به گزارش اقتصادآنلاین، سازمان بهداشت جهانی هشدار داد که بیماری همه‌گیر COVID-19 ممکن است عوامل خطر خودکشی را تشدید کند و از مردم خواست که در مورد این موضوع به روشی باز و مسئولانه صحبت کنند، همچنان در ارتباط باشند حتی در حین فاصله فیزیکی، یاد بگیرند که علائم هشداردهنده را برای جلوگیری از آن شناسایی کنند.
ویروس کرونا بر سلامت روان بسیاری از افراد تأثیر می‌گذارد. داده‌های مطالعات اخیر افزایش پریشانی، اضطراب و افسردگی، به‌ویژه در میان کارکنان مراقبت‌های بهداشتی را نشان می‌دهد. این موارد، علاوه بر خشونت، اختلالات مصرف نوشیدنی‌های غیرمجاز، سوءمصرف مواد و احساس از دست‌دادن، فاکتور‌های مهمی هستند که می‌توانند خطر تصمیم‌گیری برای گرفتن جان خود را در فرد افزایش دهند.
ما هنوز نمی‌دانیم که افزایش افسردگی، خشونت خانگی یا مصرف مواد بر میزان خودکشی در منطقه چگونه تأثیر می‌گذارد، اما مهم است که یک دقیقه وقت بگذارید تا در مورد آن صحبت کنید، از یکدیگر در این موضوع همه‌گیر حمایت کنید و برای جلوگیری از آن علائم هشداردهنده خودکشی را بدانید.
از 10 آبان سال 1382، انجمن بین‌المللی پیشگیری از خودکشی، با همکاری سازمان بهداشت جهانی، روز جهانی پیشگیری از خودکشی را تبلیغ می‌کند.
مانند سایر نقاط جهان، میزان خودکشی در مردان همچنان بالاتر از زنان است و حدود 78٪ از کل مرگ‌های خودکشی را تشکیل می‌دهد. در کشور‌هایی با درآمد بالا مردان سه برابر بیشتر از زنان کشته می‌شوند، اما در کشور‌های با درآمد کم و متوسط این میزان برای هر زن 1.5 است.
"در سال 1399 ما با شرایط همه‌گیر COVID-19 در شرایط بسیار غیرمنتظره و چالش‌برانگیزی قرار گرفتیم. ویروس کرونا، ویروس جدید احتمالاً بر سلامت روان همه تأثیر داشته است و به همین دلیل در سال 1400 بیش از هر زمان دیگری مهم است که ما برای جلوگیری از خودکشی باهم کار می‌کنیم".
ارتباط با یکدیگر و آگاهی از علائم خطر خودکشی و نحوه پاسخگویی به‌ویژه برای جلوگیری از خودکشی بسیار مهم است. حتی در این مواقع که جدایی جسمی بیشتر است، افراد می‌توانند ارتباطات اجتماعی را حفظ کرده و از سلامت روانی خود مراقبت کنند.
علائم هشداردهنده خودکشی
بیشتر موارد خودکشی علائم هشداردهنده کلامی یا رفتاری مانند صحبت‌کردن در مورد: تمایل به مرگ، احساس گناه یا احساس شرمندگی بزرگ یا احساس فشار بر دوش دیگران است. علائم دیگر احساس پوچی، ناامیدی، گرفتار شدن یا نبود هیچ دلیلی برای زندگی، احساس غم و اندوه، اضطراب، آشفتگی یا خشم زیاد، یا با درد غیرقابل‌تحمل، چه احساسی و چه جسمی است.
همچنین، تغییرات رفتاری مانند برنامه‌ریزی یا تحقیق در مورد راه‌های مردن، دوری از دوستان، خداحافظی، بخشیدن موارد مهم یا وصیت‌نامه؛ انجام کارهای بسیار خطرناک مانند رانندگی با سرعت بسیار زیاد، نشان‌دادن تغییرات شدید خلقی؛ خوردن یا خوابیدن زیاد یا خیلی کم؛ استفاده بیش از حد از مواد مخدر و نوشیدنی‌های غیرمجاز، همه این‌ها می‌تواند نشانه‌های هشداردهنده خودکشی باشد.
مداخلات پیشگیری از خودکشی
می‌توان از خودکشی پیشگیری کرد و مداخلات مؤثر نیز در دسترس هستند. در سطح شخصی، تشخیص و درمان به‌موقع افسردگی و اختلالات مصرف نوشیدنی‌های غیرمجاز برای پیشگیری از خودکشی و همچنین تماس و پیگیری باکسانی که اقدام به خودکشی و حمایت روانی اجتماعی در جوامع کرده‌اند، امری حیاتی است. اگر شخصی علائم هشداردهنده خودکشی را در فردی تشخیص دهد، باید دراسرع‌وقت از یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی کمک بگیرد.
ازبین‌بردن موانع دسترسی به مراقبت‌های بهداشت روان، محدودکردن دسترسی به وسایل خودکشی، ارائه اطلاعات درست و مناسب درباره این موضوع در رسانه‌ها نیز می‌تواند به کاهش خودکشی کمک کند.
سازمان بهداشت جهانی در حال همکاری با کشور‌های منطقه برای تقویت سیستم‌های بهداشتی است که ممکن است توسط منابع همه‌گیر COVID-19 در کمبود منابع یا بیش از حد سنگین قرار بگیرند تا بتواند افزایش بالقوه موارد بهداشت روانی را بررسی کند و در مراقبت از افراد با سلامت روان و مشکلات مصرف مواد تداوم را حفظ کند.
سازمان بهداشت جهانی همچنین توصیه می‌کند که پشتیبانی بهداشت روانی و ذهنی را در برنامه‌ها و تلاش‌های پاسخ COVID-19 قرار دهید. برخی از توصیه‌ها شامل ارائه مراقبت از راه دور یا مجازی، انطباق و انتشار پیام برای مردم عادی و همچنین برای جمعیت‌های در معرض خطر و آموزش کارکنان بهداشت و سایر اعضای جامعه در این زمینه است.
