به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، در توجیه اظهارات مزبور گفته شد که ایران خواسته است از حربه پناهندگان برای ایجاد واکنش متقابل در برابر اروپاییها استفاده کند، همانطور که ترکیه در مذاکره با کشورهای اروپایی از این شگرد در رابطه با پناهندگان سوریه سود جست. فزون بر این، مقام مزبور در روز گذشته ضمن دلجویی از مخاطبان سخن خود، بحث سوءتفاهم از آن سخنان را به میان کشید و به این طریق درصدد رفع و رجوع آن برآمد. درست است که اقامت افغانستانیها در ایران برای آنها فرصت و به لحاظ اقتصادی کمک حال خانواده و کشورشان است، اما به همان نسبت هم برای ما فرصت مغتنمی است؛ آنها فقط کارگران ماهر و زحمتکش ساختمانی نیستند، بلکه سرایداران امینی هستند که در تأمین امنیت مردم ما نقش سازندهای ایفا میکنند. آنها باغبانهای ورزیده و خوشسلیقهای هم هستند که گلکاریهای زیبا و چشمنواز کلانشهری مانند تهران مرهون زحمات آنها است. رابطه پرمهر و عطوفت ما با آنها ضمن آنکه ترجمان عملی شعائر دینی ما است، به کام امنیت ملی ما هم بس گوارا است. کابوسسازی برای اروپاییها با گروگان‌گرفتن برادران و خواهران افغانستانی و مالالصلح قراردادن آنها، هرچند ناخواسته، نه تنها خلاف شرط مروت است که ممکن است راه را برای انجام عمل متقابل از سوی دیگر کشورها که میزبان نیروی کار ایرانی هستند، هموار کند؛ طوریکه دیگر توجیهی برای مقابله با اقدام احتمالی آنها وجود نداشته باشد. این در حالی است که پیوندی که ما با برادران و خواهران افغانستانی خود داریم، قابل مقایسه با نیروی کار ایرانی در کشورهای خارجی نیست.
در حال حاضر، خیلی از این برادران و خواهران در اقصی‌نقاط کشور به‌ویژه خراسان که روزی خراسان بزرگ نام داشت و افغانستانیها را بهعنوان هم‌وطن در آغوش خود داشت، با ایرانیان پیوند زناشویی بستهاند و دیگر نمی‌توان از نظر دور داشت که آنها دیگر در کشور ما خانه‌زاد شده‌اند.
