
به گفته باکری؛ علی رغم قیمت مصوبه 1570 تومان برای هرکیلوگرم شیرخام کارخانه‌های لبنی آن را 2250 تومان تا 2300 تومان می‌خرند و در برخی موارد قیمت خرید شیرخام به بیش از این مبالغ نیز می‌رسد.
وی تاکید کرد: با این اوصاف نباید انتظار داشت که صنایع لبنی افزایش قیمت در تولیدات خود را نداشته باشند چرا که زیان و ورشکستگی آن‌ها را به دنبال خواهد داشت.
دلایل مطرح شده برای افزایش قیمت محصولات لبنی تا حدی قابل پذیرش است چراکه پتروشیمی‌ها در مقطعی پس از تشدید تحریم‌ها توسط آمریکا قیمت تولیدات خود از جمله (PET) را افزایش قابل توجه دادند، اما ادامه افزایش قیمت و تغییر روزانه آن موضوعی دیگری است که صنایع لبنی باید در برابر آن پاسخگو باشند.
رصد بازار نشان می‌دهد مواد اولیه بسته بندی از نیمه دوم سالجاری روند کاهشی به خود گرفته به نحوی که قیمت هرکیلوگرم (PET) در بورس تا ۷ و در بازار آزاد تا ۱۰ هزار تومان کاهش یافته است، اما صنایع لبنی نه تنها قیمت‌ها خود را هماهنگ با بازار کاهش نداده اند بلکه همچنان به افزایش قیمت ادامه می‌دهند.
البته سازمان تعزیرات به عنوان دستگاه ناظر بر گران فروشی نسبت به تخلف کارخانه‌های لبنی بی تفاوت نبوده و جریمه‌های سنگینی را برای تعدادی از کارخانه‌های بزرگ لبنی تعیین کرده است، جریمه‌های که گاهی به میلیاردها تومان می‌رسد. اما شرکت‌های لبنی متخلف نه تنها اقدامات به پرداخت این جرایم نکرده اند بلکه به افزایش قیمت و گرانفروشی خود ادامه می‌دهند.
کارخانه‌های لبنی از یک سو معتقدند که قیمت‌هایی که اکنون محصولات خود را عرضه می‌کنند واقعی است و تخلفی صورت نگرفته است و سازمان تعزیرات باید مبنای خود را بررسی اسناد مالی کارخانه‌ها قرار دهد و بر اساس آن و واقع بینانه حکم صادر کند.
از سوی دیگر با اخذ حکم از دیوان عدالت اداری به عنوان نهاد بالادستی تعزیرات حکم این سازمان را متوقف می‌کنند.
ضمن اینکه کارخانه‌های لبنی متخلف که جرایم سنگین برای آن‌ها در نظر گرفته شده عمده بازار محصولات لبنی را در دست و قدرت تعیین قیمت در بازار برای مصرف کننده دارند.
هر چند موارد مطرح شده میدان را برای ادامه تخلفات کارخانه‌های لبنی باز می‌کند، اما صنایع لبنی بازی را شروع کرده اند که بدون شک برای آن‌ها دو سر باخت خواهد بود چرا که آمار رسمی از کاهش سهم لبنیات در سبدخانوار خبر می‌دهد، صنایع لبنی باید بدانند در بازار بی مشتری ادامه تولید نیز به خطر می‌افتد.
