به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، مدرسه‌ها مدت‌هاست به‌دلیل ترس از شیوع کرونا بین دانش‌آموزان تعطیل شده است. مسئولان آموزشی هم به این فکر افتاده‌اند برای جبران خلأ آموزشی ناشی از شیوع بیماری، کار آموزش از راه دور را شروع کنند. استفاده از نرم‌افزارهای مختلف و بهره‌گیری از برنامه‌های تلویزیونی از روش‌هایی است که برای ارائه خدمات آموزشی و تحصیلی به دانش‌آموزان در مقاطع مختلف در پیش گرفته شده است. اما آموزش از راه دور، تجربه‌ای جدید هم برای بچه‌ها و هم تا حدودی برای والدین و برنامه‌ریزان نظام آموزشی است. والدین نمی‌دانند با بچه‌هایی که قرار است با گوشی تلفن همراه، رایانه خانگی یا با استفاده از تلویزیون بدون نظارت معلم در کلاس درس بخوانند چه رفتاری داشته باشند. از سوی دیگر، دانش‌آموزان هم بیشتر دنبال شیطنت در نبود نظارت بر عملکردشان هستند و کمتر دل به درس و مشق می‌دهند. عاطفه میرهاشمی، روانشناس، برای دوران درس خواندن در قرنطینه خانگی، پیشنهادها و راهکارهایی دارد.
والدین؛ نگران‌تر از بچه‌ها برای درس‌خواندن
در دوران دفاع‌مقدس، مدرسه‌ها تعطیل و دوره‌ای بود که آموزش‌ها در تلویزیون برگزار می‌شد. حالا مدت‌ها از آن زمان می‌گذرد. والدین نگران شده‌اند که با تکرار آن روزها، بچه‌ها علاقه گذشته را به درس‌خواندن نداشته باشند. اما سؤال این است که این نگرانی طبیعی است یا غیرطبیعی؟ به‌نظر می‌رسد والدین خیلی بیشتر از بچه‌ها نگران درس‌خواندن یا نخواندن دانش‌آموز خود هستند. حتی به‌نظر می‌رسد پدر و مادر، جای فرزند نگران تحصیلات هستند. بخش زیادی از این نگرانی ناشی از استرس این روزهای کرونایی است. والدین باید توجه داشته باشند که استرس‌های خود را کم کرده و به‌گونه‌ای رفتار نکنند که نگرانی و اضطرابی که دارند به دانش‌آموز منتقل شود. درصورتی که دانش‌آموز متوجه اضطراب شما شود، ممکن است از درس خواندن شانه خالی کند و با بهانه‌های مختلف از زیر بار مسئولیتی که دارد، فراری شود.
درس خواندن؛ وظیفه یا مسئولیت؟
در زمان کودکی خصوصاً در دوره‌ای که فرزند شما در مقطع ابتدایی تحصیل می‌کند، در ذهن کودک درس خواندن نه برای خود که برای پدر و مادر است. در این مقطع، دانش‌آموز احساس می‌کند که باید به‌نحوی درس بخواند که بتواند پدر و مادرش را راضی کند. این موضوع در مدرسه بهتر مدیریت می‌شود. بچه‌ها می‌توانند در مدرسه رقابت کنند و کارت آفرین بگیرند و این خود مشوقی می‌شود که راحت‌تر تحصیل کنند. در دوران قرنطینه این مشوق وجود ندارد اما والدین باید بدانند که رفتن به مدرسه تنها یک بخش از کار آموزش و پرورش است. والدین همان انداره که باید به شکل منطقی نگران تحصیل دانش‌آموز باشند باید از فرصت موجود برای پرورش دادن او نیز استفاده کنند.
بهره‌گیری از قرنطینه برای پرورش
برقراری ارتباط بهتر با دانش‌آموز در خانه، فرصتی است که می‌تواند نزدیکی بیشتری برای ارتباط دانش‌آموز با والدین ایجاد کند. آموزش نحوه آشپزی به دختران یا آموزش فنونی که دانش‌آموز شما به آن علاقه نشان می‌دهد می‌تواند از فعالیت‌های پرورشی باشد که شما کمتر فرصت اجرای آن را در خانه همراه با دانش‌آموزتان دارید. یاد‌دادن این آموزش‌ها که توأم با پرورش‌دادن دانش‌آموز در خانه است می‌تواند ارتباط والدین را با فرزند بیشتر کرده و این تقویت ارتباط، سبب حرف شنوی بیشتر دانش‌آموز از پدر و مادر هنگام درس خواندن شود.
قرنطینه، درس خواندن را لغو نمی‌کند
در دوره قرنطینه، دانش‌آموز را از عادت بیدار شدن به موقع از خواب، خوردن صبحانه، مرتب‌کردن وسایل و کتاب‌ها به بهانه اینکه مدرسه تعطیل است و نیازی به این کارها نیست، دور نکنید. این نکته را درنظر بگیرید که از مقطع اول تا سوم را در یک گروه، بچه‌های دوره چهارم را یک گروه و از هفتم به بعد را در گروه دیگری قرار دهید و برای هر کدام از گروه‌های دانش‌آموزی برنامه کاری برنامه مشخصی داشته باشید. بنابراین نباید قرنطینه این احساس را به دانش‌آموز بدهد که نیازی به رعایت قوانین و مقررات نیست و همه قوانین تعطیل شده‌اند.
همدلی در آموزش
در گروه سوم کار برای والدین بسیار سخت است و متأسفانه در این گروه سنی پدر و مادر قادر نیستند کار زیادی انجام دهند. در سنین بالاتر، دانش‌آموز باید بداند که درس خواندن برای خود او نه والدین یک ارزش محسوب می‌شود. آنها باید بدانند که درس نخواندن می‌تواند چه عواقبی برایشان در پی داشته باشد. پدر و مادر می‌توانند با گفت‌وگو و تلاش برای مجاب‌کردن دانش‌آموز به خواندن دروسی که برعهده دارد از فرصت فراغت ایجادشده برای تقویت پایه دروسی که دانش‌آموز در آن مشکل دارد استفاده کنند. همدلی و همراهی والدین و کمک در حد بضاعت از سوی آنها می‌تواند زمینه‌های همکاری دانش‌آموز در این گروه سنی با والدین را برای درس خواندن افزایش دهد.
دنبال کنترل کردن دانش‌آموز نباشید
دانش‌آموزانی که در مقاطع بالاتر تحصیل می‌کنند هیچ علاقه‌ای به شنیدن نصیحت پدر و مادر برای درس خواندن ندارند اما دادن تذکر در فرصت مناسب به دانش‌آموز می‌تواند مفید باشد. این تذکر اگر همراه با گفت‌وگو و طرح این سؤال که چه چیزی باعث شده است علاقه‌ات به درس خواندن در این ایام را از دست بدهی؟ همراه باشد، مؤثرتر است. شنیدن جواب‌های دانش‌آموز و پیدا کردن راهکاری برای از بین‌بردن عامل بی‌میلی به درس پیشنهادی است که به والدین با دانش‌آموز در حال تحصیل در مقطع بالا داده می‌شود. والدین باید بدانند که دانش‌آموز مایل به کنترل شدن از سوی آنها نیست و این کنترل می‌تواند به پنهان‌کاری یا تظاهر به درس خواندن منجر شود.
والدین با هم هماهنگ باشند
متأسفانه این روزها آمار اختلاف پدرها و مادرها افزایش یافته است اما اختلاف‌های خود را نباید در فرایند فرزندپروری وارد کنند. قواعد و قوانین خانه را هر کسی در خانه مدیریت می‌کرده همان فرد در دوره قرنطینه باید آن را اجرا کند و دیگر افراد از فرمانده خانه تبعیت کنند. اگر پدر خواهان درس‌خواندن فرزند شود، مادر نباید به بهانه اینکه مدرسه تعطیل است مانع‌تراشی کرده یا با بیان جملاتی مانند اینکه «حالا وقت هست و بعدا درسش را می‌خواند»، به دانش‌آموز بهانه و توجیه درس نخواندن را یاد بدهد. بنابراین لازم است پدر و مادر با هم بر سر موضوع درس خواندن و هم زمان آن هماهنگ باشند.
مدرسه را در خانه شبیه‌سازی کنید
باید دانش‌آموز در گروه اول فکر کند مدرسه‌ای در خانه دارد. برای آموزش باید مشوق‌هایی را ارائه کنیم؛ مانند اینکه اگر درست را بخوانی کمکت می‌کنیم. حتی می‌توان در خانه، مادر یا پدر نقش معلم را ایفا و به‌گونه‌ای عمل کنند که دانش‌آموز احساس کند پدر یا مادر با همان جدیتی که معلم در کلاس دارد، بر عملکرد او نظارت می‌کنند. حتی تشویق‌هایی که در کلاس می‌شود هم می‌توان در خانه اعمال کرد. دانش‌آموز باید حتما در مقابل دروسی که باید آن را بخواند یا تمرین کند مسئولیت‌پذیر و پاسخگو باشد. در این راه می‌توانید از مشاوره‌های معلم کلاس به شکل آنلاین استفاده کنید. والدین در انجام چنین ماموریتی، مسئولیت سنگینی دارند.
الگوهای زندگی را تغییر ندهید
بسیاری از خانواده‌ها به‌دلیل قرنطینه طولانی مدت، از تغییر الگوی خواب و خوراک خود شکایت می‌کنند. این مسئله باعث سردرگمی خانواده و دانش‌آموزان شده است. والدین باید بدانند که اگر می‌خواهند دانش‌آموز آنها در خانه به درستی عمل کند، قبل از اینکه به شکل دستوری به دانش‌آموز فرمان اجرای کار را بدهند خود باید در ابتدا به آن عمل کنند. بنابراین اگر قرار است دانش‌آموز مانند روزهایی که به مدرسه می‌رود از خواب بیدار شود، والدین باید قبل از او از خواب بیدار شده و مانند روزهای قبل از قرنطینه در کنار فرزند خود قرار بگیرند تا دانش‌آموز احساس کند که دوره آموزش قبل و بعد از قرنطینه تغییری نکرده است.
در گروه دوم سنی دانش‌آموزان، کار برای والدین سخت‌تر می‌شود؛ چرا که دانش‌آموز در این مقطع نه خیلی کم سن و سال و نه خیلی بزرگسال است. عموما اضطراب مادران برای درس خواندن فرزندشان بیشتر از خود دانش‌آموز است. در این دوره باید ترکیبی از تشویق و جریمه برای دانش‌آموز درنظر گرفته شود. محروم‌کردن دانش‌آموز از برخی امتیازات مانند بازی‌کردن یا دیدن برنامه مورد علاقه می‌تواند کمک زیادی به والدین برای مجاب‌کردن دانش‌آموز به درس خواندن در دوران قرنطینه کند. این را درنظر بگیرید که مانند مدرسه نباید به بچه‌ها سخت بگیرید و حد تعادل را در رخورد و رفتارتان با دانش‌آموز رعایت کنید
قانون را فراموش نکنید
در دوره قرنطینه، دانش‌آموز را از عادت بیدار شدن به موقع از خواب، خوردن صبحانه، مرتب کردن وسایل و کتاب‌ها به بهانه اینکه مدرسه تعطیل است و نیازی به این کارها نیست، دور نکنید
کاسه داغ‌تر از آش
در دوران دفاع‌مقدس، مدرسه‌ها تعطیل و دوره‌ای بود که آموزش‌ها در تلویزیون برگزار می‌شد. حالا مدت‌ها از آن زمان می‌گذرد. والدین نگران شده‌اند که با تکرار آن روزها، بچه‌ها علاقه گذشته را به درس‌خواندن نداشته باشند. اما سؤال این است که این نگرانی طبیعی است یا غیرطبیعی؟ به‌نظر می‌رسد والدین خیلی بیشتر از بچه‌ها نگران درس‌خواندن یا نخواندن دانش‌آموز خود هستند
