۰ نفر

اقتصادآنلاین گزارش می‌دهد؛

خواص شگفت انگیز آویشن

۳ خرداد ۱۴۰۰، ۱۴:۵۴
کد خبر: 530476
خواص شگفت انگیز آویشن

آویشن یک گیاه است. از گل‌ها، برگ‌ها و روغن آن به عنوان دارو استفاده می‌شوند. آویشن گاهی در ترکیب با گیاهان دیگر استفاده می‌شود. آویشن از طریق دهان برای برونشیت، سرفه سیاه، گلودرد، قولنج، آرتروز، ناراحتی معده، درد معده (ورم معده)، اسهال، شب ادراری، اختلالی حرکت در کودکان (دیس پراکسی)، گاز روده (نفخ شکم)، عفونت کرم انگلی و اختلالات پوستی مصرف می‌شود.

به گزارش اقتصادآنلاین، همچنین برای افزایش جریان ادرار (به عنوان ادرار آور)، برای ضدعفونی ادرار و به عنوان محرک اشتها استفاده می‌شود.برخی از افراد به دلیل گرفتگی صدا (لارنژیت)، لوزه‌های متورم (التهاب لوزه)، درد دهان و بوی بد دهان، آویشن را مستقیماً به پوست می‌زنند.

روغن آویشن به عنوان یک کشنده میکروب در دهانشویه ها و روغن‌های مالشی استفاده می‌شود. همچنین برای درمان طاسی در پوست سر و برای مبارزه با عفونت‌های باکتریایی و قارچی در گوش استفاده می‌شود.

"تیمول"یکی از مواد شیمیایی موجود در آویشن با یک ماده شیمیایی دیگر، کلرهگزیدین، به عنوان لاک دندان برای جلوگیری از پوسیدگی دندان استفاده می‌شود.در غذاها، از آویشن به عنوان یک ماده طعم دهنده استفاده می‌شود.

در ساخت و صنعت، از روغن آویشن قرمز در عطرها استفاده می‌شود. این ماده همچنین در صابون‌ها، مواد آرایشی و خمیر دندان استفاده می‌شود.

آویشن احتمالاً برای این موارد موثر است:

برونشیت:

 برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف آویشن از طریق دهان، همراه با گیاهان مختلف دیگر، علائم برونشیت مانند سرفه، تب و افزایش تولید خلط در بزرگسالان، کودکان و نوجوانان را بهبود می‌بخشد.

سرفه:

 برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف آویشن از طریق دهان، به تنهایی یا در ترکیب با گیاهان مختلف دیگر، باعث کاهش سرفه در افراد مبتلا به برونشیت، عفونت‌های مجرای تنفسی فوقانی یا سرماخوردگی‌های معمولی می‌شود.

شواهد ناکافی برای ارزیابی میزان اثربخشی برای بیقراری:

 تحقیقات اولیه حاکی از آن است که اتصال یک پد حاوی روغن آویشن به ناحیه یقه پیراهن‌ها باعث کاهش بیقراری در افراد مبتلا به زوال عقل پیشرفته نمی‌شود.

ریزش مو (آلوپسی آره آتا):

برخی شواهد موجود نشان می‌دهد که استفاده از روغن اسطوخودوس همراه با روغن‌های اساسی از آویشن، رزماری و چوب درخت سرو در پوست سر باعث بهبود رشد مو در 44٪ از افراد دچار ریزش مو پس از 7 ماه درمان، می‌شود.

اختلالات حرکتی (دیس پراکسی):

به نظر می‌رسد مصرف روغن آویشن در ترکیب با روغن گل مغربی  روغن‌های ماهی و ویتامین E باعث بهبود اختلالات حرکتی در کودکان مبتلا به دیس پراکسی می‌شود.

همچنین آویشن برای موارد زیر نیز احتمالا موثر است:

قولنج،عفونت‌های گوش، تورم (التهاب) لوزه‌ها، جلوگیری از شب ادراری، گلو درد، بوی بد دهان، تورم (التهاب) ریه‌ها و دهان، برای ارزیابی اثربخشی آویشن برای این موارد، شواهد بیشتری لازم است.

آویشن چگونه کار می‌کند؟

آویشن حاوی مواد شیمیایی است که می‌تواند به عفونت‌های باکتریایی و قارچی و سوزش‌های جزئی کمک کند. همچنین می‌تواند اسپاسم عضلات صاف، مانند سرفه را تسکین دهد.

آیا نگرانی‌های ایمنی وجود دارد؟

آویشن وقتی در مقادیر طبیعی غذا مصرف شود، به احتمال زیاد ایمن( بی خطر) است. آویشن وقتی برای مدت زمان‌های کوتاهی به عنوان دارو مصرف شود احتمالاً(شاید) ایمن است. می‌تواند باعث ناراحتی دستگاه گوارش شود.

روغن آویشن وقتی روی پوست استفاده می‌شود احتمالاً(شاید) ایمن است. در برخی افراد، مالیدن روغن به پوست می‌تواند باعث سوزش شود. اما اطلاعات کافی برای دانستن اینکه آیا مصرف روغن آویشن در دوزهای دارویی از طریق دهان بی خطر است، وجود ندارد.

هشدارها و احتیاط‌های ویژه:

کودکان:

آویشن وقتی توسط کودکان در مقادیر طبیعی غذا مصرف شود، به احتمال زیاد ایمن است. آویشن وقتی برای مدت زمان‌های کوتاهی به عنوان دارو مصرف شود احتمالاً(شاید) ایمن است.

 اطلاعات کافی برای دانستن اینکه آیا روغن آویشن هنگام استفاده روی پوست یا استفاده از طریق دهان برای کودکان بی خطر است، وجود ندارد.

بارداری و شیردهی:

آویشن برای خانم‌های باردار و شیرده وقتی که در مقادیر طبیعی غذا مصرف شود، به احتمال زیاد ایمن است. اما اینکه آیا استفاده از آویشن به مقادیر بیشتر دارویی بی خطر است، مشخص نیست. اگر باردار یا شیرده هستید، به مقادیر غذایی پایبند باشید.

آلرژی به پونه کوهی و گیاهان مشابه:

افرادی که به پونه کوهی یا سایر گونه‌های Lamiaceae حساسیت دارند ممکن است به آویشن نیز حساسیت داشته باشند.

اختلالات خونریزی:

آویشن ممکن است لخته شدن خون را کند بکند. مصرف آویشن ممکن است خطر خونریزی شما را افزایش دهد، به خصوص اگر به مقدار زیاد استفاده شود.

عارضه‌های حساس به هورمون مانند سرطان پستان، سرطان رحم، سرطان تخمدان، آندومتریوزیس یا فیبروم

رحم:

آویشن ممکن است مانند استروژن در بدن عمل کند. اگر عارضه‌ای  دارید که ممکن است در اثر قرار گرفتن در معرض استروژن بدتر شود، از آویشن استفاده نکنید.

جراحی:

آویشن ممکن است لخته شدن خون را کند بکند، بنابراین این نگرانی وجود دارد که ممکن است خطر خونریزی اضافی را در حین و بعد از جراحی افزایش دهد. حداقل 2 هفته قبل از یک عمل جراحی برنامه ریزی شده، استفاده از آویشن را متوقف کنید.

آیا تداخلاتی با داروها وجود دارد؟

ارزیابی تداخل داروهای خشک کننده (داروهای آنتی کولینرژیک):

به طور ملایم در مورد این ترکیب احتیاط کنید. با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.

برخی از مواد شیمیایی موجود در آویشن ممکن است باعث افزایش سطح مواد شیمیایی خاصی در بدن شوند که در مغز، قلب و سایر مناطق کار می‌کنند.

برخی از داروهای خشک کننده به نام "داروهای آنتی کولینرژیک" نیز می‌توانند این مواد شیمیایی را افزایش دهند، اما به شکلی دیگر. این داروهای خشک کننده ممکن است اثرات آویشن را کاهش دهند و آویشن ممکن است اثرات داروهای خشک کننده را کاهش دهد.

برخی از این داروهای خشک کننده عبارت‌اند از آتروپین، اسکوپولامین، برخی داروهایی که برای آلرژی‌ها استفاده می‌شوند (آنتی هیستامین‌ها) و برخی داروهایی که برای افسردگی استفاده می‌شوند(ضد افسردگی‌ها).

ارزیابی تداخل استروژن‌ها:

به طور ملایم در مورد این ترکیب احتیاط کنید. با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.

آویشن ممکن است به همان جایگاه‌هایی در بدن متصل شود که استروژن متصل می‌شود. با اشغال کردن این جایگاه‌ها، آویشن ممکن است تعداد جایگاه‌هایی که برای استروژن در دسترس هستند را کاهش دهد. مصرف آویشن به همراه قرص‌های استروژن ممکن است اثرات قرص‌های استروژن را کاهش دهد.

برخی از قرص‌های استروژن عبارت‌اند از استروژن‌های اسب (پرمارین)، اتینیل استرادیول، استرادیول و سایر موارد.

ارزیابی تداخل داروهای آلزایمر (مهارکننده‌های استیل کولین استراز AChE  ):

به طور ملایم در مورد این ترکیب احتیاط کنید. با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.

برخی از مواد شیمیایی موجود در آویشن ممکن است  مواد شیمیایی خاصی را در مغز، قلب و سایر نقاط بدن افزایش دهد. برخی از داروهای آلزایمر نیز بر این مواد شیمیایی تأثیر می‌گذارند.

مصرف آویشن به همراه داروهای آلزایمر ممکن است تاثیرات و عوارض جانبی داروهای مورد استفاده برای آلزایمر را افزایش دهد.

ارزیابی تداخل داروهایی که لخته شدن خون را کند می‌کنند (داروهای ضد انعقاد / ضد پلاکت):

به طور ملایم در مورد این ترکیب احتیاط کنید. با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.

آویشن ممکن است انعقاد خون را کند بکند. مصرف آویشن به همراه داروهایی که آنها نیزانعقاد خون را کنند می‌کنند می‌تواند احتمال کبودی و خونریزی را افزایش دهد.

برخی از داروهایی که انعقاد خون را کند می‌کنند عبارت‌اند از آسپیرین، کلوپیدوگرل (پلاویکس)، دیکلوفناک (ولتارن، کاتافلام، غیره)، ایبوپروفن (ادویل، موترین، غیره)، ناپروکسن (آناپروکس، ناپروسین، غیره)، دالتپارین (فراگمین)، انوکساپارین (لوونوکس)، هپارین، وارفارین (کومادین) و غیره.

ارزیابی تداخل داروهای مختلفی که برای گلوکوم، آلزایمر و سایر بیماری‌ها استفاده می‌شوند (داروهای کولینرژیک):

به طور ملایم در مورد این ترکیب احتیاط کنید. با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.

برخی از مواد شیمیایی موجود در آویشن ممکن است  مواد شیمیایی خاصی را در مغز، قلب و سایر نقاط بدن افزایش دهند.

برخی از داروهایی که برای آب سیاه، آلزایمر و بیماری‌های دیگر استفاده می‌شوند نیز بر این مواد شیمیایی تأثیر می‌گذارند. مصرف آویشن با این داروها ممکن است احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش دهد.

برخی از این داروها برای آب سیاه، آلزایمر و سایر بیماری‌ها شامل پیلوکارپین (پیلوکار و سایر موارد) ، دونپزیل (Aricept) ، تاکرین (Cognex) و سایر موارد است.

ارزیابی تداخل با کتوپروفن:

به طور جزئی در مورد این ترکیب احتیاط کنید. با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.

آویشن حاوی ماده شیمیایی به نام تیمول است. ژل‌های موضعی دارای تیمول ممکن است باعث افزایش جذب محصولات موضعی کتوپروفن هنگام استفاده بر روی پوست شوند. این ممکن است خطر ابتلا به عوارض جانبی کتوپروفن را افزایش دهد.

ارزیابی تداخل ناپروکسن:

به طور جزئی در مورد این ترکیب احتیاط کنید. با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید.

آویشن حاوی ماده شیمیایی به نام تیمول است. ژل‌های موضعی دارای تیمول ممکن است جذب ناپروکسن موضعی را افزایش دهند. این ممکن است خطر ابتلا به عوارض جانبی ناپروکسن را افزایش دهد.

ملاحظات مربوط به دوز برای آویشن

دوز مناسب آویشن به چندین عامل مانند سن، سلامتی و چندین شرایط دیگر مربوط به استفاده کننده بستگی دارد. در حال حاضر اطلاعات علمی کافی برای تعیین محدوده دوزهای مناسب برای آویشن وجود ندارد.

به خاطر داشته باشید که محصولات طبیعی لزوماً همیشه بی خطر نیستند و مقدار مصرف می‌تواند مهم باشد. حتماً دستورالعمل‌های مربوطه که روی برچسب محصولات هستند را دنبال کنید و قبل از استفاده با داروساز یا پزشک یا دیگر متخصص بهداشت خود مشورت کنید.