به گزارش خبرنگار اقتصاد آنلاین، دنیا هنوز هم از شیوع ویروس کرونا رنج می برد. همچنان این ویروس در کشورهای مختلف جهان قربانی می گیرد و در ایران هم چند هفته ای هست که بر تعداد مبتلایان اضافه کرده و فهرست شهرهایی که در زمره شهرهای قرمز کرونایی قرار می گیرند اضافه می شود.
در چنین شرایطی همچنان دولت بر ضرورت رعایت پروتکل های بهداشتی تاکید دارد و البته تجربه و آمار هم نشان داده است که در دوره ای که مردم با رعایت پروتکل های اجتماعی از جمله استفاده از ماسک و فاصله اجتماعی تلاش به مقابله با شیوع هر چه بیشتر ویروس کرونا داشته اند، مدیریت بهتری برای مقابله با آن صورت گرفته و تعداد بستری ها و مبتلایان به این بیماری، کمتر و کمتر شده است اما درست در شرایطی که پروتکل های بهداشتی کمرنگ تر از قبل رعایت می شود و اهتمام جدی به استفاده از ماسک هم وجود ندارد، شیوع ویروس اوج گرفته و فرصتی دوباره برای عرض اندام می یابد.
کمتر کسی روزهای ابتدایی شیوع ویروس کرونا را در هفته های پایانی سال ۹۸ و هفته های ابتدایی سال ۹۹ از یاد برده است که بحران ماسک به یکی از بحران های جدی در کنترل بیماری کرونا تبدیل شده و کادر درمانی را روز به روز ضعیفتر می کرد؛ چراکه در دنیا آمادگی لازم برای تولید فزاینده ماسک برای پاسخگویی به تقاضاهای موجود وجود نداشت و به همین دلیل حتی برخی از هواپیماهای حامل ماسک، تجهیزات پزشکی و الکل نیز از آسمان کشورها ربوده شده و محموله های آنها به غارت می رفت.
در چنین شرایطی بود که در ایران بسیج عمومی برای تولید ماسک شکل گرفت و با واردات پارچه های تولید ماسک از یک سو و آموزش به مردم برای تولید ماسک های پارچه ای در کنار اصناف و تولیدکنندگان از سوی دیگر، تلاش شد تا ماسک مورد نیاز کشور تامین شود؛ هر چند همان زمان هم ممانعت ها و کارشکنی های بسیاری در این رابطه صورت می گرفت، اما به همت وزارت صنعت، معدن و تجارت بسیاری از مساجد و واحدهای صنفی به کارگاههای تولید ماسک تبدیل شد و با حمایتی که دولت از تولیدکنندگان پارچه های ماسک و ماسک های سه لایه و N۹۵ صورت داد، نه تنها بعد از مدتی به صورت کامل نیاز کشور برطرف شد، بلکه به مرور کار ساخت دستگاههای تولید ماسک هم رونق گرفت و برخی از تولیدکنندگان شروع به ساخت و حتی در مراحل بعدی صادرات آن هم کردند.
اینجا بود که ایران با یک بسیج عمومی، با رفع موانع کسب و کار تولید و تجارت ماسک و با برنامه ریزی تسهیلگرانه ای که وزارت صنعت، معدن و تجارت صورت داد، توانست نیاز خود را به صورت کامل برطرف کرده و قیمت ماسک را هم به مرور بشکند؛ به نحوی که کار صادرات آن و حتی هدیه دادن محموله های تولید ماسک ایران هم به سایر کشورهای نیازمند رواج پیدا کرد.
در واقع، نمونه ای موفق از عدم دخالت دولت در شکل گیری و پیشرفت یک کسب و کار و حیات آن در فضای رقابتی در اقتصاد ایران شکل گرفت و بعد از گذشت مدتی، نه تنها ماسک به صورت بدون محدودیت در اختیار مردم قرار می گرفت، بلکه قیمت آن هم به شدت شکست و صادرات آن هم رواج یافت.
بر اساس آمارهای منتشر شده از سوی دفتر توسعه صادرات محصولات صنعتی و معدنی سازمان توسعه تجارت ایران، صادرات ۱۰ میلیون دلار ماسک سه لایه در ۵ ماه ابتدای سال ۱۴۰۰ صورت گرفته بود؛ به نحوی که ارزش برخی از محمولهها ۵۰ هزار دلار و برخی دیگر، ۱۰۰ هزار دلار بوده است. مقامات مسئول وزارت صمت هم در سال ۱۴۰۰ عنوان می کردند که بازار داخلی اشباع شده و اگر مجوز صادرات داده نشود، بازارهای خارجی را از دست میدهیم.
حالا خبرهای تاسف بار حکایت از تعطیلی کارخانجات تولیدکننده ماسک و منسوجات اسپان باند در کشور دارد؛ در حالیکه هنوز هم چشم انداز روشنی برای پایان کرونا نمی توان متصور بود و اگر دولت تمام شرایط را برای حمایت از این کارخانجات در نظر نگیرد، مشخص نیست که آیا باز هم پای واردات ماسک و خروج ارز از کشور برای تامین این نیاز به اقتصاد ایران باز خواهد شد.
آنگونه که خبرها حکایت دارد، شرکتهای بافتینه و بافتسان که در دوران کرونا، تامین کننده اصلی انواع پارچه های ماسک بودند، مجبور به توقف خطوط تولیدی خود شده اند و در حالیکه انبارهای این تولیدکنندگان منسوجات نبافته مملو از پارچه است، آزادسازی واردات منسوجات نبافته از ترکیه این مجتمع صنعتی را تعطیل و بیکاری کارگران شهرستان ملایر را به نفع کارگران ترکیه رقم زده است. علاوه براین اجبار تولیدکننده به تامین پارچه ماسک در بحران کرونا باعث از دست رفتن مشتریان قدیمی و افت شدید فروش این مجموعه بزرگ با اشتغال بیش از ۵۰۰ نفر مستقیم و غیرمستقیم شده؛ در حالیکه پیش از این، این شرکتها عمده ترین تامین کننده بیش از ۴۰۰۰ تولیدکننده خرد و بزرگ در صنایع پوشک و پد بهداشتی، لباسهای بیمارستانی، اتاق عمل، ماسک و سایر مصارف صنعتی دیگر بوده است.
نکته حائز اهمیت آن است که در حالی که همه مسئولین کشور بر ممنوعیت واردات کالاهای مشابه تولید داخل تاکید می کنند و منسوجات نبافته در گروه کاری چهار، شامل ممنوعیت واردات بود، متاسفانه در اوج تولید داخلی و انباشت انبارها، آزاد سازی واردات تولید داخلی را با بحران جدی مواجه ساخته است.