به گزارش اقتصادآنلاین، انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. اتفاقات زندگی شما باعث ایجاد برخی می‌شوند و تغییرات شیمیایی در مغز شما باعث ایجاد برخی دیگر می‌شوند. به‌هرحال، اولین قدم شما این است که به دکتر مراجعه کنید و راجع به احساستان بگویید.
آن‌ها ممکن است شما را به یک متخصص سلامت روانی ارجاع دهند تا به تشخیص نوع افسردگی که دارید کمک کنند. این تشخیص در تصمیم‌گیری در مورد درمان صحیح برای شما مهم است.
افسردگی شدید
ممکن است شنیده باشید که پزشک شما این نوع افسردگی را افسردگی شدید می‌نامد. اگر بیشتر روزهای هفته احساس افسردگی کنید، ممکن است این نوع افسردگی را داشته باشید.
برخی نشانه‌های دیگر که ممکن است داشته باشید عبارتند از:
• ازدست‌دادن علاقه یا لذت در فعالیت‌های خود
• کاهش یا افزایش وزن
• مشکل در خوابیدن یا احساس خواب‌آلودگی در طول روز
• احساسات ناآرام و آشفته، وگرنه بسیار تنبل و از نظر جسمی یا روانی کند می‌شوند
• خسته و بی انرژی بودن
• احساس بی‌ارزشی یا گناه
• مشکل در تمرکز یا تصمیم‌گیری
• فکر‌هایی راجع به خودکشی
دکتر شما ممکن است شما را با افسردگی شدید تشخیص دهد اگر شما پنج یا بیشتر از این علائم را در بیشتر روز‌ها به مدت دوهفته یا بیشتر داشته باشید. حداقل یکی از علائم باید حالت افسردگی یا ازدست‌دادن علاقه به فعالیت‌ها باشد. صحبت با یک روان‌شناس می‌تواند کمک کند.
شما با یک متخصص سلامت روانی ملاقات خواهید کرد که به شما کمک خواهد کرد راه‌هایی برای مدیریت افسردگی خود پیدا کنید.
دارو‌هایی به نام دارو‌های ضدافسردگی نیز می‌توانند مفید باشند.
زمانی که درمان و دارو مؤثر نیستند، گزینه‌های دیگری که پزشک شما پیشنهاد می‌کند عبارتند از:
• الکتروشوک درمانی (ECT)
• تحریک مغناطیسی Transcranial (TMS)
• تحریک عصب واگوس (VNS)
ECT از پالس‌های الکتریکی، TMS از نوع خاصی از آهن ربا و VNS از دستگاه کاشته شده استفاده می‌کند. همه برای تحریک مناطق خاصی از فعالیت مغز طراحی شده‌اند. این به قسمت‌هایی از مغز شما کمک می‌کند تا کار خلق‌وخوی خود را بهتر کنترل کنید.
اختلال افسردگی مداوم
اگر افسردگی دارید که ۲ سال یا بیشتر طول کشیده، آن را اختلال افسردگی مداوم می‌نامند. این اصطلاح برای توصیف دو شرایطی که قبلاً تحت عنوان افسرده خویی (افسردگی پایدار درجه پایین) و افسردگی اساسی مزمن شناخته می‌شد، به کار می‌رود.
در ادامه ممکن است علائمی از این قبیل داشته باشید:
• تغییر در اشتها (کم خوردن یا پرخوری)
• کم یا زیاد بخوابید
• کمبود انرژی، یا خستگی
• عزت‌نفس پایین
• مشکل در تمرکز یا تصمیم‌گیری
• احساس ناامیدی کنید
ممکن است با روان‌درمانی، دارو یا ترکیبی از این دو مورد معالجه شوید.
اختلال دوقطبی
فردی با اختلال دوقطبی که گاهی اوقات افسردگی مانیک نیز نامیده می‌شود، اپیزود‌های خلقی دارد که از افراط در انرژی با دوره‌های افسردگی "بالا" تا "پایین" متغیر است.
زمانی که در مرحله پایین قرار دارید، علائم افسردگی شدید را خواهید داشت. دارو‌ها می‌توانند به شما کمک کنند که نوسانات خلق‌وخوی خود را تحت کنترل درآورید. چه شما در یک دوره طولانی باشید و چه در یک دوره کوتاه، پزشک شما ممکن است یک تثبیت‌کننده خلق‌وخوی، مانند لیتیوم را پیشنهاد کند.
پزشکان گاهی اوقات دارو‌های دیگری را برای افسردگی دوقطبی تجویز می‌کنند، مانند لاموتریژین ضدتشنج یا وریل آنتی سایکوتیک آتیپیک.
دارو‌های ضدافسردگی سنتی همیشه به‌عنوان درمان خط اول افسردگی دوقطبی توصیه نمی‌شوند زیرا هیچ مدرکی دال بر مفید بودن این دارو‌ها نسبت به دارونما (یک قرص قند) در درمان افسردگی افراد مبتلا به اختلال دوقطبی وجود ندارد.
هم چنین، برای درصد کمی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، برخی از دارو‌های ضدافسردگی سنتی ممکن است خطر ایجاد یک مرحله "بالای" بیماری را افزایش دهند، و یا دفعات بیشتری حملات را در طول زمان افزایش دهند. روان‌درمانی هم چنین می‌تواند به شما و خانواده‌تان کمک کند.
اختلال عاطفی فصلی (SAD)
اختلال عاطفی فصلی یک دوره افسردگی عمده است که اغلب در طول ماه‌های زمستان اتفاق می‌افتد وقتی‌که روز‌ها کوتاه می‌شوند و نور خورشید کم‌تر و کم‌تر می‌شود. این بیماری معمولاً در بهار و تابستان از بین می‌رود.
اگر دچار افسردگی شدید، دارو‌های ضدافسردگی می‌توانند کمک کنند؛ بنابراین می‌توان نوردرمانی را انجام داد. شما باید هر روز حدود 15-30 دقیقه جلوی یک جعبه نور خاص و درخشان بنشینید.
افسردگی روانی
افراد مبتلا به افسردگی روان‌پریش، علایم افسردگی اساسی را همراه با علایم "روان‌پریش" دارند، مانند:
• توهم (دیدن یا شنیدن چیز‌هایی که در آنجا نیست)
• هذیان (باور‌های غلط)
• پارانویا (باور غلط اینکه دیگران سعی در آسیب رساندن به شما دارند)
ترکیبی از دارو‌های ضدافسردگی و ضد روان‌پریشی می‌تواند افسردگی روان‌پریشی را درمان کند.
افسردگی پس از زایمان (پس از زایمان)
زنانی که در هفته‌ها و ماه‌های پس از زایمان دچار افسردگی اساسی شده‌اند ممکن است دچار این افسردگی شوند افسردگی پس از زایمان دارو‌های ضدافسردگی می‌توانند به طور مشابه به درمان افسردگی اساسی کمک کنند که هیچ ارتباطی با زایمان ندارد
اختلال نارسایی قبل از قاعدگی (PMDD)
زنان مبتلا به PMDD در ابتدای دوره خود افسردگی و علائم دیگری دارند. علاوه بر احساس افسردگی، ممکن است موارد زیر را داشته باشید:
• نوسانات خلقی
• تحریک‌پذیری
• اضطراب
• مشکل در تمرکز
• خستگی
• تغییر در اشتها یا عادت‌های خواب
• احساس غرق شدن
دارو‌های ضدافسردگی یا گاهی اوقات دارو‌های ضدبارداری خوراکی می‌توانند PMDD را درمان کنند.
افسردگی وضعیتی
این یک اصطلاح فنی در روان‌پزشکی نیست. اما زمانی که در مدیریت یک رویداد استرس‌زا در زندگی خود مشکل دارید، مانند مرگ در خانواده، طلاق و یا ازدست‌دادن شغل خود، می‌توانید حالت افسردگی داشته باشید. پزشک شما ممکن است این را "سندرم پاسخ استرس" بنامد.
روان‌درمانی اغلب می‌تواند به شما کمک کند تا دوره‌ای از افسردگی را تجربه کنید که با یک وضعیت استرس‌زا در ارتباط است.
افسردگی معمولی
این نوع افسردگی متفاوت از غم و اندوه مداوم افسردگی معمولی است. این یک "مشخص‌کننده" در نظر گرفته می‌شود که الگویی از علائم افسردگی را توصیف می‌کند. اگر افسردگی غیرمعمولی دارید، یک اتفاق مثبت می‌تواند به طور موقت خلق‌وخوی شما را بهبود بخشد.
نشانه‌های دیگر افسردگی غیرمعمول عبارتند از:
• افزایش اشتها
• بیشتر از حد معمول خوابیدن
• احساس سنگینی در بازو‌ها و پا‌ها
• حساس به انتقاد
• ادامه داشتن
دارو‌های ضدافسردگی می‌توانند کمک کنند. پزشک شما ممکن است نوعی به نام SSRI (مهار‌کننده انتخابی جذب مجدد سروتونین) را به‌عنوان درمان خط اول پیشنهاد کند. آن‌ها همچنین ممکن است گاهی اوقات یک نوع ضدافسردگی قدیمی‌تر به نام MAOI (بازدارنده مونوآمین اکسیداز) را توصیه کنند که یک دسته از دارو‌های ضدافسردگی است که به‌خوبی در درمان افسردگی غیرمعمول موردمطالعه قرار گرفته است.
