به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان، از نظر روانپزشکی، اضطراب عبارت است از: ناآرامی، ترس و هراس ناخوشایند و پیش‌رونده با احساس خطر قریب‌الوقوع که منبع آن قابل شناسایی نیست، اما نقش عمده‌ای را در آسیب‌شناسی روانی بازی می‌کند. همچنین در فهم و رشد شخصیت انسان و رشد طبیعی او و در فرآیندهای مرضی در تمامی سنین عمر آدمی، نقش برجسته‌ای دارد. هرگونه فشار و محرک، مانند استرس‌ها و فشارهای روانی و اجتماعی می‌توانند منشأ اضطراب باشند و حالت عادی و آرامش فرد را دگرگون سازند.
اضطراب چه خصوصیاتی دارد؟
اضطراب در واقع، یک فرآیند آگاه‌کننده است و اخطاری است که به فرد درباره قریب‌الوقوع‌بودن خطر اطلاع میدهد و او را برای مقابله با تهدید آماده می‌سازد. فرد مضطرب اغلب حالت بسیار پریشان و بی‌قرار دارد که نمی‌تواند به مدت طولانی آن وضعیت را تحمل نماید. از این‌رو برای تسلط بر اضطراب از روش‌های خاصی استفاده می‌کند. اضطراب شباهت زیادی به ترس دارد؛ یعنی هم ترس و هم اضطراب در برابر خطر، عکس‌العمل‌های فیزیولوژیک مشابهی دارند، اما از جهاتی نیز ترس و اضطراب تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند.
تفاوت‌های ترس و اضطراب
ریشه اضطراب درونی است و از داخل شخصیت فرد بیرون می‌‌آید و او را درگیر می‌کند. در حالی که منشأ ترس بیرونی است. اضطراب پاسخی است به تهدیدی نامشخص و ناشناخته، اما ترس منشأ مشخصی دارد.حالت اضطراب غالبا مزمن است، ولیکن ترس، حاد و موقعیتی است. اضطراب جنبه تعارض دارد و فرد را بر سر دو راهی قرار میدهد. در حالی که پاسخ ترس، سریع است.
اثرات اضطراب بر بدن
اضطراب باعث به وجود آمدن تغییرات فیزیولوژیک در بدن می‌شود و بدن را گوش به‌زنگ و آماده فعالیت شدید جسمانی می‌سازد و باعث می‌گردد برخی از فرآیندهای بدنی، تحریک شده و پاره‌ای دیگر مهار گردند.معمولا بر اثر اضطراب، دستگاه قلب و عروق تحریک می‌شود. قلب تندتر می‌زند، فشار خون ثابت می‌ماند یا افزایش پیدا می‌کند. کبد، قند ترشح می‌کند. غدد فوق‌کلیوی، اپی‌نفرین تولید می‌کنند. عمل دستگاه گوارش (معده و روده) مهار می‌شود و ترشحات و حرکات دودی‌شکل آن کاهش می‌یابد. این تطابق‌های بدنی با اضطراب، موجود زنده را آماده فعالیت می‌سازد.
نقش اضطراب در زندگی ما
در شرایطی که انسان مایل است رفتارهای خود را با شرایط زندگی تطبیق دهد، اضطراب نقش اساسی و تعیین‌کننده دارد. وقتی انسان، احساس ناامنی و تهدید می‌کند، اضطراب پاسخی طبیعی به شرایط تهدید‌آمیز است. اما واکنش‌های همه افراد در مقابل شرایط مشابه، یکسان نیست و هر کس به روشی خاص و شخصی، در مقابل تهدید و ناامنی واکنش نشان میدهد.
