در یک مغازه که تابلوی عینک سازی بالای آن خورده است، غیر از فروش عینک، ساخت و تعمیرات این کالای حساس و ضروری انجام می شود که جزو خدمات این این صنف است. تراش عدسی، نصب لنز روی فریم عینک، رفع شکستگی و همه کارهایی که به یک عینک مربوط می شود، در این واحدهای شیک و تمیز انجام می شود. حتی تراش عدسی شغلی است که بعضی ها در منزل انجام می دهند و به نوعی یک شغل خانگی محسوب می شود. امیر بیدکار که سابقه هفت ساله در این حرفه دارد و در یکی از مغازه های خیابان فلسطین شمالی به کاسبی مشغول است، توضیحاتی درباره شغل عینک سازی به ما می دهد.
شراکتی شروع کردیم
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فرصت امروز ، عموما افرادی که در این بازار گسترده فعالیت دارند با روابطی که از گذشته داشتند وارد این کار شده اند و تقریبا بازار به دلیل عدم شفافیت اطلاعات از یک انحصار طبیعی و شغلی برخوردار است. بیدکار در این رابطه می گوید: این مسئله چندان بد نیست و از جهاتی بهتر است که به این شکل باشد چون به طور طبیعی مانع ورود افراد ناکارآمد و غیرحرفه ای می شود.
فعالیت در کسب وکار های مرتبط با ساخت عینک برخلاف ظاهر ساده و موجهی که دارد بسیار گسترده است و پیچیدگی های خاص خود را دارد. از واسطه های مختلف گرفته تا واردکنندگان عدسی و فریم تا فروشندگان خرد و بنکداران به کار مشغول هستند و سود نسبتا خوبی به دست می آورند.
وی در مورد کسب وکارش می گوید: خودم و همکارم دو سال را در یکی از فروشگاه های همین راسته بازار فلسطین شاگردی کردیم و بعد از آن مغازه ای اجاره کرده، مشغول کاسبی شده ایم. از روز شروع کارمان هفت سال می گذرد.
بیدکار در مورد سرمایه اولیه ای که برای این کار هزینه کرده اند، می گوید: با پولی که خودمان داشتیم و بخشی که قرض کردیم، چیزی نزدیک به 16 میلیون تومان شد. قسمتی برای اجاره مغازه هزینه شد و بخش دیگرش برای تهیه اجناس داخل ویترین. البته در شروع، کار ما فقط فروش عینک بود و تراش عدسی عینک و سایر کارهای تعمیراتی را انجام نمی دادیم، چون به طور کامل بلد نبودیم.
فقط سفارش ها را از مشتری می گرفتیم و به کارگاه های همین منطقه تحویل می دادیم. الان بیشتر مغازه ها همه کار عینک را خودشان انجام می دهند مگر در شرایط خاص که مشتری کار تازه ای می خواهد که بیشتر مربوط به عینک های آفتابی و ست مخصوص عروس و داماد است و به مراکز خاص سفارش داده می شود.
عینک آفتابی را برای کلاس می خرند
تا 70 درصد فروش یک مغازه به عینک طبی است. آن هم با فریم کائوچویی با رنگ های تیره برای آقایان و مدل هایی با رنگ های روشن تر برای خانم ها. نمونه های نیم فریم و دور فلزی (پنسی) خیلی کم طرفدار دارند و به نوعی از رده خارج شده اند.
بین 50 تا 75 درصد کارهای موجود بازار ساخت چین است. البته چینی خوب و باکیفیت که تحت لیسانس شرکت های معتبر ایتالیایی، اسپانیایی، آلمانی، فرانسوی و ژاپنی تولید شده است. جنس چینی بی کیفیت هم تا دلت بخواهد در بازار فراوان است و چه داخل مغازه و چه کنار خیابان فروخته می شود.
بعضی از این بارهای غیرقانونی کشف و ضبط می شوند، اما درصد زیادی از آن در داخل توزیع و پراکنده می شوند. همین عینک های آفتابی ارزان قیمت کنار خیابان و فریم های فله ای از همین کالاهای قاچاق است. همه اینها در صورتی است که اکثر مردم نمی دانند که یک عینک آفتابی باید درجه حفاظتی (یو وی) داشته باشد که حداقل آن برای محافظت چشم از اشعه های مضر 385 یووی است.عینک آفتابی عالی و درجه یک تا 12 لایه حفاظتی دارد و ضد خش و ضد خوردگی (هارد کوتینگ) است و قیمتش به 6 میلیون تومان می رسد.
اکثر عینک های آفتابی (حدود 80 درصد) قلابی و بی کیفیت است؛ بعضی از عدسی ها هم همین طور ولی جنس خوب خودش را نشان می دهد و به اصطلاح از پشت ویترین داد می زند که بیا منو بخر! متاسفانه ما ایرانی ها از چشم های مان خوب محافظت نمی کنیم و بیشتر عینک آفتابی را برای تزیین، ست کردن با لباس و خودنمایی می خرند و توجهی به کیفیت و درجه حفاظت آن ندارند. همین مسئله سبب شده که فقط مارک عینک برای شان مهم باشد.
سرمایه مورد نیاز
به نظر می رسد کاسبی در بازار عینک با توجه به نیاز سالانه به 5 میلیون عینک، به نسبت مشاغل دیگر پرسود باشد. بیدکار در مورد راه انداختن یک مغازه جمع وجور می افزاید: اول باید مشخص کنید که چه کاری می خواهید انجام بدهید. مثلا می خواهید فقط کار فروش را انجام بدهید، یا نصب و تعمیرات را هم درکنار فروش داشته باشید. مهم ترین مسئله تهیه فضای مناسب برای فعالیت است. خرید مغازه خیلی گران تمام می شود و در توان خیلی ها نیست. پس باید جایی را اجاره کنید.
کرایه سالانه هم بین 5/3 تا 10 میلیون تومان در ماه است و تازه باید جنس برای مغازه بخرید. فریم های عینک بین 80 تا 200هزار تومان قیمت دارند که در مدل های روز و برندهای اروپایی و عینک های آفتابی مرغوب به 300 تا 600هزار تومان هم می رسد. نمونه های ارزان تر هم هست که بین 20 تا 45هزار تومان قیمت دارند ولی کیفیت بالایی ندارند. یک مغازه معمولی حداقل باید بین 1200 تا 4هزار عینک داشته باشد که بین 35 تا 80 میلیون تومان خرج دارد.
برای کار ساخت و تراش نیاز به دستگاه های مخصوص دارید. ماشین های تراش عدسی 8 تا 10 میلیون برای دستگاه های چینی و تایوانی و 20 میلیون برای دستگاه های آلمانی و فرانسوی قیمت دارند. برای تعیین نمره عینک و محاسبه توان عدسی به وسیله ای به نام لنزمتر احتیاج دارید که بین 1/5 تا 3 میلیون تومان هزینه دارد.
دستگاه شیارزن هم برای عینک های نیم فریم و آفتابی است که بهای آن 4 تا 7 میلیون تومان است. غیر از آن ابزارهای دیگری برای این کار لازم است که شامل انواع آچار مثل دوسو، چهارسو، شیارگیر، پشت بند و مهره گیر است که با متعلقاتش حدود یک میلیون تمام می شود.
