به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، انگشت گذاشتن بر یکی از بحران‌های اجتماعی ایران. نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی مدعی است که می‌خواهد به ایرانیان دانش مدیریت آب و فناوری‌های جدید را هدیه کند. کاربران شبکه‌های اجتماعی از همان ساعات اولیه انتشار این ویدئو با یادآوری تناقض‌های متعدد در سیاست‌های نتانیاهو و رژیم تحت مدیریتش با سخنان او به مثابه طنز برخورد کردند. اما روی دیگر سکه سیاست‌های داخلی ایران است. اینکه مدیران ارشد کشور برای برملا کردن نقشه جدید صهیونیست‌ها و بهبود مدیریت منابع آب چه نقشه راهی روی میز دارند؟ عیسی کلانتری، رییس سازمان حفاظت محیط زیست ایران می‌گوید که ادعاهای نتانیاهو را نباید جدی گرفت و به جای آن سیاستگذاران باید بر اجرای اصلاحات در مدیریت منابع آب در ایران تمرکز کنند. کلانتری به صراحت چند بار تکرار می‌کند که ناکام ماندن دشمن برای ایجاد بحران اجتماعی و شکاف در ایران در گرو وحدت رویه و اراده سیاسی برای کاهش مصرف آب است.
ارزیابی‌تان از انتشار ویدئوی اخیر که نخست وزیر رژیم صهیونیستی در آن درباره مساله آب ایران حرف زده چیست. آیا می‌شود گفت که این رژیم با تشخیص یکی از بحران‌های اجتماعی ما و ارایه پیشنهادهای ظاهرا خیرخواهانه قصد دارد در کشور شکاف اجتماعی ایجاد کند؟
من در این باره یکی دو روز پیش اظهارنظر کردم. به نظر من اظهارات نتانیاهو کم ارزش‌تر از چیزی است که قرار باشد ما برای جواب دادن به آن وقت بگذاریم. روشن است این اظهارات از سر دلسوزی نیست و چون دیده‌اند که ما با مساله کم آبی روبه‌رو هستیم رفته‌اند سراغ این موضوع تا به خیال خودشان به ما ضربه بزنند اما اگر ما خودمان در کشور درست عمل کنیم برنامه‌های دشمنان ناکام می‌ماند. نتانیاهو با طراحی این قبیل سناریوهای نمایشی هیچ غلطی علیه امنیت ملی ما نمی‌تواند انجام بدهد. اما شرطش این است که در داخل برای حل بحران کم آبی اراده و اتحاد کافی داشته باشیم. نتانیاهو یک غلط اضافی کرده ما نباید در دام او گرفتار شویم.
نتانیاهو در این ویدئو ادعا کرده که رژیم صهیونیستی حاضر است دانش و فناوری مدیریت آب را در اختیار مردم ایران قرار دهد. اگر بخواهید واقع بینانه و با صراحت پاسخ دهید، ما در زمینه دانش مدیریت آب و فناوری مرتبط چه وضعیتی داریم. آیا بحران کم‌آبی ما به دلیل فقدان دانش است؟
به نظر من ما در کشور پتانسیل علمی کافی را برای حل مساله آب داریم و با کشورهای توسعه یافته دنیا فاصله معناداری نداریم. یعنی می‌خواهم بگویم مشکل ما نبود دانش نیست بلکه ما از نبود اراده سیاسی قوی برای اجرای تصمیم‌های بزرگ رنج می‌بریم و این هم یک موضوع داخلی است و ربطی به بیگانگان ندارد. یعنی اگر خودمان عقلانی عمل کنیم پایداری سرزمین‌مان را تضمین می‌کنیم. باید تصمیم‌های بزرگ بگیریم و خودمان را با شرایط کم آبی تطبیق بدهیم. دولت در این راه مصمم است اما کار دولت به تنهایی نیست ملت و مجموعه قوا باید برای اجرایی شدن این تصمیم‌های بزرگ متحد و هماهنگ عمل کنند.
یعنی اگر همین امروز آن اراده سیاسی مد نظر شما شکل بگیرد ما توان فنی ایجاد چرخه‌های بازیافت و تصفیه و امثالهم را داریم؟
فناوری‌های نوین چیزی نیست که فقط در انحصار رژیم صهیونیستی باشد همه دنیا به این فناوری‌ها دسترسی دارند خود ما هم در کشور بسیاری‌شان را داریم اما باید اراده‌ای وجود داشته باشد که برویم و هزینه کنیم. مساله ما سیاست‌های پوپولیستی است که باید از آن دست بکشیم. اگر ما بر مبنای توان اکولوژیک کشور آب مصرف کنیم هیچ تهدیدی متوجه مان نخواهد بود. ما در حال حاضر ١٠٠ درصد منابع تجدیدپذیرمان را استفاده می‌کنیم و بیلان مصرف آب در کشور منفی ٢٠ میلیارد مترمکعب است. در کشورهای توسعه‌یافته فقط ٤٠ تا ٤٥ درصد منابع تجدیدپذیرشان را استفاده می‌کنند. برای ما روشن است که باید تصمیم بگیریم ظرف یک مدت معین مثلا در ٦ سال مصرف منابع تجدیدپذیر را به ٦٠ درصد کاهش دهیم. اجرایی شدن چنین تصمیمی در وهله اول نیازمند اراده سیاسی قوی است.
در این دو، سه روزی که ویدئوی اظهارات نتانیاهو منتشر شده عده‌ای از منتقدان سیاسی دولت در شبکه‌های اجتماعی سیاست‌های دولت را مسبب این اتفاق می‌دانند. آنها اینگونه استدلال می‌کنند که در کشور ما اصلا با بحران کم‌آبی روبه‌رو نیستیم و عده‌ای در دولت هم‌صدا با بیگانگان «القای بحران» می‌کنند. در این باره چه نظری دارید؟
طبیعی است. مخالفان دولت می‌خواهند سر به تن دولت نباشد. آنها همه‌چیز را سیاه نشان می‌دهند. صفر تا صد برجام را بد جلوه می‌دهند. FATF را بد جلوه می‌دهند و علیه‌اش موضع می‌گیرند. ما که نباید مبنای اقدامات‌مان حرف‌های مخالفان دولت باشد. دولت سیاست‌های منطقی خودش را پیش می‌برد. کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند یا کم اطلاع‌اند یا اینکه عامدانه می‌خواهند این ماجرا را دستاویزی برای حمله به دولت قرار دهند. البته اینکه عده‌ای در کشور راه بیفتند و به این و آن برچسب بزنند و بگویند فلانی خادم است یا خائن چیز تازه‌ای نیست.
حالا که رژیم صهیونیستی در نقشه جدیدش بطور مشخص روی یکی از مسائل اجتماعی ایران دست گذاشته چقدر احتمال دارد این کار آنها موجب شود در داخل از این بعد شاهد پنهان‌کاری مسوولان درباره واقعیت‌های بحران آب باشیم با این توجیه که ممکن است مورد سوءاستفاده دشمنان قرار بگیرد؟
دست نتانیاهو برای همه دنیا رو است و اصلا نباید خودمان را مشغول صحبت‌های او کنیم. دلیل نمی‌شود واقعیت‌ها را کتمان کنیم و بگوییم ما مشکل نداریم. بحران کم‌آبی چیزی نیست که بشود آن را پنهان کرد یا گفت که درباره‌اش کسی حرف نزند. الان مردم شهرهایی مانند اصفهان و مشهد و جاهای دیگر از نزدیک این مشکل را لمس می‌کنند. برای خروج از این وضعیت باید شجاعت اجرایی کردن تصمیم‌های بزرگ را داشته باشیم. اگر این عقلانیت وجود داشته باشد سرزمین ما پایدار خواهد بود. جمهوری اسلامی پایدار خواهد بود.
به یکی از نشانه‌های فقدان اراده سیاسی اشاره می‌کنید؟
مثلا وقتی می‌گوییم نباید به منابع آب فشار جدید ایجاد کنیم عده‌ای می‌گویند پس کشاورزی را چه کار کنیم. متوجه نیستند که کشاورزی مثل فرزندی است که به مادر نیاز دارد. ما الان داریم آب را که نقش مادری دارد قربانی می‌کنیم. یا مثلا صنایع پرآب بر باید بروند کنار دریاها. دیگر نمی‌شود در مناطق مرکزی و کم آب صنایع پر آب بر ایجاد کرد. بدون تعارف باید سهم بهره‌برداری از منابع آب را به نسبت بهره‌برداران کاهش دهیم. نمی‌شود این تصمیم را به تاخیر انداخت.
شما برای مثال از لزوم کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی سخن می‌گویید در حالی که مثلا همین منتقدان دولت در چند ماه اخیر گفته‌اند کسانی که از کاهش تولیدات کشاورزی حرف می‌زنند، می‌خواهند به امنیت غذایی کشور ضربه بزنند. خب این نشان می‌دهد که هنوز تا ایجاد تفاهم مورد نظر شما فاصله بسیار است؟
کسانی که می‌گویند کاهش مصرف آب در بخش کشاورزی یعنی ضربه زدن به امنیت غذایی سواد کافی ندارند. کسی نمی‌خواهد امنیت غذایی را به مخاطره بیندازد بلکه ما باید با حفظ امنیت غذایی به پایداری سرزمین هم فکر کنیم. اینها خیال می‌کنند منابع آب هیچ‌وقت تمام نمی‌شود.
خب نقشه راه شما برای خروج از این بحران چیست. آیا ممکن است بعد از اظهارات نتانیاهو در سطح شورای عالی آب تصمیم‌های جدیدی برای این موضوع اتخاذ شود؟
شورای عالی آب تا همین الان هم تصمیم‌های خوبی اتخاذ کرده و بعد از این هم قاعدتا تصمیم‌های جدیدی می‌گیرد اما تکرار می‌کنم که مساله ما نبود اراده سیاسی قوی است. این تصمیم‌ها باید ضمانت اجرایی داشته باشد. برای اجرایی شدن هم ما به یکپارچگی و اتحاد در کشور نیاز داریم.
