به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، سرپرست وزارت آموزش و پرورش در خصوص انتخاب محسن حاجی میرزایی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش گفت: ایشان از چند جهت گزینه مناسبی برای این تصدی است.
وی با اشاره به سوابق 6 ساله او به عنوان دبیر هیات دولت گفت: بر این اساس ارتباط بسیار مناسبی با وزرا و اعضای هیات دولت دارند و این موضوع به تعاملات نظام تعلیم و تربیت با سایر دستگاه‌ها در حال حاضر به شدن نیازمند آن هستیم کمک می‌کند.
وی با اشاره به شخصیت اخلاقی و ارزشی او گفت: آقای حاجی میرزایی از سلامت نفس و زندگی سالمی برخوردار هستند و آقای رئیس جمهوری با توجه به این مولفه‌ها گزینه مناسبی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش معرفی کرده‌اند.
حسینی با بیان اینکه با تمام وجود برای ارتقا نظام آموزش و پرورش کشور حامی او هستیم اظهار کرد: در حال حاضر وزارت آموزش و پرورش با مشکلات و چالش‌های زیادی روبه‌روست و امیدواریم این مشکلات روندی کاهشی داشته باشد.
وی در خصوص سوابق حاجی میرزایی نیز گفت: هرچند ایشان در 6 سال گذشته در وزارت آموزش و پرورش به صورت مستقیم حضور نداشتند اما تجربه ایشان به عنوان دبیر هیات دولت تجربه‌ای مفید بوده و در این مدت در بطن مشکلات بوده‌اند. به گفته او دبیری هیات دولت جایی است که با همه مسائل کشور روبه‌رو هستیم از جمله وزارت آموزش و پرورش.
حسینی در ادامه به سوابق حاجی میرزایی به عنوان مشاور وزیر آموزش و پرورش و نهضت سواد آموزی اشاره کرد و گفت: معتقدیم وزیری که می‌خواهد در آموزش و پرورش خدمت کند علاوه بر اینکه باید از آموزش و پرورش شناخت کافی داشته باشد باید ظرفیت‌های دیگر دولت را نیز بداند و این مزیتی است که می‌تواند به ارتقا وضعیت نظام تعلیم و تربیت در کشور کمک کند.
وی در بخش دیگری از اظهارات خود به سوابق حاجی میرزایی در نهضت سواد آموزی اشاره کرد و گفت: جذب بازماندگان از تحصیل از مولفه‌های مهم در کارنامه کاری ایشان است.
سرپرست وزارت آموزش و پرورش در ادامه افزود: او در سمت‌های مختلفی که منشا اثر بوده حاشیه‌ای نداشت و اطمینان داریم در آموزش و پرورش نیز با همین نگاه عمیق و اصیلی که دارند به ویژه به کارگیری همه ظرفیت‌های بیرونی و درونی نظام آموزش و پرورش تحت عنوان توسعه مشارکت‌ها را بتوانند با جدیت بیشتری پیگیری کنند.
وی افزود: در حال حاضر نظام تعلیم و تربیت با چالش‌هایی همراه است که البته نمی‌توان آن را تنها مختص به کشورمان دانست و در چنین فضایی ضروری است همه اجزا حاکمیت زمینه برای ارتقا آن را فراهم کنند. معتقدیم توسعه مشارکت‌ها به معنی بکارگیری همه ظرفیت‌های بخش خصوصی، دولتی و عمومی و ظرفیت‌های درون آموزش و پرورش، راهکاری جدی برای توسعه آموزش و پرورش است. در کنار آن نیز تمرکززدایی از نظام آموزش و پرورش و همچنین تمرکز در مدرسه به عنوان کانون اصلی نظام تعلیم و تربیت راه‌هایی است که هر کسی که سکان آموزش و پرورش را به دست می‌گیرد باید به صورت جدی مورد توجه قرار دهد.
