ویدیوی دو دختر اصفهانی، حاوی چه پیامی است؟

حتی لابه‌لای حرف‌های عسل و نیلوفر، دو دختر اصفهانی می‌توانید بفهمید که دلبستگی‌هایی دارند وهنوز از دنیا نبریده‌اند. دل‌شان هنوز پیش خانواده و عزیزان‌شان است. نگران حال و روز آن‌ها بعد از خودشانند. ویدیوی این دو دختر به سرعت در فضای مجازی پخش می‌شود. واکنش‌ها متفاوت است. بعضی‌ها به جوانی دخترها افسوس می‌خورند. بعضی‌ها دل‌شان برای خانواده آن‌ها می‌سوزد. عده‌ای ابراز تعجب می‌کنند از اینکه به کجا داریم می‌رویم. بعضی‌ها نیز حسرت می‌خورند به حال شجاعت دخترها و می‌گویند:«کاش ما هم اندازه آن‌ها شجاع بودیم». چنین پدیده‌ای چه بخواهیم و چه نخواهیم، نوظهور است. با چیزی روبه‌رو هستیم که تا به‌حال با آن مواجه نشده بودیم. حالا باید چه کنیم؟!

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از قانون، دکتر کاظم ملکوتی، رییس انجمن علمی پیشگیری از خودکشی ایران در این‌باره می‌گوید:«باید دید افرادی که به انتشار این ویدیو اقدام کرده‌اند با چه هدفی این کار را کرده‌اند. آیا این خبر جذاب و مهیج است؟ به‌طور حتم کسی که این ویدیو را پخش کرده که خبرنگار هم نیست؛ فکر کرده که دارد کار جذاب و محیرالعقولی انجام می‌دهد؛ حالا ناشیانه یا حرفه‌ای. اما خوب است این جور آدم‌ها بفهمند که انتشار این اخبار و ویدیوها چه عواقبی به دنبال دارد. نخستین نکته این است که انتشار این ویدیو، نمک روی زخم خانواده و دوستان این دخترها می‌پاشد. یک لحظه فکر کنید که آن‌ها با دیدن این ویدیو چه حالی پیدا می‌کنند. از جمله مداخلات سازمان جهانی بهداشت، مراقبت از حال بازماندگان است اما با انتشار این ویدیو، نه تنها از بازماندگان حمایت نکرده‌ایم بلکه نمک روی زخم‌شان پاشیده و داغ‌شان را سنگین‌تر کرده‌ایم. باید علاوه بر خانواده، مراقب همکلاسی‌های این دخترها هم باشیم چرا که به‌طور حتم تحت فشار قرار می‌گیرند و روحیه و اعتماد به نفس‌شان به هم می‌ریزد».

بیشتر کسانی که ویدیوی دو دختر اصفهانی را دیده‌اند، معتقدند که دخترها در حالت شادی هستند؛ نشانه‌اش هم خنده‌های آن‌هاست. به‌دلیل همین است که مدام از خودشان سوال می‌کنند، مگر می‌شود آدمی که دارد می‌خندد و خوشحال است، چند دقیقه بعد خودش را از بالای پل به پایین پرت کند؟

دکتر ملکوتی در این باره این‌گونه توضیح می‌دهد:«این خنده‌ها از سر شادی نیست. بی‌قراری و تنشن از صورت دخترها می‌بارد. عصبی بودن دخترها به‌خصوص یکی‌شان مشهود است اما این چیزی است که مردم عادی متوجه نمی‌شوند و به نظرشان می‌رسد که دخترها دارند می‌خندند و شوخی می‌کنند.البته ما از دوستان‌مان در اصفهان خواسته‌ایم تا بعد از آرام شدن خانواده ها، سراغ آن‌ها بروند و بررسی کنند که دخترها چه مشکلاتی داشته‌اند و آیا در گذشته سابقه خودکشی داشته‌اند یا نه و اینکه آیا در خانواده آن‌ها سابقه خودکشی وجود داشته یا خیر. اینکه خیلی‌ها به خصوص جوان‌ها و نوجوان‌ها فکر می‌کنند دخترها دارند می‌خندند و چقدر شجاع هستند که این کار را خیلی بی خیال انجام داده‌اند، خودش بسیار خطرناک است. باید به این نکته مهم توجه داشته باشیم که یکی از ویژگی‌های مهم نسل جوان و نوجوان، خطرپذیری است. اگر آن‌ها را از کاری منع کنید و بگویید این کار را نکن، سراغ آن کار می‌روند و انجامش می‌دهند. نوجوان اهل خطر است. دوست دارد خودش را شجاع نشان دهد. نمی‌خواهد کم بیاورد. او مایل است خودش را بین همسالان، اطرافیان و دوستانش، شجاع، قوی، شاد و مطمئن نشان دهد؛ برای همین است که دخترها سعی می‌کنند خودشان را شاد و بی خیال نشان دهند و شجاعت‌شان را به رخ بکشند اما در واقع این کار آن‌ها یعنی تصمیم به خودکشی، نشانه استیصال‌شان است. یعنی در مواجهه با اطرافیان و شرایط و همچین روابط‌شان به بحران رسیده‌اند و قادر نیستند آن را حل کنند. دختر 15 ساله نمی‌تواند مشکلات عاطفی‌اش را به تنهایی حل کند. وقتی می خندد و خطاب به دوستان و خانواده‌اش حرف‌های آخر را می‌زند، در واقع چهره خندانش، نشانه شجاعت نیست بلکه نشانه استیصال است».

رییس انجمن پیشگیری از خودکشی ایران این‌گونه ادامه می‌دهد:«نوجوان در واقع از دست اطرافیان و دوستانش خشم دارد. می‌خواهد اعتراض خود را نشان دهد. این مساله خطرناک است. اینکه دختر در ویدیو می‌گوید«دیدی این کار را کردم»، همین نشانه خطر است.

باید در این رابطه به همه افراد آموزش‌های لازم داده شود. باید بدانیم و آگاه باشیم که هرکس کوچک‌ترین حرفی از خودکشی به میان آورد، حتی با شوخی و خنده آن را جدی بگیریم. پیش خودمان نگوییم دارد شوخی می‌کند و چون با خنده این حرف را می‌زند، پس این کار را نمی‌کند. حتی اگر اطمینان هم داشتید که طرف دارد شوخی می‌کند، باز شوخی‌اش را جدی بگیرید.به ظاهر شاد و خندان افراد نگاه نکنیم. بدترش این است که گاهی در مواجهه با این افراد می‌گوییم: ای بابا! تو که عرضه این کارها را نداری. اگر راست می‌گویی خودت را بکش یا اگر مردش بودی، تا حالا خودت را کشته بودی. همین جمله‌هاست که گاهی عزم افراد را برای خودکشی جزم می‌کند. او می‌گوید و ما جدی نمی‌گیریم و وقتی به خودمان می‌آییم که دیگر خیلی دیر شده است. در راین رابطه دوباره تاکید می‌کنم که سابقه خانوادگی و خود شخص از نظر اقدام به خودکشی باید مد نظر قرار بگیرد؛ چرا که کسانی که در گذشته اقدام به خودکشی کرده‌اند یا در خانواده‌شان این سابقه وجود داشته، بیشتر مستعد اقدام به خودکشی هستند».

شبیه یک کابوس است. انگار خواب بدی دیده باشی. چشم‌هایت را می‌بندی و دخترها را می‌بینی. دارند می‌خندند. راه می‌روند و از خودشان فیلم می‌گیرند. دلت آشوب می‌شود از فکر اینکه چند دقیقه بعدش خودشان را از بلندی پرت کرده‌اند. چشم‌هایت را می‌بندی. دخترها باز دارند می‌خندند. یکی‌شان مرده؛ عسل. باورت نمی‌شود. بعضی‌ها می‌گویند دروغ است. شاید دو تا دختر دیگر فیلم گرفته و به اسم دخترهای اصفهانی در فضای مجازی پخش کرده باشند. اگر این‌ها همان دو دختر هستند، چرا لهجه اصفهانی ندارند؟ اینکه دلیل نمی‌شود. فرض کنیم این نظریه درست باشد. دو تا دختر، برای اینکه شوخی کرده باشند یا در فضای مجازی معروف شوند، یک ویدیوی جعلی ساخته‌اند و آن را منتشر کرده‌اند. پس تکلیف آن دو پیکر خونین افتاده پایین پل چه می‌شود؟! واقعیت همان‌جا زیر ملافه سفید دراز کشیده بود.