۰ نفر

اقتصادآنلاین گزارش می‌دهد؛

اختلال تعدیل (سندرم پاسخ به استرس) چیست؟

۱۱ خرداد ۱۴۰۰، ۸:۱۴
کد خبر: 532612
اختلال تعدیل (سندرم پاسخ به استرس) چیست؟

اختلال تعدیل (سندرم پاسخ به استرس) یک بیماری کوتاه‌مدت است که هنگامی اتفاق می‌افتد که شما در مدیریت یا سازگاری با یک منبع خاص استرس، مانند تغییری عمده در زندگی، از دست‌دادن کسی یا حادثه، با مشکل روبرو شوید.

به گزارش اقتصادآنلاین، در سال 2013، نظام تشخیص سلامت روان از لحاظ فنی نام "اختلال تعدیل" را به "سندرم پاسخ به استرس" تغییر داد.

از آنجا که افراد مبتلا به سندرم پاسخ به استرس اغلب برخی از علائم افسردگی بالینی مانند گریه کردن، احساس ناامیدی و ازبین‌رفتن علاقه به کار یا فعالیت را دارند، اختلال سازگاری گاهی به طور غیررسمی "افسردگی موقعیتی" نامیده می‌شود.

اختلال تعدیل در برابر افسردگی مزمن

افسردگی فصلی

سندرم تعدیل یا سندرم پاسخ به استرس علائمی دارد که با علائم افسردگی مزمن مطابقت دارد. برخلاف افسردگی مزمن، اختلال سازگاری شامل بسیاری از علائم جسمی و عاطفی افسردگی بالینی (مانند تغییر در خواب، اشتها و انرژی) یا میزان بالای خشونت (مانند تفکر یا رفتار خودکشی) نیست.

اختلال تعدیل در مقابل اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

سندرم اختلال تعدیل یا پاسخ به استرس همان اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نیست. PTSD واکنشی به یک اتفاق مخاطره‌آمیز است که حداقل 1 ماه پس از آن اتفاق می‌افتد و علائم آن بیشتر از سندرم‌های اختلال تعدیل یا پاسخ به استرس ادامه می‌یابد. برای مقایسه، سندرم‌های اختلال تعدیل یا پاسخ به استرس به‌ندرت بیش از 6 ماه باقی می‌مانند.

علائم اختلال تعدیل سندرم پاسخ به استرس (AD / SRS)

اختلال تعدیل یا سندرم پاسخ به استرس، احساس و تفکر شمارا درباره جهان و جایگاه شما در آن تغییر می‌دهد.

فرد مبتلا به AD / SRS علائم عاطفی یا رفتاری دارد که این علائم را در واکنش به یک رویداد استرس‌زا نشان می‌دهد. این علائم به‌طورکلی طی 3 ماه پس از واقعه شروع می‌شوند و به‌ندرت بیش از 6 ماه پس از پایان رویداد یا وضعیت ادامه می‌یابند.

در سندرم اختلال تعدیل یا سندرم پاسخ به استرس، واکنش به عامل استرس‌زا بیشتر از آن است که معمولاً برای وضعیت یا رویداد انتظار می‌رود. علائم ممکن است باعث اختلال در عملکرد فرد شود. به‌عنوان‌مثال، فرد ممکن است در خواب، کار یا تحصیل مشکل داشته باشد.

این اختلال می‌تواند طیف گسترده‌ای از علائم را داشته باشد که تغییرات در خود فرد محسوب می‌شوند؛ و شامل:

  • احساس ناامیدی
  • غمگینی
  • گریه مکرر
  • اضطراب (عصبی بودن)
  • نگران بودن
  • سردرد یا معده درد
  • تپش قلب (احساس ناخوشایند ضربان قلب نامنظم یا شدید)
  • کناره‌گیری یا انزوا از مردم و فعالیت‌های اجتماعی
  • الگوی جدید عدم حضور در محل کار یا تحصیل
  • رفتارهای خطرناک یا مخرب جدید و غیرعادی، مانند دعوا، رانندگی بی‌پروا و خرابکاری
  • تغییر در اشتها؛ از دست‌دادن اشتها یا پرخوری
  • مشکلات خواب
  • احساس خستگی یا بی‌انرژی بودن
  • استفاده بیشتر از الکل یا سایر مواد مخدر

علائم در کودکان و نوجوانان بیشتر جنبه رفتاری دارد، مانند فرار از مدرسه، دعوا یا برون‌ریزی هیجان. از طرف دیگر، بزرگ‌سالان علائم عاطفی بیشتری مانند غم و اضطراب دارند.

علل AD / SRS و عوامل خطر

AD / SRS بسیار شایع است و صرف‌نظر از جنس، سن، نژاد یا سبک زندگی انسان می‌تواند هرکسی را تحت تأثیر قرار دهد، اگرچه اختلال سازگاری می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما این بیماری در مواقعی که تغییرات عمده رخ می‌دهد مانند نوجوانی، میان‌سالی و اواخر زندگی بیشتر مشاهده می‌شود.

نوع استرسی که می‌تواند باعث اختلال تعدیل یا سندرم پاسخ به استرس شود، بسته به شخص متفاوت است، اما می‌تواند این موارد را شامل شود:

• پایان رابطه یا ازدواج

• از دست‌دادن یا تغییر شغل

• مرگ یکی از عزیزان

• یک بیماری جدی (خود یا یکی از عزیزان)

• قربانی شدن در یک جرم

• تصادف کردن

• رخ دادن یک تغییر عمده در زندگی (مانند ازدواج، بچه‌دار شدن یا بازنشستگی از کار)

• زندگی بعد از یک فاجعه مانند آتش‌سوزی، طغیان یا طوفان

تشخیص AD / SRS

اگر مشکوک به AD / SRS هستید، به پزشک خود مراجعه کنید. اگر علائمی دارید، ابتدا پزشک ممکن است معاینه بدنی انجام دهد و درباره سابقه پزشکی و بهداشت روانی شما سؤال کند.

اگرچه هیچ تصویربرداری یا آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص خاص این سندرم وجود ندارد، اما ممکن است پزشک گاهی اوقات از آزمایش‌هایی مانند آزمایش خون یا تصویربرداری مانند CT یا MRI برای رد بیماری‌های جسمی یا سایر دلایل پزشکی که باعث تغییر خلق‌وخو یا رفتار شما شده‌اند استفاده کند (مانند ضربه به سر).

درصورتی‌که پزشک به AD / SRS مشکوک شود، احتمالاً شمارا به روان‌پزشک، روان‌شناس یا سایر متخصصان بهداشت روان ارجاع می‌دهد که برای کمک به افرادی آموزش‌دیده‌اند که در مقابله و مدیریت حوادث استرس‌زای زندگی مشکل‌دارند.

آن‌ها به دنبال سایر بیماری‌های روانی مانند اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی مزمن یا اختلال اضطراب خواهند بود.

پزشک بر اساس معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری ،اختلالات روانی AD / SRS، (DSM – 5) را تشخیص می‌دهد.

معیارهای این اختلال شامل:

• تغییر در علائم عاطفی یا رفتاری که در عرض 3 ماه پس از رویدادی استرس‌زا در زندگی شما اتفاق می‌افتد

• نشان دادن سطحی از پریشانی که شدیدتر از حالتی است که معمولاً در پاسخ به آنچه اتفاق افتاده انتظار می‌رود

• داشتن مشکلات قابل‌توجه در زندگی شخصی و یا در محل کار یا مدرسه

• علائمی که به بیماری دیگری یا اختلال سلامت روانی مرتبط نیستند

درمان AD / SRS و مراقبت‌های خانگی

اضطراب

 اگر علائم AD / SRS دارید، مهم است که به دنبال مراقبت پزشکی باشید. اختلال تعدیل گاهی اوقات در افرادی که در معرض ابتلا به اختلالات خلقی هستند، می‌تواند به دوره‌های افسردگی مزمن تبدیل شود.

اگر برای کنترل استرس و اضطراب خود به الکل یا مواد مخدر متوسل شوید، ممکن است به مشکلات سو ء مصرف مواد مبتلا شوید.

درمان AD / SRS می‌تواند شامل این موارد شود:

• روان‌درمانی یا گفتگو در روان درمانی

• داروها، ازجمله داروهای ضدافسردگی یا داروهای ضد اضطراب

• گروه‌های پشتیبانی

همچنین می‌توانید برای ایجاد انعطاف‌پذیری گام بردارید و احساس بهتری داشته باشید. این نکات را امتحان کنید:

• با دوستان و خانواده ارتباط برقرار کنید.

• فعالیت‌هایی را پیدا کنید که به شما هدف می‌دهند.

• غذای سالم بخورید و ورزش کنید.

•به‌اندازه کافی بخوابید.

• روی مهارت‌های سازگاری خود کار کنید.

• نگرش مثبت داشته باشید.

• نقاط قوت خود را بشناسید و آن‌ها را تقویت کنید.

• با ترس خود روبرو شوید.

• برای حل مسئله تلاش کنید.

بیشتر افراد مبتلا به اختلال تعدیل یا سندرم پاسخ به استرس کاملاً بهبود می‌یابند. در حقیقت، فردی که تحت درمان اختلال تعدیل یا سندرم پاسخ به استرس قرار دارد، ممکن است مهارت‌های جدیدی را بیاموزد که درواقع به آن‌ها امکان می‌دهد عملکرد بهتری نسبت به قبل از شروع علائم داشته باشند.

پیشگیری از AD / SRS

هیچ راه شناخته‌شده‌ای برای جلوگیری از اختلال تعدیل یا سندرم پاسخ به استرس وجود ندارد؛ اما حمایت قوی خانوادگی و اجتماعی می‌تواند به فرد کمک کند تا از پس یک موقعیت یا رویداد استرس‌زا برآید. بهترین پیشگیری، درمان زودهنگام است که می‌تواند مهارت‌های جدید سازگاری را به فرد بیاموزد، علائم را کمتر کند و دوام علائم را کاهش دهد.