اقتصادآنلاین – محبوبه قرمزچشمه؛ از احداث راه‌آهن تهران- شهرری به عنوان اولین خط مشهور ریلی ایران (که در سال 1888 میلادی مصادف با 1261 شمسی ایجاد شد) تاکنون بیش از یکصد و سی سال می‌گذرد. ریل‌های مورد نیاز خطوط حمل و نقل ریلی ایران، همچنان که سال اول از انگلیس وارد می‌شد، تا سال 1397 همچنان از نوع انگلیسی بود.
ایران یکی از تولید و صادرکنندگان فولاد جهان است. سال‌های سال بعد از تولید فولاد مرغوب، همچنان ما این فلز درجه یک را به انگلیس و اتحادیه اروپا با قیمت پایین و به شکل شمش صادر کردیم و ریل را به عنوان محصول پایین دستی به قیمت چندصد برابری وارد کردیم. این واردات بعد از به گردش در آوردن اقتصاد و اشتغال و رونق دانشگاه‌های این کشورها، انجام شد.
خطوط ریلی ایران بعد از تحریم‌ها با مشکلات عدیده ای روبرو شد و تازه در این شرایط بود که دانش بنیان‌ها توانستند رشد کنند و بعد از سال‌ها تلاش، ذوب آهن اصفهان اولین محموله ریلی مورد تایید استانداردهای بین المللی را تحویل ناوگان حمل و نقل ریلی داد.
این محموله نسبت به نیاز ایران به توسعه حمل و نقلی بسیار کم است و باید تولیدکننده‌های دیگر فولادی نیز به این جرگه بپیوندند.
یکی از مدیران شرکت‌های دانش بنیان در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد آنلاین به مشکلات مربوط به حمل و نقل ریلی اشاره کرد و گفت: واگن‌های مسافری نسبت به انواع باری، تکنولوژی پیشرفته‌تری می‌طلبد. در تولید واگن‌های باری و مسافری توانسته‌ایم با تکیه به دانش فنی و توان نیروهای متخصص و جوان ایرانی به موفقیت دست یابیم. اما مشکل امروز ما توانایی تولید نیست، مشکل سفارشات است. ابتدا باید ریلی ساخته شود تا واگنی چه از نوع باری و یا مسافری بر روی آن به حرکت در آیند.
این مدیر شرکت دانش بینان با بیان اینکه باید در سطح مدیران دولتی تصمیماتی اساسی گرفته شود، گفت: یک ضرورت اساسی امروز زیرساختی کشور، توسعه حمل و نقل ریلی است. حمل و نقل ریلی در دنیا به حمل و نقل کم هزینه و پاک معروف است و برای آن تسهیلات و دریف بودجه‌ای خاص تعریف می‌شود اما در ایران بیشتر توجهات به حمل و نقل جاده‌ای است.
وی با اشاره به امنیت انتقال مسافر و بار در حمل و نقل ریلی گفت: هزینه حمل و نقل باری ریلی نسبت به سال پیش بیش از 20 درصد افزایش یافته است و این موجب شده، حمل و نقل باری جاده‌ای به حمل و نقل باری ریلی ترجیح داده شود.
مسیر اولیه خطوط ریلی ایران براساس راهبرد‌های نظامی قدرت‌های جهانی انتخاب شد و برای حمل‌ونقل کشور کمتر فایده داشت امروز با گذشت زمان شاهد توسعه خطوط ریلی هستیم اما این توسعه به عنوان زیرساخت توسعه صنایع کشور ، آنچنان ضعیف است که نمی توان چندان به روی آن حساب باز کرد. حضور بخش خصوصی واقعی همچنان که در بخش جاده ای وجود دارد، می‌تواند بسیاری از مشکلات حمل و نقل ریلی را حل کند.
