به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از خبر آنلاین، این اختلال برای نخستین بار توسط یونانیان همی کرانیون - «همی» به معنای «نیم» و «کرانیون» به معنای جمجمه- نام گذاری شد چرا که یونانیان برای توصیف سردردهای ضربان‌دار و مزمن، اینگونه ابراز می‌کردند که نیمی از سر، به شدت درد می‌گیرد.مدتی بعد این واژه کیلومترها آن طرف تر در فرانسه دستخوش تغییر گردید و واژه میگرن به عنوان توصیف کننده این اختلال غیرطبیعی برگزیده شد.
اگر شما هم با این درد آشنایی دارید احتمالا این اختلال را به عنوان یکی از رنج آورترین اختلال های درمان ناپذیر می شناسید اما اخیرا در موسسه Gustave Roussy فرانسه تحقیقاتی صورت گرفته است که می تواند نظر شما را راجع به میگرن تغییر دهد.
در این تحقیق که اطلاعات جسمی74 هزار زن فرانسوی در فاصله بین سال های 1925 تا 1950 مورد مطالعه قرار گرفته است دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که زنانی که از اختلال میگرن رنج می برند کمتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار دارند. تا چند سال پیش اختلال میگرن اختلالی عصبی تلقی میشد که با بیماری های جدی چون بیماری های قلبی، فشار خون بالا، چاقی و مانند اینها در ارتباط بود. در برخی از تحقیقات گذشته نیز ادعا شده بود که میگرن سبب مقاومت بدن در برابر انسولین می شود و به همین دلیل می تواند باعث چاقی و افزایش قندخون شود.
این در حالی است که محققان فرانسوی ادعای دیگری دارند که تمام تحقیقات گذشته را نقض می کند. مطابق این تحقیق کمتر از 30 درصد زنان مبتلا به میگرن در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار دارند. در واقع سال ها پیش ازتشخیص ابتلای بیماران به دیابت نوع 2 اختلال میگرن به عنوان یکی از بیماری های جسمی درگیرکننده گزارش نشده بود. سرانجام پس از بررسی های بسیار محققان فرانسوی به الگوی بسیار عجیبی دست یافتند که در آن علائم میگرن در زنانی که مبتلا به دیابت نوع 2 می شدند به مرور زمان کاهش می یافت.
از جمله محققان این مطالعه الگوی به دست آمده را چنین تشریح می کند:
از آنجا که غلظت گلوکز پلاسما با بروز دیابت نوع 2 افزایش می یابد به همین دلیل ممکن است علائم میگرن کاهش یابد.
البته این تنها یک ارتباط جالب است که همچون تحقیقات گذشته میان دو بیماری یافت شده است و بدین معنا نیست که یکی از این بیماری ها باعث ایجاد دیگری یا مقاومت در برابر دیگری می شود. توضیح بهتر و کامل تر این ارتباط نیازمند تحقیقات بیشتری است که دانشمندان امید به کشف دقیق آن دارند. چرا که بدون شک کشف این ارتباط راه تشخیص دیابت نوع 2 را هموارتر می کند. لازم به ذکر است که نسخه کامل این مطالعه در JAMA Neurology منتشر شده است.
