۰ نفر

کرونا می‌تواند ترامپ را شکست بدهد؟

۱۵ اسفند ۱۳۹۸، ۷:۳۰
کد خبر: 422230
کرونا می‌تواند ترامپ را شکست بدهد؟

شیوع جهانی ویروس کرونا مسئله‌ای را عیان کرده که شاید هزاران نظرسنجی نتوانند؛ ترس جبهه جمهوری‌خواهان آمریکا از شکست در انتخابات 2020 آمریکا.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، تا اینجا نظرسنجی‌ها یکی پس از دیگری نشان داده‌اند که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری فعلی آمریکا و نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری، ماه نوامبر نتیجه را به رقیب دموکراتش واگذار می‌کند و فرقی هم نمی‌کند کدام‌یک از دموکرات‌ها در مقابل او قرار بگیرند. با‌این‌حال جمهوری‌خواهان همچنان با اعتماد‌به‌نفس مواضع خود را حفظ کرده‌اند. آنها به یاد دارند که «نظرسنجی‌های جعلی» چطور در سال 2016 نشان می‌دادند که هیلاری کلینتون دموکرات، ترامپ را شکست می‌دهد. مهم‌تر اینکه جمهوری‌خواهان احتمالا اعتماد راسخی به این دارند که اقتصاد قوی به پیروزی مجدد کمپین ترامپ ختم خواهد شد؛ اما بازار رو به سقوط که به‌شدت تحت تأثیر شیوع پیش‌بینی‌ناپذیر ویروس کرونا قرار گرفته است، نشان می‌دهد باد موافق اقتصاد به نفع ترامپ را به بادی مخالف تبدیل کند و این یعنی ریاست‌جمهوری یک‌دوره‌ای ترامپ. بانک‌های وال‌استریت تا همین‌جا هم پیش‌بینی‌های خود از رشد اقتصادی در نیمه اول سال را متوقف کرده‌اند و فراتر از آن، آنها درباره هیچ چیزی اطمینان ندارند؛ تردیدی که نشانه‌های آن را می‌توان در تمام رده‌ها و سطوح بازار دید. پیش‌بینی‌های اقتصادی درباره تقاضای مصرف‌کنندگان و اختلال در زنجیره منابع در‌حال‌حاضر چشم‌اندازی است که در مقابل همگان قرار گرفته است. شرکت مالی مورگان، به‌عنوان یکی از بزرگان این عرصه، پیش‌بینی خود از رشد تولید ناخالص داخلی آمریکا را یک‌چهارم کاهش داده و به عدد 1.75 درصد رسانده است؛ اما در گزارشی به یکی از مشتریانش گوشزد کرده که «گسترش داخلی بیشتر این ویروس می‌تواند موجب بازنگری در این عدد و کمتر‌کردن آن شود».

پیش‌بینی‌های اقتصادی البته همیشه ماجرایی حساس و تأثیرپذیر است؛ اما در‌حال‌حاضر علاوه بر سروکله‌زدن با اعداد و ارقام مختلف، بررسی وضعیت مصرف‌کنندگان و گزارش درآمد شرکت‌ها، اقتصاددانان باید شیوع ویروس کرونا را نیز در نظر بگیرند؛ ویروسی که انتقال‌پذیری و کشنده‌بودنش هنوز مشخص نیست. مرکز مشاوره مالی Capital Economics اذعان کرده است «هیچ راهی وجود ندارد که مدل‌های تحقیقاتی ما بتواند میزان ریسک گسترش شیوع کرونا در آمریکا را اندازه‌گیری کند؛ همان‌طور که شیوع این ویروس بر اقتصاد چین تأثیر داشت، بروز رکود در نتیجه شیوع آن در آمریکا امری اجتناب‌ناپذیر است». مؤسسه مالی «مودی» هم به‌همین‌ترتیب پیش‌بینی می‌کند که به احتمال 40 درصد ویروس کرونا به شیوع جهانی برسد و این مسئله می‌تواند اقتصاد آمریکا و دیگر نقاط جهان را وارد دوره‌ای از رکود کند. رکود اقتصاد در سال انتخابات برای هر رئیس‌جمهوری که قدرت را در دست دارد، بد است. از سال 1960 سه انتخابات ریاست‌جمهوری در سال‌های رکود برگزار شده‌اند و حزب حاکم در هر سه آنها نتیجه را واگذار کرده است. آلن لیکتمن، مورخ سیاسی آمریکایی، در نوشتاری با عنوان «13 کلید برای (ورود به) کاخ سفید» تأکید می‌کند که برای پیروزی دوباره، اقتصاد آمریکا نباید در جریان کمپین‌های انتخاباتی دچار رکود باشد یا شود. حالا این رکود اقتصادی می‌تواند به‌ویژه برای ترامپ آسیب‌زننده باشد؛ ترامپی که امید عجیبی به رأی‌دهندگان دارد: «من ممکن است توییت‌های عجیبی بکنم و رفتارهای خجالت‌آوری داشته باشم؛ اما در رشد اقتصادی گند نمی‌زنم. نه‌تنها گند نمی‌زنم؛ بلکه احتمالا با کاهش مالیات و رفع قوانین دست‌وپا‌گیر به بهتر‌شدن آن کمک هم می‌کنم». در نظرسنجی ماه گذشته واشنگتن‌پست و ان‌بی‌سی، 56 درصد پاسخ‌دهندگان گفته‌اند با رویکرد ترامپ به مسائل اقتصادی موافق‌اند. چنین پاسخی با بروز رکود قطعا به‌شدت تغییر خواهد کرد؛ حتی اگر رأی‌دهندگان مستقیما ترامپ را به دلیل مدیریت شیوع کرونا در این کشور مقصر ندانند. نشست‌های خبری پی‌در‌پی ترامپ در روزهای گذشته به‌هیچ‌وجه نتوانست در مردم آمریکا اعتمادی ایجاد کند؛ حتی در عوض موجب خالی‌شدن دل وال‌استریتی‌ها شده است.

روشن است که ترامپ و کاخ سفیدش همین‌طور کله‌شق باقی می‌مانند. روز دوشنبه، ترامپ در توییتی نوشت: «اوضاع بازار که به نظر من خوبه!» و این همان پیامی است که به صورت مداوم از سوی او  و مشاورانش مخابره می‌شود. لری کودلو، مدیر شورای اقتصاد ملی آمریکا روز جمعه به خبرنگاران گفت: «ارزیابی ما این است که تهدید اندکی وجود دارد و اقتصاد کشور کاملا سالم است»؛ اما موضوعی که جمهوری‌خواهان واقعا باید از آن بترسند، این است: جلوگیری از آشکار‌شدن رکود احتمالا به‌هیچ‌وجه برای حفظ ریاست‌جمهوری ترامپ کافی نیست. برخی از تحلیلگران انتخاباتی شکست ال‌ گور در مقابل جورج بوش در سال 2000 را نتیجه رکود اندک اقتصادی آن سال می‌دانند: «بهترین حدس ما این است که رکود اندک اقتصادی عامل اصلی شکست ال گور بود. شکوفایی اقتصادی چند‌ساله آمریکا که کمی دیر به انتخابات 1992 و بوش پدر رسید، سقوطش را به‌موقع آغاز کرد و باعث پیروزی بوش پسر در انتخابات شد».