به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، در پایتخت 8میلیون و 700هزار نفر در شب و ۱۲میلیون در روز در معرض مخاطرات هستند و دلیل ریسک جمعیت بالا در این شهر مشخصات فیزیکی شهر است که بدون هیچ برنامه‌ریزی اصولی در سال‌ها و دهه‌های قبل ساخته شده است.
رضا کرمی محمدی در دومین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی پنجمین دوره جایزه جهانی خشت طلایی تهران گفت: معابر تنگ و بن‌بست زیاد، ریسک را چندبرابر می‌کند. او توضیح داد: برای به‌دست آوردن مفهوم مشترک از تاب‌آوری باید جزئیات مفهوم ریسک را مشخص کنیم و مخاطراتی مانند سیل، زلزله و... را بشناسیم. باید بدانیم چندنفر یا چه ثروتی از جامعه در معرض این مخاطرات هستند که این امر بسیار مهم است. در دنیا این مفهوم بر این اساس ایجاد شده که توسعه باید ریسک‌آگاه باشد. در این مورد به‌طور مثال در تهران یک رآکتور هسته‌ای وجود دارد که باید مخاطرات و ریسک آن را بدانیم.
کرمی درباره مشخصات شهر تاب‌آور نیز گفت: شهر تاب‌آور شهری است که همکاری مشخص بین سازمان‌ها وجود داشته باشد و برای مخاطرات احتمالی و تقویت سازمان‌ها برنامه مالی مناسب داشته باشد. شهر تاب‌آور نباید زیست‌بوم اطراف شهر را تغییر دهد.
او ادامه داد: کشورهای در حال توسعه باید حتما از بخش خصوصی استفاده کنند. باید سرویس‌ها و طرح‌های آماده برای بعد از بحران برای بازسازی و بهسازی وجود داشته باشد اما فاصله ما هم‌اکنون از همه موارد ذکرشده خیلی زیاد است.
شهردار قزوین نیز در این نشست با اشاره به افزایش جمعیت جهان گفت: این افزایش به‌ویژه در مناطق شهری، مدیریت شهری را ملزم می‌کند که با یک نگاه کارشناسانه و به دور از تهدیدهایی علیه مردم، شهر را هدایت کند.
سیاوش طاهرخانی با اشاره به پاندمی کرونا به‌عنوان یک بحران افزود: انعطاف‌پذیری در حوزه مدیریت شهری باعث شده که بتواند فشارها را در این مدت تحمل کند. امیدواریم در این زمینه برنامه‌ریزی خوبی داشته باشیم و مردم بتوانند دغدغه‌های مدیریت شهری را در حوزه سلامت مشاهده کنند.
شهردار قزوین در توضیحی درباره این شهر بیان کرد: شهر قزوین سعی کرده است در مدیریت بحران در حوزه حمل‌ونقل و ترافیک، منظر و سیما؛ همگن با شهر تاریخی قزوین باشد. همچنین با توجه به نزدیکی به تهران نیاز است عقب نمانیم و پایتخت دوم کشور باشیم.
رئیس دانشکده شهرسازی دانشگاه شهیدبهشتی نیز در این نشست درباره تاب‌آوری شهری به لحاظ مصرف انرژی سخن گفت.
محمدرضا حافظی توضیح داد: بیش از ۶۰درصد انرژی جهان در شهرها مصرف می‌شود و ۵۰درصد جمعیت جهان در شهرها زندگی می‌کنند. به این ترتیب در کمتر از ۱۰سال این جمعیت به ۶۰درصد می‌رسد. او گفت: سرعت رشد جمعیت شهری اجازه نمی‌دهد پاسخگوی نیازها باشیم. شهرها 3درصد از مساحت کره خاکی هستند اما ۷۰درصد از گازکربنیک دنیا را تولید می‌کنند. در ایران ۷۵درصد جمعیت در شهرها هستند درحالی‌که در دهه۴۰ این رقم ۴۰درصد بوده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به واقعه چرنوبیل افزود: با رویکرد امروز تا ۴۰سال آینده منابع نفتی جهان رو به اتمام است و باید به سراغ سوخت‌های دیگر مانند فسیلی، هسته‌ای و انرژی‌های پاک برویم. انرژی‌های هسته‌ای آلودگی‌های خود را دارند و ضمنا یکی از محورهای تاب‌آوری هستند.
او ادامه داد: تنها یک‌درصد از انرژی مصرفی کشور از منابع تجدیدپذیر است و چاره‌ای جز صرفه‌جویی نداریم. بحران انرژی یکی از چالش‌های تاب‌آوری است. شهری که انرژی نداشته باشد نابود می‌شود. در دهه۷۰ میلادی اروپا واقعا دچار مشکل شد و باید این سؤال را مطرح کرد که آیا ایران آمادگی عبور از نفت و جایگزین‌کردن یک سوخت فسیلی را دارد؟ تا زمانی که پاسخ این سؤال روشن نیست تنها راه‌حل صرفه‌جویی است.
حافظی گفت: انرژی‌های پاک، توسعه پایدار و تاب‌آوری مفاهیمی هستند که ضمن ارتباط متقابل، شهر پایدار برای زیستن ایجاد می‌کنند.
او افزود: الگوی شهری، بافت شهر و تراکم شهری مهم‌ترین مباحث هستند و همه اینها باید در حد یک بلوک شهری مورد بررسی قرار بگیرند.
