* شرایط خطرناک تیم‌ملی: فدراسیون فوتبال ماموریت‌های بسیار زیادی دارد، اما در نگاه خیلی از مردم کار اصلی این مجموعه رتق و فتق امور تیم‌ملی بزرگسالان است. از این منظر بدون تعارف تیم‌ملی وضع خوبی ندارد و رئیس بعدی ممکن است وارث یک ناکامی بزرگ و تاریخی باشد. تیم کشورمان بعد از شکست برابر عراق و بحرین، فعلا در مرحله پیش‌مقدماتی صعود به جام‌جهانی ۲۰۲۲ گرفتار شده و با کوچک‌ترین لغزش در مسابقات برگشت ممکن است حذفی زودرس از این تورنمنت را تجربه کند. از صمیم قلب امیدواریم چنین اتفاقی رخ ندهد و مطمئنیم تیم‌ملی پتانسیل لازم برای عبور از این شرایط را دارد، اما درحال‌حاضر صعود به جام‌جهانی کف توقعات مردم است و هر نتیجه‌ای غیر از آن وجهه فدراسیون را مخدوش خواهد کرد.
* پرونده ویلموتس: بزرگترین بحران مالی- حقوقی تاریخ فدراسیون فوتبال همین حالا در نقطه اوج است؛ جایی که این مجموعه به پرداخت شش میلیون یورو غرامت در حق مارک ویلموتس بلژیکی محکوم شده و روشن نیست این رقم خردکننده را از کجا قرار است تامین کند. از سوی دیگر قسط قبلی پرداخت‌شده از دستمزد ویلموتس هم حاصل دو میلیون یورو استقراض فدراسیون فوتبال از شستا بوده که بابت تسویه آن ساختمان فدراسیون در آستانه مزایده و حراج قرار دارد. شستا صرفا تا پایان سال به فدراسیون مهلت داده؛ بنابراین نامزدهای گرامی حاضر در انتخابات دهم اسفند حال تلاش برای رسیدن به ساختمانی هستند که ۲۰ روز بعد از انتخابات به حراج گذاشته خواهد شد! آیا فکرش را کرده‌اید این پول را از کجا قرار است تامین کنید؟
* بن‌بست درآمدزایی: پروژه ویلموتس که کلا جداست، اما فدراسیون فوتبال حتی در تامین مخارج جاری و یومیه‌اش هم گیر کرده است. فدراسیون برای پرداخت هزینه جابه‌جایی و خورد و خوراک خیلی از تیم‌های زیرمجموعه‌اش از درآمد تبلیغات محیطی استفاده می‌کند؛ در حالی که این پول قانونا مال لیگ برتری‌هاست. خبری از حق پخش هم که نیست؛ آیا نامزدهای محترم پست ریاست، برنامه مدون و قابل اجرا برای درآمدزایی دارند؟ فعلا که چیزی رسانه‌ای نشده است.
* ساختار غلط و کهنه: در نهایت فراموش نکنیم موجودی فعلی فوتبال ایران محصول سال‌ها سوءمدیریت است؛ آنجا که حتی برای تیم‌های لیگ‌برتری‌مان چهار تا زمین چمن صاف و استاندارد پیدا نمی‌شود. همین حالا قصه کشدار و فرسایشی استفاده از VAR در فوتبال ایران دست رئیس بعدی را می‌بوسد. ترمیم این همه نقطه‌ضعف واقعا کار دشواری است. می‌دانیم که بالاخره از یک جا باید شروع کرد، اما کاش نامزدهای محترم فکر این کم و کاستی‌ها را کرده باشند.
