۰ نفر

انتشار این بو در خانه علامت وجود موش است

۲۶ تیر ۱۴۰۱، ۱۴:۲۴
کد خبر: 653874
انتشار این بو در خانه علامت وجود موش است

موش خانگی از طریق یک درز،شکاف یا یک سوراخ بر روی دیوار به خانه تان می خزند، در جعبه های انباری، و کاغذ ها یا حتی بین سیمها لانه می کنند، و هر جا که می روند ادرار می کنند یا فضله شان را می اندازند، و این می تواند برای سلامتی خانواده تان خطرناک باشد.

خانه ای که این بو را میدهد، موش دارد

به گزارش اقتصاد آنلاین، در این مطلب راه های از بین بردن موش را خدمتتان بیان میکنیم. با ما همراه باشید.

شاید یکی از بدترین اتفاق ها این باشد که ببینیم در منزل ما موش آمده است. موش ها می توانند حدود 35 مریضی را به انسان انتقال دهند و از طرفی گرفتن موش ها و کشتن آن ها نیز یکی از سخت ترین کارها است زیرا موش ها سرعت بسیار بالایی دارند. یکی از بدترین اتفاقات برای خانم ها این است که بفهمند موش به خانه شان راه پیدا کرده است اما از کجا بفهمیم که موش به منزل ما راه یافته یا خیر ؟ در این مطلب تصمیم داریم که راه هایی را به شما معرفی کنیم که از آن طریق متوجه وجود نشانه موش در خانه شده و این حیوان موذی را در خانه خود از بین میبرید.

نشانه های وجود موش در خانه

وجود موش در خانه به علت آلودگی این حیوان امری بسیار آزاردهنده است و همه افراد از آن متنفر هستند. برای همه ما اتفاق افتاده است که گاهی موش های آلوده از راه فاضلاب یا حتی از محیط بیرون به داخل خانه ما راه پیدا کرده باشند. موش ها به خاطر جثه کوچکی که دارند به راحتی می توانند از هر منفذ و سوراخی به داخل خانه راه پیدا کنند و شما ابتدا با صداهای غیرعادی خصوصا شب موقع خواب که همه جا ساکت است متوجه حضور این جانور مزاحم در خانه خواهید شد. در ادامه با ما همراه باشید تا با یکدیگر نشانه های وجود موش در خانه را مرور کنیم.

موش

دیدن فضله موش و نشانه ای از حضور آن در خانه

برای از بین بردن موش در خانه باید ردپای آن را پیدا کنید؛ مثلا انباری یا نزدیک کابینت های آشپزخانه از مکان های مشکوک برای یافتن موش است. در این مکان ها، احتمال دیدن فضله موش وجود دارد. شاید ندانید فضله موش دقیقا چه شکل و شمایلی دارد. فضولات موش ها شبیه دانه های برنج با رنگی تیره است و طول آنها هم تقریبا به ۰٫۶ تا ۰٫۵ سانتی متر می رسد. فضله های تازه رنگی تیره دارند و خیس هستند اما فضله های کهنه خشک اند و رنگ خاکستری روشن دارند.

وجود فضله در منزل، شاید نشانه ای از وجود یک حفره یا شکاف برای ورود و خروج موش هم باشد.

صدای جیرجیر یا خراشیدن یک سطح در هنگام طلوع و غروب خورشید

موش ها از آن حیوانات شبگردی هستند که در تاریکی، فعال تر می شوند. به همین خاطر، ۳۰ دقیقه بعد از غروب و ۳۰ دقیقه قبل از طلوع خورشید، بیشترین میزان فعالیت خود را دارند. پس اگر به دنبال از بین بردن موش هستید، باید در این ساعات از شبانه روز، گوش هایتان را تیز کنید و به دنبال شنیدن صدایی مانند خراشیدن یک سطح، جیرجیرکردن یا راه رفتن موش در امتداد دیوارها یا نواحی مشکوک دیگر منزل باشید. اگر بیش از یک صدای جویدن، دویدن یا خراشیدن می شنوید، یعنی متأسفانه باید منتظر دیدن بیش از یک موش باشید.

منظور از نواحی مشکوک، مکان هایی از خانه مانند زیرزمین، آشپزخانه یا اتاق زیرِشیروانی است.

دیدن سوراخ های کوچک در پایین دیوارها

اگر موش ها در خانه تان مشغول زندگی کردن باشند، دیوارهای خشک را می جوند و در آنها برای خودشان خانه و زندگی تشکیل می دهند. پس باید در دیوارِ گوشه های اتاق ها یا زیر کابینت ها بگردید و ببینید که سوراخ هایی کوچک با لبه هایی صاف وجود دارد یا خیر. موش ها به راحتی می توانند از این سوراخ ها رد شوند. یک قانون سرانگشتی وجود دارد که می گوید: اگر یک مداد از حفره یا شکاف دیواری رد شود، یک موش هم به راحتی از آن عبور خواهد کرد.

یادتان باشد، خارج منزل تان را هم بررسی کنید؛ چون امکان دارد که موش ها از بیرون وارد منزل تان شوند و راه ورود را از دورواطراف خانه تان پیدا کرده باشند. پس به جز نگاه کردن به دیوارهای داخلی، ردپای موش را در بیرون از خانه هم جست وجو کنید.

نکته مهم دیگری هم در از بین بردن موش وجود دارد: اگر سوراخ هایی که در دیوارهای خانه می بینید، لبه هایی ناصاف دارند و بزرگ تر از یک سکه ۲۵تومانی هستند، احتمال دارد که با یک موش صحرایی رو به رو باشید.

دنبال کردن رد موش در امتداد دیوارهای خانه

موش ها معمولا از یک مسیر مشخص برای تردد در منزل تان استفاده می کنند. به نظر می رسد که این موذیان کوچک در تعقیب و گریز چندان باهوش نیستند؛ مثلا می توانید ردپایشان را در امتداد و لبه های دیوارهای داخلی ببینید. موش ها اغلب ردی چرب روی دیوارها به جا می گذارند. دیدن چنین چیزی می تواند نشانه ای از حضور موش باشد.

دیدن ادرار یا فضله موش در امتداد دیوارها هم تأییدی است بر حضور موش در خانه.

صدای حرکت کردن تند و ناگهانی یک موجود دیگر در خانه هم نشان می دهد که موش کوچک در حال جولان دادن در منزل تان است.

دنبال کردن نشانه های لانه موش در زیرزمین یا اتاق زیرِشیروانی

موش ها با تولیدمثل به فکر ساختن لانه ای برای بچه های شان می افتند. این موذیانِ خانواده دوست با بچه دارشدن برای راحتی فرزندان شان در مکانی مناسب (البته ازنظر خودشان) خانه می سازند؛ پس به دنبال لانه ای با ساختار گِرد از جنس مقوا، پارچه یا هر ماده اضافی و به دردنخور دیگر باشید: لانه ای که حکم خانه گرم و نرمی برای موش ها در اتاق زیرِشیروانی، زیرزمین یا زیر کابینت هایتان دارد. اگر چنین چیزی در منزل دیدید، بهتر است با شرکت های سم پاشی تماس بگیرید تا برای از بین بردن موش به کمکتان بیایند.

موش ها با جویدن پارچه و مقوا برای خودشان لانه درست می کنند؛ پس اگر در لباس های قدیمی تان در بخش انتهایی کمد لباس ها، شاهد سوراخ هایی کوچک در پارچه لباس ها بودید، احتمالا باید منتظر مهمان ناخوانده و ناخوشایند یعنی جناب موش باشید.

بوی کپک هم از نشانه های دیگر لانه کردن موش ها در خانه است.

طریقه شناسایی موش خانگی

موش خانگی کوچک است و بدنی لاغر دارد، ساختار فیزیکی موش خانگی این چنین است:

طول بدن : بین ۵ تا ۸ سانتیمتر

دم: بین ۷ تا ۱۰ سانتیمتر و بدون مو

وزن: کمتر از ۳۰ گرم

رنگ: معمولا قهوه ای روشن یا خاکستری

سر: سری کوچک با چشم های ریز سیاه، پوزه کشیده و گوشهای بزرگ

رفتارهای موش خانگی:

موش ها در شب فعال هستند، و این یعنی زمانی که بیشتر اعضاء خانواده خواب هستند.

موش ها بسیار منعطف هستند و می توانند از یک سوراخ کوچک که کمی بیشتر از نیم سانتی متر قطر داشته باشد وارد خانه شما شوند.

یک موش خانگی می تواند به ارتفاع ۳۰ سانتیمتر بالا بپرد، و ۳۳ سانتی متر از یک دیوار صاف عمودی بالا برود.

یک موش می تواند در هر ثانیه تقریبا ۳.۵ متر بدود و ۸۰۰ متر شنا کند.

از آنجاییکه موش خانگی خیلی کنکاش گر است، تقریبا از تمامی مواد غذایی انسانها یا حتی دیگر اشیاء خانه مانند انواع چسبها یا حتی صابون تغذیه کند.

به آب آشامیدنی نیاز ندارد و می تواند با آبی که در غذاها هست زنده بماند.

چرا موشها مشکلات ساز هستند؟

بر طبق اطلاعات CDC (مراکز کنترل و پیشگیری بیماری ها)، موش های خانگی و موش های صحرایی بیش از ۳۵ بیماری را مستقیما به انسان توسط فضله، ادرار، بزاق یا با لمس کردن و گاز گرفته شدن منتقل می کنند. همچنین انسان ممکن است به طور غیر مستقیم توسط کنه ها یا کک هایی که از بدن یک موش آلوده تغذیه کرده اند، به بیماری های جوندگان مبتلا شود.

بیماریهایی که از طریق موشها انتقال پیدا می کنند

سالمونلا

آبله ریکتزیایی

لپتوسپیروز (یک بیماری عفونی باکتریایی که از جوندگان و سگ به انسان منتقل می شود)

تب گاز گرفتی توسط موش

ایجاد دو مدل انگل-کرم های طولی شکل و کرم های حلقوی- در بدن

موش، یک مشکل بزرگ

موش خانگی کنترلی بر مثانه خود ندارد، بنابراین هر جا که راه می رود ادرار خود را می ریزد

آنها روزانه بین ۵۰ تا ۷۰ قطره ادرار از خود بجای می گذارند.

یک موش خانگی جوان مونث می تواند سالانه بالغ بر ۳۵ بچه موش بزاید.

موش خانگی با جویدن و لانه سازی باعث ایجاد تخریب در ساختمان می شوند.

موش ها هم از غذاها تغذیه می کنند و هم آنها را با ادرار، فضله و موی خود آلوده می کنند.

در ایالات متحده آمریکا موشها سالانه بیش از یک میلیارد دلار صدمه و تخریب ایجاد می کنند.

گرفتن موش

گرفتن موش ها هم روش های مختلفی دارد: بعضی ترجیح می دهند موش ها را زنده بگیرند و بعد آنها را در طبیعت آزاد کنند؛ برخی هم روش های دیگری مانند سم پاشی را می پسندند. در هر حال، نمی توانید به موش ها اجازه بدهید که در خانه تان زندگی کنند. از میان روش های زیر باید یکی را برای از بین بردن موش انتخاب کنید.

گرفتن موش با روش زنده گیری

هر جایی از خانه که ردی از موش را یافته اید یا در نواحی مشکوکِ حوالی دیوارها، تله کار بگذارید. از یک تکه پنیر یا کره بادام زمینی برای جلب موش به سمت عطر و بویش استفاده کنید. شکلات، جو دوسر، فندق و مواد غذایی دیگر، که با چسب حرارتی به تله چسبانده اید، هم گزینه های خوبی برای به دام انداختن موش هستند. هر دو روز یک بار باید غذای موجود در تله موش را عوض کنید.

در روش زنده گیری، با وجود پنیر یا ماد ه غذایی جذاب دیگر، موش را به سمت قفسی می کشانید که در آن زندانی خواهد شد. در این روش، موش را نمی کُشید بلکه با هدایت نامحسوس آن به داخل قفس و بعد زندانی کردن موش در جعبه، به ماجرای همزیستی ناخوشایند با آن در خانه پایان می دهید. بعد از اینکه موش در قفس اسیر شد، باید آن را بیرون ببرید و در فاصلهٔ حدود سه کیلومتری منزل رها کنید تا دیگر امکان بازگشتش وجود نداشته باشد.

در هنگام تله گذاری، از دستکش استفاده کنید تا بوی دستانتان برای موش قابل شناسایی نباشد.

بعضی از قفس های زنده گیری، چند موش را در خود جای می دهند؛ برخی هم فقط برای گرفتن یک موش طراحی شده اند. بنا به نیازتان، قفسی با اندازه مناسب تهیه کنید.

اگر موش جذب پنیر و کره بادام زمینی نشد، از طعمه های دیگری مانند ژله یا مواد شیرین استفاده کنید.

استفاده از تله موش

در امتداد دیوارها یا نواحی مشکوک به حضور موش، تله موش بگذارید. در تله موش هم ماده ای خوراکی به عنوان طعمه بگذارید؛ مثلا مربا یا تکه ای پنیر می تواند کارساز باشد. سیم یوشکل (U) تله را با یک دستتان کنار بزنید و بعد از قراردادن طعمه در آن، تله را برای اسیرکردن موش تنظیم کنید. زمانی که موش برای خوردن طعمه می آید، تله بسته می شود و موش از بین می رود.

انواع مختلفی از تله موش وجود دارد: تله موش های چوبی، فلزی و… . برای گرفتن موش می توانید از چندین تله موش از انواع مختلف کمک بگیرید. با این کار، شانس گرفتن موش بیشتر می شود. اگر موش گول مواد غذایی موجود در تله را نخورد یا به هر دلیلی جذب آنها نشد، باید از پَر یا پنبه استفاده کنید. با ریختن این مواد در تله موش، او را جذب خواهید کرد چون به دنبال این مواد برای ساخت لانهٔ خود می گردد.

به سرعت بعد از گرفتن موش، تله را دور بیندازید و نواحی اطرافش را ضدعفونی و تمیز کنید.

در هنگام تنظیم کردن تله هم دقت زیادی داشته باشید چون تله های یوشکل با فنر کار می کنند و به سرعت بسته می شوند.

تله موش را در دسترس کودکان یا حیوانات خانگی تان قرار ندهید چون ممکن است به آنها آسیب برساند.

یادتان باشد که زیر هر تله موش، روزنامه ای بگذارید تا نظافت و ضدعفونی نواحی اطراف تله راحت تر شود.

جا به جایی هر دو تا سه روز یک بار تله ها

تله موش را روزی دو بار نگاه کنید تا ببینید که موش را گرفته اید یا خیر. اگر چند روز از تله گذاری گذشته است و همچنان موشی دم به تله نداده است، باید به فکر قراردادن تله ها در ناحیه مشکوک دیگری باشید. اگر به یک ناحیه خاص مشکوک هستید، بهتر است در آنجا تله موش قرار بدهید. چون همان طور که پیش تر هم گفته شد، موش ها معمولا در مسیری تکراری تردد می کنند. پس تمرکزکردن روی یک ناحیه خاص، امکان گرفتن و از بین بردن موش را افزایش می دهد.

موش ها هر شب به اندازهٔ ۶٫۱ تا ۹٫۱ متر از لانه شان دور می شوند. پس اگر لانهٔ موشی در منزل دیدید، به این فواصل در تله گذاری دقت کنید.

سم پاشی، آخرین سلاح

آخرین سلاح سکوت است؟ نه، دوست عزیز! قرار نیست انشا بنویسیم. با یک موجود موذی و کثیف به نام موش رو به رو هستیم. پس اگر هیچ یک از تلاش هایی که تاکنون کرده اید برای از بین بردن موش جواب نداده است، باید به سراغ سم پاشی بروید. از سم فروشی ها و فروشگاه های ویژه فروش تله، درباره خرید سم مناسب تحقیق کنید.

در نواحی خاصی (زیرزمین یا پشت کابینت ها) که احساس می کنید موش در آنها رفت و آمد دارد، از تله های آغشته به سم استفاده کنید. طعمه هایی را سمی کنید و به عنوان تله در مسیر تردد موش بگذارید. موش با خوردن طعمه به تدریج با هضم سم در بدنش از بین می رود.

تله هایی وجود دارد که می توانید با قراردادن طعمه سمی در آنها، موش را مسموم کنید. بعد از مرگ موش، جنازه اش در تله می ماند؛ یعنی موش در تله گرفتار مرگ تدریجی خواهد شد و لازم نیست جسدش را در نواحی دیگر پیدا کنید.

سم را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید. لمس و خوردن آن کشنده و بسیار بسیار بسیار خطرناک است.

سم را در نزدیکی هیچ مادهٔ غذایی نگه ندارید؛ چون امکان دارد که ماده مجاور خود را آلوده کند.

دور نگه داشتن موش از خانه

اکنون که می دانید چطور می توانید بفهمید که در خانه موش دارید یا نه؟ و با مشکلاتی که ایجاد می کنند آشنا شدید بهتر است کاری کنید که این حیوان موذی وارد خانه شما نشود. از قدیم گفته اند پیشگیری از درمان بهتر است یا «علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد». پس سعی کنید با روش هایی که در ادامه معرفی می شوند از ورود موش به منزل تان جلوگیری کنید.

نظافت مداوم منزل

به نظافت منزلتان اهمیت بدهید؛ مثلا بعد از خوردن غذا، حتما ظرف ها را زود بشویید و هیچ غذایی را بدون گذاشتن در یخچال و جمع کردن از پیشخوان و میز غذا در آشپزخانه رها نکنید. روزانه با جاروی دستی و برقی، نواحی کثیف منزل را تمیز کنید و امکان شکل گیری فرصتی برای حضور موش ها را از بین ببرید. نظافت نقاط دور از دسترس را هم در تمیز کردن خانه در نظر داشته باشید.

نظافت منزل لزوما باعث ازبین رفتن امکان حضور موش در خانه نمی شود اما با ازبین رفتن دسترسی به خرده های غذا و مواد غذایی، احتمال راه یافتن موش به خانه تان کم می شود.

مرتب کردن منزل هم نقش مهمی در کاهش احتمال حضور موش دارد؛ چون موش ها از مکان های تاریک و بی استفاده استقبال می کنند.

نگهداری و ذخیره درست مواد غذایی

مطمئن شوید که تمام مواد غذایی خشک، آجیل ها و حبوبات را در ظرف هایی دربسته نگهداری می کنید. اگر ظرف تان مجهز به دری نیست که کاملا بسته می شود و هوا به آن راه ندارد، از یک تکه پلاستیک برای بستن کامل در و پوشاندن سطح آن استفاده کنید. این کار باعث می شود موش ها نتوانند بوی مواد غذایی را استشمام و آنها را ردیابی کنند.

مواد غذایی در کیسه و ظروف درباز را به ظرف های دربسته منتقل کنید تا موش ها از روی بو نتوانند آنها را ردیابی کنند.

نان و میوه ها را بیشتر از ۱ تا ۲ روز روی پیشخوان و میز رها نکنید. آنها را در ظروف دربسته یا یخچال بگذارید.

به طور منظم، انباری، گنجه ها و کابینت هایتان را تمیز کنید. کف آشپزخانه را از هرگونه خرده نان و شیرینی، قطره های مربا و ذرات دیگر غذا دور نگه دارید. نقاط خانه را زیر نظر داشته باشید و حواس تان باشد که حیوانات موذی راهی به آنها پیدا نکنند.

هر ماده غذایی را که در آن فضله می بینید یا احساس می کنید که به آن دستبرد زده شده است به سرعت دور بیندازید؛ چون خوردن آن خطرناک خواهد بود.

مسدودکردن حفره های دیوار و راه نفوذ موش به خانه

حفره ها و سوراخ های درون و بیرون منزل تان را بررسی کنید. این حفره ها می توانند راهی برای نفوذ موش به داخل باشند. هرگونه شکاف و حفره ای به اندازه ۰٫۶۴ سانتی متر می تواند راهی برای ورود موش باشد. این حفره ها و شکاف ها را مسدود کنید. لوله ها و راه دودکش را هم کنترل کنید و نگذارید که موش از این قسمت ها وارد منزل تان شود. سوراخ ها را با سیم ظرف شویی مسدود کنید، چون موش نمی تواند این ماده را بجود. موادی مانند پلاستیک و چوب برای مسدودکردن مناسب نیستند؛ چون موش آنها را می جود.

حواس تان به فاصله زیر درب تا کف زمین هم باشد. اگر این فاصله زیاد است، موش می تواند از آن به داخل خانه وارد شود.

موش ها معمولا در جایی دور از خانه تان زندگی می کنند و فقط برای غذا خوردن، راهی منزلتان می شوند. موش های بالغ چند بار در طول روز غذا می خورند. اگر دسترسی شان به مواد غذایی زیاد باشد، این رقم به ۵۰ بار هم می رسد. البته این حیوانات موذی با ۳ تا ۴ گرم غذا در روز هم زنده می مانند؛ پس باید محیط منزل را از هرگونه خردهٔ غذا پاک نگه دارید.

کیسه های زباله را هم هر شب بیرون از خانه ببرید و فرصت نفوذ موش به آنها را ندهید.

استفاده از روغن نعنافلفلی برای دورکردن موش

دو قاشق چای خوری (۹٫۹ میلی لیتر) روغن نعنافلفلی را با یک فنجان (۲۴۰ میلی لیتر) آب در یک ظرف با قابلیت اسپری کردن بریزید. این محلول را در نواحی مشکوک به حضور موش، اسپری کنید. بوی تند نعنافلفلی باعث دور شدن موش ها می شود. هر چند روز، اسپری را دوباره به نواحی مشکوک بپاشید تا تندیِ بوی محلول احیا شود.

علاوه بر اسپری کردن، می توانید تکه های پنبه را هم به روغن نعنافلفلی آغشته کنید و به مدت یک هفته، آنها را در نواحی مشکوک به حضور موش بگذارید.

دورکردن موش ها به کمک گربه

گربه دشمن قدیمی موش است. وجود گربه در منزل می تواند موجب دور نگه داشتن موش ها از منزل شود. حضور گربه در خانه باعث می شود موش بوی آن را احساس کند و پا به فرار بگذارد.

اگر موش ها به خانه تان راه پیدا کرده اند، به کمک گربهٔ خود یا با قرض گرفتن گربۀ دوستتان می توانید موش ها را فراری دهید.

یادتان باشد که موش ها در بخش هایی از خانه پنهان می شوند که از دسترس گربه دور است، مثلا اتاق زیرِشیروانی.