به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، بیست و ششم می ۱۹۷۳ نماینده ملی آموزش فیزیکی و ورزشی امضای قرارداد با بازیکنان خارجی را پذیرفت. پس از شکست تیم ملی اسپانیا در جام جهانی ۱۹۶۲ این کار ممنوع شد. این ممنوعیت باعث نشد شرایط تیم ملی بهتر شود و یکی از دلایلی بود که دوباره اجازه دادند خارجی‌ها در اسپانیا پا به توپ شوند. در سال ۱۹۶۶ نیز لاروخا در مرحله نخست حذف شد و در ۱۹۷۰ حتی نتوانست به مرحله نهایی صعود کند. باشگاه‌های بزرگ اروپایی برای قدرتمندتر شدن در رقابت‌های اروپایی روی حضور بازیکنان خارجی پافشاری کردند. با وضع قوانین جدید باشگاه‌ها به سرعت به دنبال تقویت خود بر آمدند. بارسلونا جلوتر از همه بود. آنها می‌خواستند با یوهان کرویف، بهترین بازیکن دوران قرارداد امضا کنند.
مدیر کل باشگاه بارسلونا در آن زمان آرماندو کارابن بود که این انتقال را پیگیری می‌کرد و برای ممکن شدن این جابجایی یک امتیاز داشت. او با یک خانم هلندی ازدواج کرده بود. فان پراگ، بازیکن پیشین آژاکس، رییس باشگاه بود. در مذاکرات رینوس میشل هم حضور داشت و در نهایت پانزدهم آگوست این صحبت‌ها نتیجه داد. این اتفاق پس از جلسات پایان ناپذیر در هتل اسو آمستردام رخ داد. فان پراگ به خبرنگاران گفت: جدایی کرویف و پیوستنش به بارسلونا قطعی شد.
با این حال باید این موضوع در پارلمان بررسی می‌شد چون فدراسیون فوتبال هلند مخالف آن بود و تصور می‌کرد حق قانونی برای انجام این کار دارد. بورسما وزیر بهداشت و سلامت هلند توانست موافقت پارلمان را با این انتقال به دست آورد. این موضع بحث شدیدی در هلند به وجود آورد و باعث استعفای همه اعضای کمیته فوتبالیست‌های حرفه‌ای در فدراسیون هلند شد. در نهایت کرویف در روز هجدهم آگوست با بارسلونا قرارداد امضا کرد. رییس باشگاه کاتالانی در آن زمان آگوستی مونتال بود (پدرش با همین نام سال‌ها ریاست بارسلونا را بر عهده داشت). مونتال به آژاکس یک میلیون دلار پرداخت کرد و یک میلیون دلار دیگر برای سه فصل به کرویف داد. بازیکن هلندی باید در آخرین روزهای حضورش با تماشاگران خشمگین آژاکس روبرو می شد. آنها زمانی که کرویف با همسرش در ماشین حضور داشت با سنگ به او حمله کردند.
دیر پیوستن کرویف به تیم باعث شد این بازیکن نتواند در جام گمپر در نخستین بازی‌های لالیگا شرکت کند. باشگاه بازی‌های دوستانه زیادی را تدارک دید تا بازیکن جدیدش روی فرم قرار بگیرد و بتواند خود را با هم تیمی‌هایش وفق دهد. او برابر بروخه، کیکر افنباخ، آرسنال و اورنسه بازی کرد. بارسلونا چهار بازی را با پیروزی به پایان رساند و کرویف توانست پنج گل به ثمر برساند. با این حال تا بیست هشتم اکتبر به میدان نرفت. بارسا لالیگا را دیرتر شروع کرد. همچنین در جام یوفا برابر نیس حذف شد. کرویف می‌خواست به آمادگی کامل برسد و سپس بازی کند. در نهایت اواخر اکتبر این اتفاق در یک بازی آسان برابر گرانادا رخ داد. کرویف در آن دیدار دو گل به ثمر رساند و بازی با پیروزی ۴ بر صفر آبی‌اناری‌ها به پایان رسید. هواداران به وجد آمدند و بارسا وارد دوران جدیدی شد. انتظار ارزشش داشت. تیم کاتالانی بازگشت فوق العاده‌ای داشت و توانست فاتح لیگ شود. در این میان بارسا پیروزی ۵ بر صفر را در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به ثبت رساند و رئال مادرید را تحقیر کرد. آبی‌اناری‌ها به لطف کرویف برای نخستین بار پس از سال ۱۹۶۰ جام قهرمانی را بالای سر بردند.
