به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تسنیم، هم‌زمان با سیطره داعش بر استان موصل عراق در سال ۲۰۱۴ وحشی‌گری‌های آن نیز آغاز شد. این گروه تکفیری در آن زمان شروع به انتشار تصاویری از کشتار هزاران دانشجوی دانشکده نیروی هوایی در پایگاه هوایی اسپایکر در تکریت و سربریدن‌ها و اعدام‌های دسته‌جمعی و دفن اجساد در دجله و یا در قبر‌های دسته‌جمعی کرد.
۱۵ قتل‌عام در قبیله شعیطات در حومه دیرالزور که تعداد قربانیان آن به صد‌ها نفر می‌رسید از جمله جنایت‌های وحشتناک بود که در آن، عناصر تکفیری داعش، صد‌ها نفر از جوانان این قبیله را به بیابان برده آنها را به‌شکل دسته‌جمعی اعدام کردند.
جنایت‌های داعش در موصل متوقف نشده و با ارعاب مسیحیان این شهر و تصرف اموال و عبادت‌گاه‌های آنها و آواره کردن حدود ۴ هزار خانواده مسیحی ادامه یافت که این حجم از آوارگی از زمان مهاجرت مسیحیان به عراق بی‌سابقه بود.
پس از مسیحیان موصل نوبت به ایزدی‌ها رسید که به کوه‌های سنجار آواره شوند و زنان آنها را برای فروش به بازار‌های نینوا ببرند. قابل توجه است که زنان ایزدی داستان‌های وحشتناکی از زمان اسارت خود در دست عناصر داعشی تعریف می‌کنند.
تجاوزات علنی و غیرانسانی داعش با اقدام عناصر تکفیری آن در تجاوز به زنان عراقی که تعداد آنها معلوم نیست کنار به‌خدمت گرفتن هزاران کودک زیر ۱۳ سال و آموزش آنها، کامل شد.
این گروه تکفیری کشتار‌های ناشناخته و بی‌سابقه‌ای در تاریخ بشریت ترتیب داده و ابزار جدیدی برای شکنجه و اعدام به‌کار برده است.
سربریدن، معروف‌ترین روش داعشی‌ها است تاجایی که «شعار ما آمده‌ایم تا سر ببریم» را سر داده و ویدئو‌های زیادی از این اقدامات خود منتشر کرده‌اند که از جمله بارزترین آنها بریدن سر مصریان ربوده‌شده در لیبی است.
سوزاندن نیز یکی دیگر از روش‌های متعدد داعشی‌ها است که در اجرای آن تبحر زیادی دارند. قابل توجه است که اولین و بارزترین مورد این روش وحشتناک، سوزاندن یک خلبان اردنی به‌نام معاذ الکساسبه بود که خانواده وی پس از سقوط هواپیمای او در دسامبر ۲۰۱۴ در سوریه، به اسارت داعش درآمد. همچنین عناصر تکفیری داعش، یک خلبان سوری به‌نام عزام عید را نیز سوزانده و صحنه‌های این جنایت غیرانسانی خود را به‌مدت ۵۸ دقیقه منتشر کردند.
کشتار با پرتاب‌کننده‌های موشکی روش دیگر داعشی‌ها در کشتار قربانیان بود؛ به‌گونه‌ای که آنها را در یک خودرو قرار داده و پرتابه‌های موشکی را به‌سمت آنها پرتاب می‌کردند. لازم به ذکر است که این روش، با منفجر کردن که توسط مواد منفجره صورت می‌گیرد فرق دارد. همچنین از جمله عملیات‌های بارز انفجاری آنها به این ترتیب بود که گردن‌های گروهی از گروگان‌ها را به یک سیم انفجاری می‌بستند و پس از انفجار، سر‌های آنان در یک لحظه پرتاب می‌شد.
همچنین اعدام با غرق کردن نیز یکی از روش‌هایی بود که داعش برای ترساندن دشمنان خود از آن استفاده می‌کرد. غرق کردن قربانیان به این صورت بود که گروهی از گروگان‌ها را وارد قفس کرده و سپس آنها را در استخر می‌انداخت؛ مانند اتفاقی که برای گروهی از قربانیان در عراق افتاد.
داعشی‌ها عملیات‌های تروریستی خود را در حومه رقه با شلیک مستقیم گلوله به قلب مردم انجام می‌دادند.
باید اشاره کنیم که جنایت‌های غیرانسانی داعش تنها منحصر به سوریه و عراق نمی‌شود؛ بلکه عناصر آن، عملیات‌های تروریستی زیادی در کشور‌های مختلف جهان ترتیب می‌دادند. از جمله بارزترین این عملیات‌ها، انفجار دو هتل در روز عید پاک در سریلانکا بود که منجر به کشته شدن ۳۲۰ نفر شد، علاوه بر این داعشی‌ها چندین عملیات تروریستی در شهر‌های اروپایی ترتیب دادند که معروف‌ترین آن عملیات‌های پی‌درپی در فرانسه بود.
تجاوزات رسواکننده داعش ضدبشریت تنها محدود به کشتار و اسیرکردن نبود؛ بلکه یک خطر جدی برای میراث فرهنگی منطقه به‌وجود آورد، در همین راستا باید اشاره کنیم که پس از اشغال عراق توسط آمریکایی‌ها و سرقت از موزه‌های این کشور، عناصر تکفیری داعش به تندیس‌ها و بنا‌های مذهبی و گورستان‌های موصل حمله و تعداد قابل‌توجهی از مراکز باستانی را ویران کردند. داعشی‌ها حرم‌های ایزدی‌ها در غرب موصل و حرم یونس پیامبر و شیث پیامبر در موصل را نیز بمباران کردند.
در سوریه نیز، عناصر تکفیری داعش، بخشی از صحنه نمایش تئاتر روم باستان را در شهر تدمر تخریب کردند که سازمان یونسکو آن را خسارت بزرگی برای ملت سوریه و تمام بشریت دانست. لازم به ذکر است که این عملیات تنها چند ساعت پس از رسیدن گزارش یونسکو مبنی بر یک کشتار در این تئاتر انجام شد.
اما بیشترین خسارت، طبق گزارش‌های یونسکو به شهر باستانی حلب که در فهرست اماکن باستانی جهان است وارد شد، علاوه بر این تخریب مسجد جامع اموی و سایر اماکن تاریخی نیز از جمله وحشی‌گری‌های داعش ضد بنا‌های ارزشمند است.
گفتنی است، هدف گروه تکفیری داعش تهی کردن مردم از گذشته و آینده خود بود؛ اما قاتل کشته شد و البغدادی و گروهش تبدیل به گذشته‌ای شدند که هیچ‌کس علاقه‌ای به بازگشت آن ندارد.
