از این‌رو این سؤال به ذهن می‌رسد که آیا چنین مکان‌هایی می‌تواند برای حضور کودکان بی‌سرپناه همراه پدرانشان مناسب باشد یا اینکه آنها را درمعرض آسیب‌های متعدد قرار خواهد داد؟ حبیب‌الله مسعودی فرید در این باره می‌گوید: اصل این ایده می‌تواند بسیار خوب باشد و این تجربه‌ای موفق در برخی از کشورهای جهان به شمار می‌آید، اما برای عملیاتی شدن آن باید ملاحظاتی جدی صورت بگیرد، چرا که اگر مکان‌هایی مانند گرمخانه با ملاحظات ویژه برای حضور پدر و فرزندی که سرپناه ندارند فراهم شود آنها از آسیب‌هایی که در محیط خیابان، پارک یا حتی خرابه‌ها وجود دارد در امان خواهند ماند.
اقامت 30 تا 40 زن در یک مرکز
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی می‌افزاید: هم‌اکنون یک مرکز در کشور وجود دارد که شرایط حضور مادر و کودک را فراهم کرده است و به گزارش آمار حدود 30 تا 40 زن در آنجا اقامت دارند. چنین مکانی برای پدر و کودک هم مفید است اما باید تحت شرایط و تمهیدات ویژه آماده شود.
او با تأکید بر اینکه باید قبل از انتقال چنین افرادی به گرمخانه اثبات نسب صورت گیرد، عنوان می‌کند: باید فضای حضور پدر و کودک از سایر قسمت‌های گرمخانه کاملاً جدا شود و هیچ مرد دیگری امکان تردد در آنجا را نداشته باشد. از سوی دیگر باید بر این اتاق‌ها نظارت کافی صورت بگیرد تا ایمنی و امنیت آن کاملاً برقرار شود و کودکان دچار آسیب نشوند. لیلا ارشد، مددکار اجتماعی نیز بر این باور است که چنین ایده‌هایی می‌تواند بسیار اثربخش و مفید باشد. این فعال اجتماعی می‌گوید: سال‌هاست که نهاد‌های اجتماعی مردم نهاد دغدغه مادر و کودکانی را دارند که از داشتن سرپناه محروم هستند. متأسفانه هنوز ما مراکز شبانه کافی برای نگهداری از مادر و کودک نداریم. خبر تأسیس اتاق‌های نگهداری از پدر و کودک در گرمخانه هم می‌تواند در حوزه پیشگیری از بروز آسیب‌های اجتماعی امیدبخش باشد.
او تأکید می‌کند: بازدیدهای متعدد من از گرمخانه‌ها و صحبت با بسیاری از افرادی که در این مکان‌ها اقامت دارند نشان داد که بیشتر این افراد از روی فقر به این مکان‌ها قدم گذاشته‌اند.
درحقیقت این افراد روزگاری صاحب خانه و زندگی بودند اما به مرور زمان دچار فقر شده‌اند و از روی اجبار زندگی در گرمخانه‌ها را انتخاب کرده‌اند. از این‌رو نباید چنین پدرانی را تنها به جرم فقر از فرزندانشان جدا کرد. بلکه باید شرایط را به‌گونه‌ای برایشان مهیا کرد که به جای حضور در مکان‌های پرخطر در مکان‌های امن حضور داشته باشند. ارشد در ادامه خاطرنشان می‌کند: بسیاری از مردم گمان می‌کنند جدا کردن کودک و فرستادن او به مراکز بهزیستی بهتر از حضور او در گرمخانه است اما واقعیت این است که فقر نباید عامل جدایی پدر و فرزند یا مادر و فرزند باشد. از این‌رو برای زندگی والدینی از این دست در کنار فرزندانشان باید مکانی را فراهم کرد تا آنها در امنیت به سر ببرند. البته این امر نیازمند تمهیدات و تدارکات خاصی است.
این فعال اجتماعی معتقد است، یکی از شروط لازم برای حمایت از پدران بی‌سرپناهی که تمایل دارند از کودکان خود نگهداری کنند، تدارک سوئیت یا اتاقی کاملاً مجزا و مستقل از فضای مردانه گرمخانه‌های ویژه مردان است. از سوی دیگر حضور مددکار اجتماعی و متخصصین حوزه اجتماعی در چنین مکان‌هایی الزامی است تا بتوانند به استقلال یافتن پدر کمک و شرایط بازگشت وی به جامعه را فراهم کنند.
او با اشاره به اینکه بهتر است مدت اقامت پدر و کودک در چنین مکان‌هایی طولانی نباشد، می‌گوید: حضور طولانی مدت کودک در چنین مکان‌هایی که محل رفت و آمد برخی از آسیب دیدگان اجتماعی هم هست به صلاح کودک نیست و باید برای ساماندهی وضعیت پدر و کودک و یافتن سرپناهی مستقل برای آنها اقدامات مناسب صورت گیرد.
