به گزارش اقتصادآنلاین، به مناسب سالروز ازدواج حضرت علی علیه‌السلام و حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها، «ریحانه» بخش زن، خانواده و سبک زندگی رسانه KHAMENEI.IR، بیاناتی از رهبرانقلاب در مراسم قرائت خطبه عقد را برای نخستین بار منتشر میکند.
گزیده‌ای از بیانات رهبر انقلاب در مراسم قرائت خطبه عقد ازدواج در تاریخ ۱۳۸۲/۰۱/۱۱ به شرح زیر است:
خب یک چیزهایى به عهده‌ى شما دو نفر است، کما اینکه یک چیزهایى هم به عهده‌ى خانواده‌ها است؛ آنچه مربوط به شما دو نفر است این است که همه‌ى سعی‌تان را بکنید که این کانون جدیدِ خانواده، دوام و شکوفایى و شادى داشته باشد؛ همه‌ى تلاشتان را صرف این کنید؛ راهش هم این است که محبّت را در خانواده زیاد کنید. البتّه محبّت یک [امر] خدادادی است لکن اوّلاً نگه داشتن آن، ثانیاً زیاد و کم کردن آن به عهده‌ى خود ما است. اگر بین دو نفر محبّت بود، این دو نفر اگر درست رفتار کنند میتوانند آن را حفظ کنند؛ میتوانند هم مثل یک نهال نوپایى که هنوز جانى نگرفته، دست بیندازند و از زمین آن را بِکِشند بیرون، بیندازند دور، محبّت را از بین ببرند؛ میتوانند محبّت را زیاد کنند، کم کنند، جهت بدهند؛ این دست خود انسان است، منتها باید راهش را یاد گرفت، به خداى متعال هم توکّل کرد و از خدا هم کمک خواست؛ میشود این کارها را کرد. محبّت در حکم ملاط این بنا است؛ در واقع وقتى که این ملاط بود، این دو سنگ، این دو آجر، این دو بخش به یکدیگر چسبندگى پیدا میکنند و این میشود یک مجموعه. پس اوّلین کار این باشد که این محبّت را، این ملاط را هر چه میتوانند غلیظ‌تر کنند و آن را ان‌شاءالله براى سعادت خانواده‌ى خودشان حفظ کنند.
و توصیه‌ى دوّم ما به این زن و شوهر ــ این دختر و پسر که حالا ان‌شاءالله [وقتى] عقد خواندیم، زن و شوهر میشوند ــ این است که با هم سازگارى داشته باشند. هر چه سازش با آمریکا و با صهیونیست‌ها و با آدمهاى بد، بد است، سازش با همسر خوب است؛ البتّه سازش با دوستان دیگر هم خوب است امّا از همه‌ى سازشها بهتر همین سازش با همسر است که انسان با همسرش بسازد؛ حالا «بسازد»، یعنى چه؟ یک وقت هست که با همدیگر قرار مىگذارند، تبانى میکنند تا یک کار بزرگى، یک کار مهمّى، یک کار خیرى انجام بدهند که چه بهتر؛ اینکه خیلى خوب است؛ این هم، سازشِ خوبى است امّا یک وقت هم هست که به همدیگر که نگاه میکنند، یک ناهنجارى‌اى، اشکالى در طرف مقابل مى‌بینند، [در اینجا] سازگارى این است که با او بسازند؛ عیوب کوچک را بزرگ نکنند و بسازند؛ این میشود سازگارى. این هم توصیه‌ى دوّم ما به شماها است.
به خانواده‌هاى محترم، یعنى پدر و مادر ــ چه پدر و مادر عروس، چه پدر و مادر داماد ــ توصیه‌ى ما این است که هر چه میتوانند در استحکام این خانواده تلاش کنند؛ دیگر هر کسى به قدر فکر خودش و به قدر تشخیص خودش تلاش کند؛ این را مبناى اصلى قرار بدهید؛ بقیّه‌ى چیزها فرع است؛ اینکه حالا جهیزیّه‌اش چقدر باشد، مهریّه‌اش چه جور باشد، لباس عروس چه جورى بشود، همهی اینها مطالب بعدى و درجه‌ى دو است؛ در این چیزها هر چه قناعت و سهل‌گیرى کنید، بهتر است و به برکت و رحمت الهی هم نزدیک‌تر است؛ان‌شاءالله. و خداوند رحمتش را به آنجایى که امر او اطاعت میشود، متوجّه میکند؛ امر خداى متعال هم در این کارها این است که انسان هر چه میتواند [این مسائل فرعی را] دستِ‌کم بگیرد؛ به هر حال خودتان هم راحت‌ترید؛ اینها درجه‌ى دو است، آنچه درجه‌ى اوّل است همان است که این دو خانواده با هم حفظ بشوند و ان‌شاءالله خوب زندگى کنند.
خدا ان‌شاءالله بهتان فرزندان خوبى هم بدهد.
