به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد، بین سال‌های 1395 تا 1398تعداد کودکان زیر6سالی که مشمول طرح‌های امنیت غذایی شده‌اند، افزایش چشمگیری داشته است. براساس این آمار، درحالی تعداد کودکان مشمول طرح امنیت غذایی سال95، 88هزار و40کودک بوده که این عدد در سال98 به 136هزار و 960کودک رسیده است؛ رشدی معادل 60درصد در مدت تنها 4سال.
این در حالی است که تنها در مدت یک سال و بین سال‌های 95 تا 96 تعداد کودکان زیر6سال مشمول استفاده از مزایای طرح امنیت غذای کودک از 88هزار و40کودک سال 95 به 100هزار کودک در سال96 رسید.
گرچه سال97 هیچ آماری درباره تعداد کودکان استفاده‌کننده مشمول این طرح منتشر نشد، اما براساس آمار ارائه‌شده از سوی کمیته امداد امام‌خمینی (ره) تعداد کودکانی که سال98 از خدمات این طرح استفاده کردند، رشد 36درصدی نسبت به آمار سال 96داشته است. موضوع زمانی نگران‌کننده می‌شود که آمارها نشان می دهد هر سال تناسب بین جمعیت شهری و روستایی استفاده‌کننده از این طرح به شکل خزنده‌ای در حال نزدیک‌تر شدن به یکدیگر است؛ اتفاقی که نشان می‌دهد سوءتغذیه کودکان موضوعی مختص به کودکان روستایی نیست. به‌عنوان نمونه، سال94 تعداد کودکان روستایی مشمول طرح‌های امنیت غذایی 20هزار نفر بیشتر از کودکان شهری بود، اما این اختلاف در سال98 به 16هزار و 772نفر رسیده است؛ کاهشی بیش از 3هزار نفر که نشان می‌دهد جمعیت کودکان شهری نیازمند استفاده از خدمات امنیت غذایی رو به افزایش است.
فقر، الگوی نامناسب تغذیه و نیز برخی نگرش‌ها به استفاده از مواد مغذی، مقصران این کاهش عنوان شده‌اند. نکته‌ای که در این میان مهم به‌نظر می‌رسد، این است که از مجموع 136هزار و 960کودک استفاده‌کننده از خدمات حمایت غذایی، عددی کمتر از10درصد آنها مستقیما مورد حمایت کمیته امداد امام‌خمینی(ره) به‌عنوان مهم‌ترین نهاد حمایتی حامی فقرا بوده‌اند و مابقی افراد ازجمله کسانی به شمار می‌روند که مورد حمایت هیچ نهادی نبوده و به شکل موردی از خدمات کمیته امداد امام‌خمینی(ره) استفاده می‌کنند.
سوءتغذیه گریبانگیر فقیر و غنی
با اینکه آمارها نشان می‌دهد جمعیت نیازمند استفاده از خدمات طرح امنیت غذایی در حال افزایش است، اظهارنظر معاون حمایت و سلامت خانواده کمیته امداد امام‌خمینی(ره) درباره کسانی که فرزندان دچار سوءتغذیه دارند، نشان می‌دهد تغذیه نامناسب کودکان صرفا در خانواده‌های کم‌درآمد و فقیر نیست. حسین خدرویسی می‌گوید، برخی کودکان زیر6سالی که دچار سوءتغذیه هستند در خانواده‌هایی زندگی می‌کنند که از نظر مالی وضعیت مناسبی دارند و جزو گروه‌های کم‌درآمد جامعه نیستند: بسیاری از فرزندان زیر6سال دچار سوءتغذیه در خانواده‌هایی زندگی می‌کنند که مشکل فرهنگی در استفاده از برخی اقلام خوراکی دارند. به این معنا که در این خانواده‌ها از برخی موادغذایی مقوی استفاده نمی‌شود یا در استفاده از آنها بی‌میلی و مقاومت وجود دارد.
مسئله‌ای که این مقام مسئول در کمیته امداد از آن سخن به میان می‌آورد، ناشی از بی‌اطلاعی خانواده‌ها و عدم تنظیم رژیم درست غذایی است؛ موضوعی که سوسن پارسای، استاد تغذیه و رژیم درمانی آن را مسئله‌ای مهم و در عین حال با پیامدهای سنگین برای جامعه ایران می‌داند.
او می‌گوید، عوارض سوءتغذیه در سال‌های آینده می‌تواند مادر بسیاری از مشکلات بهداشتی جامعه شود: سوءتغذیه در کودکان زیر 6سال اگر ادامه پیدا کند، منجر به کوتاهی قد، کاهش حافظه، کاهش شدید وزن، ناتوانی کودک در یادگیری و احتمال ترک تحصیل و در موارد حاد سبب زوال مغزی می‌شود. در چنین شرایطی، اگر کودک با سوءتغذیه رشد کند، مستعد ابتلا به انواع بیماری‌ها خواهد شد و نمی‌تواند زندگی عادی خود را مانند دیگران دنبال کند.
پارسای می‌گوید، خانواده‌های فقیری که اکنون با کمک وزارت بهداشت و کمیته امداد سبدهای محدود غذایی برای تامین نیازهای خود دریافت می‌کنند پس از پایان دوره 6سالگی از دریافت اندک مواد مغذی مورد نیاز بدنشان برای رشد محروم شده و روزهای سخت‌تری پیش‌رو خواهند داشت.
با این حال، حسین خدرویسی، معاون حمایت و سلامت خانواده کمیته امداد امام‌خمینی(ره) می‌گوید، افرادی که در شهرها و روستاها فرزند زیر6سال دچار سوءتغذیه دارند از بسته‌های حمایتی این نهاد برای جبران برخی کمبودهای غذایی استفاده می‌کنند: کسانی که مشکل مالی ندارند از طرح‌های مشاوره‌ای برای اصلاح رژیم غذایی خانواده استفاده می‌کنند. برخی دیگر هم که به‌دلیل فقر با مشکل روبه‌رو شده‌اند، ماهانه 100هزار تومان برای تهیه اقلام غذایی که از سوی وزارت بهداشت تعیین شده است، دریافت می‌کنند. این اقلام در فروشگاه‌های طرف قرارداد درقالب سبدهای غذایی در اختیار فرد قرار می‌گیرد.
گرچه دستگاه‌های حمایتی تا 6سالگی با ارائه بسته‌های حمایتی تلاش می‌کنند بخشی از نیازهای غذایی کودکان دارای سوءتغذیه را جبران کنند، اما هیچ تکلیفی بر دوش این دستگاه‌ها برای تامین نیازهای غذایی کودکانی که بعد از این سن دچار سوءتغذیه هستند، نیست و این کودکان در معرض تهدید زندگی با سوءتغذیه قرار دارند.
