به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از فرهیختگان، این بدهکاری‌ها گاهی به حدی زیاد است که دانشجویان را مجبور به ترک‌تحصیل و ترک دانشگاه می‌کند. بعضی دانشجویان انگلیسی که از نظر مالی ضعیف هستند، با بدهی‌هایی بالغ بر 57هزار پوند درس‌خواندن را رها می‌کنند. شهریه یک‌سال این دانشجویان حدود 9 هزار و 250 پوند است و گزارش‌ها حاکی از آن است که 40 درصد دانشجویان در طول تحصیل خود نگران بازپرداخت وام‌های گرفته‌شده از دانشگاه هستند.
از طرف دیگر اجاره‌نشینی دانشجویان انگلیسی در این سال‌ها سود سرشاری را نصیب دانشگاه‌های این کشور کرده است. در این میان افزایش سرسام‌آور هزینه‌های خوابگاه‌های دانشگاه‌های انگلیس باعث شده دانشجویان ترجیح دهند در منازل مسکونی و عادی شهر‌ها سکونت داشته باشند. روزنامه گاردین با اشاره به نگاه سود‌محور دانشگاه‌ها به دانشجویان خوابگاهی نوشته است: «باید پرسید دقیقا از چه زمانی این سوءاستفاده‌ها از دانشجویان باب شد. درحقیقت چه اتفاقی افتاد که طی سالیان اخیر از آنها مبالغی هنگفت بابت اجاره خوابگاه دریافت می‌شود که هیچ امکاناتی هم برای زندگی بهتر آنها فراهم نمی‌کنند؟»
به گزارش گاردین، افزایش اجاره‌بها از آن دست معضلاتی است که دانشجویان انگلیسی با آن روبه‌رو هستند. متوسط اجاره‌بهای مسکن به‌طور هفتگی بین سال 2018 و 2019 حدود 147 پوند است که نسبت به سال گذشته با 56 درصد افزایش روبه‌رو است؛ البته این افزایش نسبت به سال 2012 حدود 31 درصد رشد داشته است. حدود هفت سال پیش، اجاره‌بها به‌طور متوسط 58 درصد حمایت مالی دولتی را تشکیل می‌داد اما با توجه به تورمی که در سال‌های اخیر شاهد آن هستیم، این مقدار به بیش از 73 درصد رسیده است. علاوه‌بر آمارهای ارائه‌شده، نمودارها زمانی شگفت‌آور می‌شوند که نشان می‌دهد دانشجویان بسیار کمی قادر به پرداخت وام‌های حداکثر دانشجویی هستند. در بعضی دانشگاه‌های انگلیسی، این شرایط وخیم‌تر می‌شود، به‌عنوان مثال، متوسط اجاره‌بها در دانشگاه لیورپول 110 درصد متوسط وام تعمیرات است یا در دانشگاه یورکشایر و هامبر، متوسط اجاره در دانشگاه حتی گران‌قیمت‌تر از مشابه آن در بخش خصوصی است. با وجود چنین سیستم استثمارگونه‌ای که در بازار اجاره‌بها دیده می‌شود، هزینه تحصیل در مقاطع بالاتر آموزش عالی به مراتب سرسام‌آورتر می‌شود و دانشجویان ترجیح می‌دهند با وجود قیمت‌های بالای اجاره‌بها، از ادامه تحصیل صرف‌نظر کنند. چنین شرایطی، باعث شده 77 درصد دانشجویان در کنار تحصیل، مجبور به کار کردن شوند تا بتوانند بخشی از هزینه‌های زندگی و پرداخت اجاره‌بها را بپردازند.
هزینه‌های اجاره‌بهای دانشجویان هرساله تقریبا دوبرابر نسبت به نرخ تورم سالیانه افزایش یافته است. انتظار می‌رود صدهاهزار نفر از دانشجویانی که تازه ماه سپتامبر قرار است وارد دانشگاه شوند، برای اجاره یک اتاق بیش از 6 هزار پوند هزینه کنند. در آغاز این دهه، اجاره معمولی یک اتاق دانشجویی معادل تقریبا نیمی از حداکثر پول وام و کمک‌های مالی ارائه‌شده به آنها بود، اما این رقم امروز به 73 درصد افزایش یافته و روند صعودی آن همچنان ادامه‌دار است.
اتحادیه ملی دانشجویان و موسسه یونیپول سال‌هاست تحقیقات گسترده‌ای در زمینه هزینه مسکن دانشجویی انجام داده و دانشجویان دانشگاه‌های معتبر انگلیس بسیاری هم در جامعه آماری آن حضور داشته‌اند. نتیجه این بررسی‌ها این بوده که نرخ افزایش اجاره در طول بازه زمانی مشخص‌شده از میانگین‌ها فراتر رفته و به‌طور فزاینده‌ای از شاخص‌های پیشین هم سبقت گرفته است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد اگر قرار بود این اجاره‌بها براساس نرخ تورم افزایش یابد، امروز رقم آن باید 31 پوند می‌بود، درحالی که نرخ اجاره‌بهای همان اتاق امروز چیزی نزدیک به 136 پوند در هفته است.
استی هیل، مسئول امور دانشجویی یورک در گفت‌وگویی با اذعان به هزینه‌های بالای اجاره‌بها، کار کردن را امری الزامی برای پرداخت هزینه‌های دوران دانشجویی دانست. بسیاری از افراد باید هر روز هفته آن هم تمام‌وقت کار کنند تا از پس هزینه‌‌هایشان برآیند. بدون‌شک این اتفاق تاثیر هولناکی بر کیفیت زندگی و پیشرفت تحصیلی آنها دارد. دانشجویان متفاوتی آن هم با طیف گسترده‌ای از مشکلات وجود دارند که بین همه آنها محل اسکان یک دغدغه مشترک بوده است.
یک مقام مسئول دانشگاه انگلیسی، پیرامون هزینه‌های اجاره‌بها مطرح کرده است که دانشجویان بسیاری را می‌شناسد که با وجود دریافت کمک‌هزینه‌های تحصیلی از پس مخارج زندگی‌شان بر نمی‌آیند. بسیاری از دانشجویان بعد از پرداخت اجاره‌بهای محل زندگی‌شان، تنها 14 پوند در هفته برای هزینه‌های دیگر دارند.
طی دهه‌های گذشته به دانشجویان انگلیسی در سال دوم تحصیل از طرف دانشگاه اتاقی داده نمی‌شود و دانشجویان به همین خاطر مجبور شده‌اند شخصا در بازار مسکن به دنبال اجاره‌محل سکونتی برای خود بگردند؛ اتفاقی که بی‌شک هزینه‌های آنها را افزایش می‌داد. با این حال امروز شرایط به کلی متفاوت است، در کمال تعجب باید گفت امروز اجاره یک اتاق به صورت شخصی به مراتب ارزان‌تر از اجاره یک اتاق دانشجویی تمام می‌شود.
هیل در این‌باره می‌گوید: «این روز‌ها همه دانشجویان می‌خواهند هرچه سریع‌تر از خوابگاه‌های محل تحصیل فرار کنند، چراکه هزینه اجاره‌بها در بیرون به مراتب ارزان‌تر است.»
به اعتقاد بسیاری از دانشجویان تامین محل اقامت آنها از سوی دانشگاه تبدیل به یک منبع درآمد هنگفت برای دانشگاه شده است.
در دانشگاه لندن متیو لی، دانشجوی سال اولی می‌گوید چاره‌ای نداشته جز اینکه برای محل اقامت خودش تقریبا 200 پوند در هفته هزینه کند. او در حال حاضر به سازمان مقابله با اجاره‌بهایی پیوسته که در سراسر کشور کمپین‌هایی برای رفاه حال دانشجویان و کاهش هزینه‌های اجاره‌بهای آنان راه‌اندازی کرده است.
لی تخمین می‌زند دانشگاه وی از محل درآمدهای خوابگاه دانشجویی به سود حدودا 35 درصدی دست پیدا کرده، رقمی که البته مسئولان دانشگاه به‌شدت آن را تکذیب می‌کنند.
یک مقام مسئول دانشگاه لندن می‌گوید که این دانشگاه به دنبال کسب سود از خوابگاه‌های دانشجویی خود نیست و درآمد خود را از منابع دیگری تامین می‌کند. این شخص همچنین می‌افزاید: «اجاره خوابگاه‌های دانشجویی ما، از 103 پوند در هفته شروع می‌شود و بیش از 10 نوع اتاق داریم که رقم اجاره‌بهای آنها زیر 200 پوند است.»
مسئولان دانشگاه یورک انگلیس در ادعایی مشابه اعلام کردند که اتاق‌هایی وجود دارند که رقم اجاره‌بهای آنها از 108 پوند در هفته شروع می‌شود.
همچنین به گفته مسئولان این دانشگاه بیش از هزاران دانشجو می‌توانند از تسهیلات دوهزار پوندی در این زمینه استفاده کنند که شرایط زندگی برای آنان را کاملا منصفانه می‌کند. البته آنها منکر این نشدند که ارائه این تسهیلات فضای رقابتی میان دانشجویان به وجود آورده است.
با این وجود فقط 30 مایل دورتر از برادفورد، اجاره اتاق دانشجویی 86 پوند در هفته است. حال این سوال مطرح می‌شود که چرا بسیاری از دانشگاه‌ها نه با توجه به تامین هزینه خود که با توجه به اینکه چقدر می‌توانند از محل این اجاره‌ها درآمد داشته باشند، تعیین نرخ می‌کنند؟
در طول یک دهه گذشته، بین دانشجویان ثروتمند در انگلیس یک رقابت شدید ایجاد شده است. به بیان بهتر، بیشتر دانشگاه‌ها به محلی برای جذب دانشجویان ثروتمند بین‌المللی تبدیل شده‌اند. وقتی وارد دانشگاه می‌شویم، همه در پردیس دانشگاهی تقریبا همان میزان اجاره دانشجویان معمولی را پرداخت می‌کردند و از امکانات مشابهی هم برخوردار بودند. باید اعتراف کرد که امروز، دانشگاه‌های انگلیس آنچه را که بر جامعه حاکم شده عینا انعکاس می‌دهند و سطح نابرابری قابل‌ملاحظه‌ای را به نمایش می‌گذارند. امروز برای آنها که استطاعت مالی کمتری دارند، اتاق‌های قدیمی 40 یا 50 ساله وجود دارد، درحالی که اوضاع برای ثروتمندان کاملا متفاوت است. برای دانشجویان پولدار مجموعه پنت‌هاوس‌های شیک با ناهارخوری اختصاصی، سالن بدنسازی و تمام امکانات یک هتل پنج ستاره آماده شده است. فقط کافی است یک قرارداد 20 هزار پوندی در سال امضا کنند.
دانشجویان بی‌خانمان آمریکا
پدیده بی‌خانمانی نه‌تنها بین فقرا، بلکه میان دانشجویان آمریکایی نیز در حال رشد است، نتایج تحقیقات روی حدود 86هزار دانشجوی آمریکایی نشان داده است 18 درصد از دانشجویان رشته‌های فوق‌دیپلم و 14درصد از دانشجویان کارشناسی دانشگاه‌های آمریکا خانه و سرپناهی ندارند و شب‌ها را در خودرو یا نیمکت پارک‌ها و اماکن عمومی سپری می‌کنند. از طرفی برخی دانشجویان این دانشگاه‌ها برای تامین هزینه‌های خود مجبور به فروش مغز استخوان خود هستند.
دخل و خرج زندگی دانشجویی در انگلیس
تحصیل در انگلیس گرچه شاید آورده‌های علمی را در پی داشته باشد، اما اگر نتوان هزینه‌های زندگی در حد دانشجویی نیز تامین کرد، گرفتاری‌های زیادی در انتظار داوطلبان بومی تحصیل در این کشور است. دانشجویان دانشگاه‌های انگلیس برای تامین اسکان خود دو راه‌حل پیش‌رو دارند.
خوابگاه‌های دولتی
مراکز اسکانی که متعلق به دانشگاه یا کالج هستند معمولا «خوابگاه» نامیده می‌شوند. در اکثر خوابگاه‌های دانشجویی لندن، تهیه غذا برعهده دانشجویان است، به این معنا که دانشجو باید مواد اولیه را تهیه کرده و آشپزی کند. اقامت در خوابگاه فقط برای سال اول تحصیل امکان‌پذیر است و اگر دوره تحصیلی دانشجویان بیش از یک سال طول بکشد، دانشجویان نیازمند اقامت در مراکز خصوصی اسکان خواهند بود.
خوابگاه‌های خصوصی
مراکز خصوصی اسکان دانشجویی در لندن، هزینه‌های بیشتری را برای دانشجویان به همراه دارند اما از طرفی دیگر امکانات بیشتری را برای دانشجویان به وجود آورده‌اند. مراکز خصوصی اسکان دانشجویی در لندن روزبه‌روز در حال فراگیرتر شدن هستند، چراکه از استانداردهای بالایی برخوردارند و معمولا در مرکز لندن یا در نزدیکی دانشگاه واقع شده‌اند. اکثر مراکز خصوصی اسکان دانشجویی فاقد پوشش غذایی هستند و دانشجویان موظفند مایحتاج خود را تهیه کرده و به آشپزی بپردازند.
البته در کنار این موضوع راه‌حل‌های دیگری ازجمله اقامت در کنار یک خانواده، اسکان کوتاه‌مدت و اجاره یک اتاق در لندن نیز پیش پای دانشجویان دانشگاه‌های انگلیسی قرار دارد که برخی از آنها هر چند هزینه‌های کمتری را بر دانشجویان تحمیل می‌کنند اما سختی‌هایی ازجمله زندگی با یک خانواده در یک محل را برای افراد به وجود آورده‌اند.
