به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، برای این کار باید برنامه‌ریزی‌ها، کوتاه‌مدت، سریع و به‌روز باشد. باید نظام برنامه‌ریزی پویا، آگاه و مضطرب شکل بگیرد؛ به‌عبارتی در عین اینکه اطلاعات داریم، فکر کنیم ممکن است این اطلاعات کافی نباشد، بنابراین دائم دنبال اطلاعات تازه‌تر و عملی‌تر، همراه با خلاقیت و ریسک‌پذیری خردمندانه باشیم که جزو لاینفک زندگی در دهه آینده است. همانطور که می‌دانیم، هزینه‌های دانشگاه زیاد است؛ از هزینه مسکن گرفته تا کتاب‌های درسی و شهریه دانشگاه و... بنابراین جای تعجب نیست که دانشجویان از هر بزنگاهی استفاده کرده و جذب بازار کار شوند. در این چند‌ماه که دنیا با ویروس کرونا درگیر است، به‌نظر این فرصت پیش آمده تا دانشجویان از آنلاین‌بودن کلاس‌ها استفاده کنند و جذب بازار کار شوند. آیا می‌توان این رفتار را واکنش سریع نسبت به اتفاقات جامعه دانست؟ آیا این همان دورنمای واقعی‌تر از زندگی در پیش‌رو است؟
پیوستن به بازار با واکنش سریع
با توجه به اینکه همه کسب و کارهای سنتی به سمت آنلاین‌شدن می‌روند، به‌روز‌بودن به مدیران کسب و کارها کمک می‌کند که با حفظ کسب و کار خود در فضای مجازی و اینترنت نیز حضور داشته باشند؛ نه‌تنها شرکت‌ها، کسب و کارها و سازمان‌ها روزبه‌روز تمایل بیشتری به حضور پررنگ‌تر در اینترنت و حتی تجارت الکترونیک نشان می‌دهند. اشخاص، هنرمندان، بازیگران، متخصصان، پزشکان و صاحبان مهارت‌های فردی سعی می‌کنند با معرفی خود و ایجاد برند دیجیتال، خدمات یا محصول خود را در اینترنت معرفی و به فروش برسانند. با این شعار؛ باید تغییر کنیم. باید خیلی سریع تغییر کنیم. زود یاد بگیریم و سریع واکنش نشان دهیم. این صحبت یکی از دانشجویانی است که با تعطیلی دانشگاه‌ها، به‌طور کلی رویکردش درباره زندگی تغییر کرده است. مهرناز، دانشجوی صنایع است و با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی کلاس‌ها و برگزاری مجازی آن نگاهش به آینده تغییر کرده. او می‌گوید: «درس‌خواندن و زمان و هزینه‌های یک دانشجو از زمانی که قرار است کنکور بدهد تا زمانی که دوره‌های علمی و دانشگاهی را می‌گذراند به اندازه‌ای زیادشده که تقریبا بسیاری از خانواده‌ها زیربار آن کمر خم کرده‌اند. در همین دوران به این فکر کردم زودتر وارد بازار کار شوم و از این فرصت تعطیلات استفاده کنم تا خودم را در بازار کار نیز محک بزنم». مهرناز می‌گوید درست است که پیداکردن کار آن هم در این دوره که شیوع ویروس کرونا بسیاری را بیکار کرده بسیار سخت بود اما او برای این کار چندان به ایده‌آل‌هایش فکر نکرده و فقط خواسته از شرایط موجود بهترین استفاده را کند. البته این نگاه مهرناز است. خیلی از دانشجویانی که در این چند‌ماه کلاس‌هایشان به شکل مجازی برگزار شده و فرصت ترم‌های تابستانی هم از آنها سلب شده بود، معتقدند نه‌تنها این دوران را فصل تازه‌ای برای پیداکردن کار و جذب‌شدن به محیط‌های اقتصادی نمی‌دانند که نگاه‌شان درباره بازار کار در آینده نیز بسیار مبهم‌تر از گذشته شده است.
یک بوتیک کوچک در اینستاگرام
جواد 21ساله است. وسیله نقلیه‌ای دارد و می‌گوید که در این مدت که دانشگاه‌ها تعطیل بوده با ماشین‌اش کار کرده و به اسنپ پیوسته. او می‌گوید حالا باید همینطور آنلاین کار پیدا کرد؛ «دوستم در این مدت شروع به فروش کتاب کرده و درآمدش از نوع حضوری مشتری‌ها هم بیشتر شده. به این شکل می‌توان از فرصت‌های سوخته استفاده کرد. البته من پاره وقت کار می‌کنم. در زمانی هم که خانه هستم آنلاین شاگرد می‌گیرم و درس می‌دهم. همیشه کسانی هستند که برای آموزش به کمک نیاز داشته باشند. بعضی از سایت‌ها کمک می‌کنند تا معلم شویم و آنلاین تدریس کنیم. شاید برای خیلی‌ها این تعطیلات زمان استراحت و آرامش بود اما برای من فرصتی بود تا با درآمدی کمتر زیرفشارهای اقتصادی باشم». این البته برای نغمه متفاوت بوده است. او می‌گوید که همیشه دوست داشته طراحی لباس کند، اما هیچ‌وقت فرصتش را نداشته است. در این مدت که کلاس‌های دانشگاه‌ها، غیرحضوری بوده توانسته تمرکز بیشتری در این‌باره کرده و با همکاری یکی از دوستانش که خیاط است، سر و شکلی به این ایده‌اش دهد. خودش می‌خندد و می‌گوید: «بوتیک ما صفحه اینستاگرامه. لازم نیست هزینه‌ای برای اجاره پرداخت کنیم. همه‌‌چیز از اتاق کوچک خودمان شروع شد. ما لباس طراحی می‌کنیم، یک نمونه از آن می‌دوزیم و بعد از سفارش، با خیاطانی همکاری می‌کنیم تا مدل‌ها را برایمان به سایز مشتری بدوزند. احساس سرزندگی بیشتری می‌کنم. دوران کرونا برای من اصلا بد نبود چون توانستم به علاقه‌ام فکر کنم و کاری از پیش ببرم». با این حال درنظرسنجی از 200دانشجو درباره اینکه آیا در دوران تعطیلات و برگزارنشدن کلاس‌های دانشگاهی به‌دلیل شیوع کرونا به این فکر کرده‌اند که به بازار کار بپیوندند یا اصلا مشغول به کاری شده‌اند؟ 70درصد پاسخ‌شان منفی بوده و معتقد بودند که بعد از شیوع کرونا نه‌تنها نتوانسته‌اند کاری پیدا کنند، که به‌نظرشان وضعیت بازار کار نسبت به گذشته بدتر هم شده و نگران‌ترشان کرده است.
