به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایسنا، آمارهای سازمان جهانی بهداشت (WHO) برآورد بالایی است چرا که گزیدگی‌ها همیشه در کشورهایی که بیشترین آمار مارگزیدگی‌ها را دارند به طور موثر ثبت نمی‌شوند.
از حدود ۵.۴ میلیون نفری که هر ساله در سراسر جهان دچار مارگزیدگی می‌شوند، ۴۰۰ هزار نفر دچار جراحات جبران‌ناپذیری هم‌چون فلج یا قطع عضو می‌شوند. از همین رو متخصصان مارگزیدگی را "بزرگ‌ترین بحران سلامت پنهان جهان" خوانده‌اند.
روش‌های موجود برای تولید پادزهرها از جمله استفاده از پادتن‌ها خارج شده از بدن اسب‌ها از قرن نوزدهم میلادی تغییری نکرده و همین امر منجر به خطر بالای ایجاد آلودگی و واکنش‌های نامطلوب در بدن بیماران می‌شود.
در حال حاضر یک بنیاد خیریه مستقل جهانی مستقر در لندن، سرمایه‌ای ۸۰ میلیون پوندی را برای تامین مالی یک برنامه جدید که تمرکز آن بر تغییر در شیوه‌های درمانی و تحقیقاتی است، تخصیص داده است.
بنا بر گزارش اسکای نیوز، عوامل متعددی باید به هنگام ارزیابی خطر نسبی یک گونه در نظر گرفته شود که از آن‌ها می‌توان مجاورت آن گونه به جمعیت‌های انسانی، میزان زهرآگین بودن سَم آن و میزان گستردگی انتشار آن را نام برد.
