به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از انتخاب، آهنگی بود که یک موسیقیدان مجارستانی در غم از دست دادن معشوق خود ساخته بود و شاید هرگر فکر نمی کرد قرار است تبدیل به نت های مرگ ده ها نفر شود.
اولین خودکشی حاصل از شنیدن این موسیقی توسط مردی کفاش به نام جوزف کلر رخ داد و سپس به مرور موجی از خودکشی با این آهنگ شروع شد. انواع خودکشی ها هم در نوع خود منحصر به فرد بود، برای مثال دو نفر پس از آن که این آهنگ را که توسط نوازنده های خیابانی نواخته می شد، شنیدند، دست به خودکشی زدند.
نکته عجیب این که این موسیقی پیر و جوان نمی شناخت و از همه گروه های سنی قربانی می گرفت. برای مثال افرادی جوان در غم معشوق، افرادی پیر در غم کهنسالی و ... خودکشی می کردند. شاید برایتان سوال باشد مگر متن این آهنگ چه بود که تا این حد قربانی می گرفت، فارغ از آهنگ پر سوز و گداز، متن شعر این بود: " یکشنبه غم انگیز ... تا شب زنده نخواهم ماند، تاریکی و سایه و تنهایی من را آزار می دهند. تو چشمانت را بسته ای و کنارم خوابیده ای، من را ترک کرده ای(مرده ای) و من تا صبح منتظر سایه های مبهی هستم تا از تو خواهش کنم به فرشته ها بگویی من را در اتاقم تنها بگذارند. یکشنبه غم انگیز و جه بسیار شنبه ها تنها در سایه ها و من امشب خواهم رفت چشمانم چون شمع پر فروغی می درخشد دوستانم برایم گریه نکنید که مزارم نور باران است به خانه باز میگردم جانم به لب رسیده است در سرزمین سایه ها تنها بخواب میروم یکشنبه غم انگیز"
نکته جالب تر این است که شاعر و آهنگساز این اثر بارها به جرم خلق این اثر مورد پیگرد و تهدید قرار گرفتند چرا که این موسیقی نزدیک به یکصد نفر را به کام مرگ کشانده بود. با همه این ها عجیب است که رزو سرس سازنده این اثر نیز با خودکشی به عمر خود پایان داد، آن هم با پریدن از پنجره. پس از این ماجرا و طی حدود یک سال پس از آن کم کم تب و تاب خودکشی با این موسیقی که به موسیقی خودکشی مجارستانی هم مشهور شده بود، کاهش یافت.
