به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، این متهم که سال 93 بازداشت و محکوم شده بود، بعد از دستگیری اعتراف کرد مقتول را کشته، چون همسرش را بیهوش و به او تعرض کرده بود. بر اساس محتویات پرونده، متهم که احسان نام دارد، با همکاری همسرش، آلاله، مردی به نام فیروز را به خانه کشانده و او را به قتل رساندند. با دستگیری این زوج و انتقال جسد به پزشکی‌قانونی و آغاز تحقیقات، احسان اعتراف کرد که دست به قتل زده، چون مقتول همسرش را مورد تجاوز قرار داده و از او فیلم تهیه کرده است. با صدور کیفرخواست، پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. بعد از اینکه کیفرخواست علیه متهم خوانده شد و اولیای‌دم درخواست قصاص را مطرح کردند، متهم در جایگاه حاضر شد. او گفت: فیروز مهدورالدم بود و من از قتل او پشیمان نیستم. او همسرم را به بهانه پیداکردن کار به دفتر کارش کشانده و با خوراندن آبمیوه مسموم بیهوش کرده و آزار داده بود. فیروز از این کار فیلم تهیه کرده بود تا با تهدیدهایش همسرم را بار دیگر به دفتر کارش بکشد. وقتی به ماجرا پی بردم، با فیروز صحبت کردم تا دست از مزاحمت بردارد، اما گفت باید همسرم را طلاق بدهم. او دست از سر همسرم برنمی‌داشت، به همین خاطر تصمیم به قتل او گرفتم. من ابتدا قصدی برای کشتن او نداشتم و به همسرم هم گفتم وقتی می‌خواهی برای کار جایی بروی باید من را در جریان قرار می‌دادی و نباید تنها می‌رفتی. البته اطمینان دارم که همسرم قصد بدی نداشته، اما مقتول با بی‌شرمی به من می‌گفت از کاری که کرده پشیمان نیست و به من گفت همسرت را طلاق بده. من با زنم زندگی خوبی داشتم و می‌خواستم به این زندگی ادامه بدهم، اما مقتول مرد بدی بود و می‌خواست زندگی من را به‌هم بزند.
وی در تشریح جزئیات قتل گفت: طبق نقشه، همسرم فیروز را به خانه دعوت کرد و من در اتاق خواب پنهان شدم. به‌محض روبه‌روشدن با فیروز با میله آهنی به سرش زدم، اما در آن حال به من ناسزا گفت و با من درگیر شد. می‌خواست تیغ موکت‌بری را که در اتاق بود بردارد که من زودتر تیغ را برداشتم و به گردنش زدم. همان‌موقع به آشپزخانه رفتم و با کارد آشپزخانه سر فیروز را بریدم و داخل گونی گذاشتم و آن را به سطل زباله انداختم. شب هم جنازه بدون سر را با ماشینم به حاشیه شهر بردم تا شناسایی نشود.
در جلسه دادگاه، آلاله منکر اتهام معاونت در قتل شد و گفت: من از نقشه شوهرم برای قتل بی‌اطلاع بودم. فکر می‌کردم شوهرم او را به خانه دعوت کرده تا گوشمالی بدهد.
در پایان جلسه، هیئت قضائی وارد شور شد و با توجه به مدرک‌های کشف‌شده در پرونده، احسان را به‌خاطر اعتقاد به مهدورالدم‌بودن قربانی به پرداخت دیه و 10 سال زندان محکوم کرد. زن جوان نیز به پنج سال زندان و دو سال کار اجباری در آسایشگاه سالمندان محکوم شد. این حکم در شعبه 28 دیوان‌عالی کشور مهر تأیید خورد و قطعی شد.
بعد از اینکه متهم بیش از نیمی از حکم زندان خود را تحمل و دیه را نیز پرداخت کرد، با ارسال نامه‌ای به دادگاه درخواست کرد که به صورت مشروط آزاد شود. او گفت: من عذاب شدیدی را تحمل کردم. هرچه داشتم برای پرداخت دیه فروختم و حالا می‌خواهم دوباره زندگی را شروع کنم و درخواست دارم با توجه به حسن‌خلقی که در زندان داشتم و تأیید هم شده است با آزادی مشروط من موافقت کنید. من شهروندی که به دیگران آزار برساند نبودم و نیستم و از دادگاه می‌خواهم با درخواست من موافقت کند.
قضات نیز بعد از رسیدگی به این درخواست با آن موافقت کردند و متهم آزاد شد.
