اقتصادآنلاین – سارا محسنی؛ محمد زمانی، مدیرعامل زیبا چرم در گفت وگو با اقتصادآنلاین گفت: باتوجه به قیمت ارز و سخت گیری های انجام گرفته از سوی دولت، واردات بسیار کاهش یافته است و خبر به صفر رسیدن واردات درست است.
وی افزود: سال های قبل چرم از ترکیه به مقدار زیاد و بدون مشکل چه به صورت قاچاق و چه به صورت قانونی وارد کشور می شد اما به دلیل نرخ ارز این مقدار کاهش یافته است. این فروشندگان محصولات خود را با استفاده از چک های مدت دار به تولیدکنندگان و فروشندگان ما می فروختند اما باتوجه به نوسانات ارز، ریسک فروش به صورت چکی را نمی پذیرند.
زمانی اضافه کرد: طبیعتا این فروشندگان قصد فروش به صورت نقد را دارند اما تولیدکنندگان کشور ما نمی توانند این کار را انجام دهند. ممکن است تولیدکننده ای جنس خاصی را که نیاز دارد از خارج از کشور تهیه کند اما این ارقام، تعیین کننده نیست.
مدیرعامل زیبا چرم تصریح کرد: دولت حمایت خاصی از صنعت چرم ندارد اما انتظار می رود که موانع را نیز برای بخش خصوصی ایجاد نکند. اگر دولت مانعی ایجاد نکند، بخش خصوصی سرمایه گذاری لازم را انجام می دهد.
وی بیان کرد: دولت میتواند قوانین را تسهیل کند تا تولیدکنندگان آسان تر به فعالیت بپردازند. متاسفانه مسئولان تصور می کنند با دادن تسهیلات به صنایع، تولید رونق می گیرد اما درحال حاضر مردم قدرت خرید با قیمت فعلی را هم ندارند و اگر تسهیلات اعطا شود، مبلغی هم به عنوان بهره درنظر گرفته می شود و درنتیجه قیمت تمام شده برای مردم بالا می رود.
زمانی گفت: باید کاری انجام شود تا قدرت خرید مردم بالا رود یا صادرات تسهیل شود. ممکن است که در تولید مشکل پیش آید اما مشکل اصلی در فروش محصولات است و هنگامی که خریدی صورت نگیرد، تولید هم فایده ای ندارد.
مدیرعامل زیبا چرم با اشاره به مشکلات متفاوت در صنعت چرم گفت: به دلیل اینکه درحال حاضر ما تنها بازار داخلی را داریم، قدرت خرید مردم، مهم ترین مشکل صنعت چرم است. مردم توان خرید ندارند و به سمت خرید چرم های مصنوعی و جایگزین کردن چرم با اجناس ارزان تر دیگر می روند.
وی اظهار داشت: باید ماشین آلات را نیز تجهیز کرد اما این امکان وجود ندارد و به دلیل بالا بودن نرخ ارز، سودی در این کار نیست و این موضوع بعد از قدرت خرید مردم مهم ترین مشکل است.
زمانی بیان کرد: صنعت چرم به دو قسمت تولید مواد اولیه چرم و تولید محصولات چرمی تقسیم می شود و در دو قسمت پیشرفت وجود داشته است. توان مالی و صادراتی ما برای عرضه در بازار بین المللی پایین است اما توان رقابت وجود دارد و کارخانه های برند در ایران کیفیت خود را افزایش داده اند.
