۰ نفر

«معامله قرن» یا «بلوف هزاره»؟

۲۹ بهمن ۱۳۹۸، ۷:۳۵
کد خبر: 417809
«معامله قرن» یا «بلوف هزاره»؟

نقشه‌ای که دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا در 28 ژانویه در توئیتر به‌نام رونمایی از «طرح صلح خاورمیانه» منتشر کرد بیشتر شبیه به یک برش از یک پنیر سوئیسی پر سوراخ بود تا نقشه کشور یکپارچه‌ای به‌نام فلسطین.

اما همین پنیر سوئیسی پرسوراخ برای حامیان اصلی ترامپ افرادی مانند «شلدون ادلسون»، سرمایه دار با نفوذ یهودی ساکن امریکا و همسرش که در مراسم رونمایی از «معامله قرن» در کاخ سفید در ردیف اول نشسته بودند، یک پیروزی دیگر بود.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، این روزها افرادی مانند ادلسون، یکی از ثروتمندترین افراد زنده در جهان و پایگاه اوانجلیکی ترامپ در امریکا هستند که روابط واشنگتن - تل آویو را مدیریت می‌کنند. آنها همیشه آنجا در ردیف اول نشسته‌اند. آنها در سال 2018 که ترامپ سفارت امریکا را از تل آویو به قدس انتقال داد، بسیار خرسند شدند هر چند که اصلاً خودشان بودند که با چاپلوسی برای ترامپ او را به این کار تشویق کردند.

از نظر ادلسون، محافظه کار حامی مالی کمپین انتخاباتی ترامپ، «فلسطینی‌ها موجودات ساختگی هستند که تنها هدف شان روی زمین نابود کردن اسرائیل است.» ادلسون همچنین از جمله افرادی بود که ترامپ را تشویق کرد از توافق هسته‌ای با ایران خارج شود. یک چنین فردی به طور همزمان از پول، قدرت و رسانه برخوردار است و مخرب بودن این همزیستی سه گانه بر کسی پوشیده نیست. در ژوئن 2019 میریام ادلسون، همسر شلدون ادلسون با بهره‌مندی از این سه گانه مخرب در یک سرمقاله که در یک روزنامه منتسب به راست‌های افراطی اسرائیل به‌نام «اسرائیل حیوم» چاپ شد، نوشت: «ترامپ باید آرام آرام حمایت یهودی‌های ایالات متحده را جلب کند همان‌طور که از حمایت اسرائیلی‌ها بهره می‌برد. اینکه این موضوع چرا تاکنون در دستور کار ترامپ نبوده (اشاره به انتخابات 2020) بسیار عجیب است و مورخان تا مدت‌ها درباره آن فکر خواهند کرد. بدون شک نویسندگان مجموعه کتاب‌های مقدس نام قهرمانان، فرزانگان و پیامبران عهد عتیق را که در زمان ظهورشان از سوی بسیاری از مردم انکار می‌شدند، می‌نویسند. آیا روزی هم خواهد آمد که در بین این کتاب‌های مقدس کتابی به‌نام «کتاب ترامپ» به چشم بخورد.» این زن یهودی مقاله خود را با این جمله تمام کرد: «تا زمانی که آن تصمیم گرفته شود دست کم باید نشست و وقوع معجزه‌ها برای اسرائیل، ایالات متحده و تمام جهان را با شگفتی تماشا کرد.»

اما برای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی سخت است که بنشیند و با شگفتی تحولات را تماشا کند. او نیازمند یک معجزه واقعی است تا بتواند از پرونده‌های فسادش خلاصی یابد. تمام میلیاردها دلار سرمایه ادلسون نمی‌تواند جلوی محاکمه شدن نتانیاهو را بگیرد. هنگامی که نتانیاهو داشت در واشنگتن درباره «لحظه تاریخی» معامله قرن حرف می‌زد در تل آویو نخستین دادگاه برای محاکمه نخست‌وزیر اسرائیل در حال آماده شدن برای برگزاری بود. برخلاف ترامپ که با حمایت سنای اکثریت جمهوریخواه توانست از محاکمه استیضاح جان به در ببرد، نتانیاهو اکثریت خود را در پارلمان اسرائیل از دست داد و مجبور شد لایحه پیشنهادی خود به کنست برای کسب مصونیت نخست‌وزیر از محاکمه را پس بگیرد. نتانیاهو تاکنون دوبار در انتخابات شکست خورده است، نخست در آوریل 2019 که اکثریت پارلمانی را از دست داد و مجبور شد دولت موقت تشکیل دهد و دوم در سپتامبر 2019. حالا هم نظرسنجی‌ها چنگی به دل نمی‌زند و انتظار نمی‌رود در انتخابات دوم مارس بلوک راست افراطی نتانیاهو بتواند نتایج درخشانی کسب کند. با این حال، نتانیاهو تسلیم نمی‌شود او حالا با کمک ادلسون و ترامپ و دیگر دوستانش در امریکا از جمله جارد کوشنر، داماد ترامپ و دیوید فریدمن، سفیر امریکا در اسرائیل یک «معامله قرن» دارد و با آن هر کاری می‌کند که آرای مردمی خود را بالا ببرد. او می‌خواهد انتخابات دوم مارس را به «رفراندومی برای مصونیت» تبدیل کند و محاکمه خود را از دستگاه قضایی رژیم صهیونیستی به «دادگاه عمومی مردم» ببرد. «میکی زوهار»، عضو کنست در ماه ژوئن به نقل از نتانیاهو گفته بود: «نتانیاهو یکبار در کنست گفت دادستان کل و سیستم قضایی مجبور خواهد شد در تصمیمات‌شان درباره پرونده‌های فساد من نتایج انتخابات را در نظر بگیرد و به آرای مردم گوش کنند.» هرچند که سیستم قضایی رژیم صهیونیستی اصلاً از این ایده پوپولیستی و خطرناک حمایت نمی‌کند.

نتانیاهو و رقیبش بنی گانتز همزمان درصدد یک استفاده دیگر از «معامله قرن» هستند. آنها هر دو به معامله قرن به‌عنوان یک بازی فوتبال انتخاباتی نگاه کرده و تلاش می‌کنند هرچه زودتر و تا قبل از آنکه طرح به‌طور تمام و کمال نابود شود؛ بیشترین بهره را ببرند. هر دو آنها می‌دانند که هیچ شانسی وجود ندارد که فلسطینی‌ها خودشان را با این طرح سازگار کنند. دوستان نتانیاهو در دولت ترامپ از جمله دیوید فریدمن، سفیر امریکا در اسرائیل و جارد کوشنر، داماد ترامپ هم می‌دانند که فلسطینی‌ها هرگز به این طرح صلح تن نخواهند داد زیرا در معامله قرن بندهایی وجود دارد که فلسطینی‌ها حتی برای بحث درباره آنها وسوسه هم نمی‌شوند. از این رو، کوشنر و فریدمن در تلاشی ناکام کوشیده بودند این بندها را در لابلای صفحات معامله قرن پنهان کنند تا در نگاه اول به‌زعم خودشان بندهایی که برای فلسطینی‌ها خوشایندتر است، به چشم بخورد. آرشیوهای اسرائیل و امریکا پر است از کاغذهایی که شرح می‌دهد چرا فلسطینی‌ها هرگز درباره واگذاری قدس اصلاً بحث هم نمی‌کنند. محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین بارها و بارها به طور خصوصی و علنی گفته است که هرگز نمی‌تواند سندی را امضا کند که در آن سرزمینی به اسم اسرائیل در آن به رسمیت شناخته شود. یا مثلاً درباره پیش شرط خلع سلاح حماس؛ اگر مقامات فلسطینی چنین پیش شرطی را قبول کنند آن وقت در فلسطین جنگ داخلی رخ می‌هد بنابراین وجود چنین پیش شرطی در معامله قرن، امضای آن از سوی فلسطینی‌ها را غیرممکن می‌کند. در روز 28 ژانویه چند ساعت پس از آنکه دونالد ترامپ به طور رسمی از معامله قرن رونمایی کرد، نتانیاهو قول داد که لایحه الحاق کرانه باختری و شهرک‌های صهیونیست نشین به اسرائیل را در سریع‌ترین زمان ممکن به رأی بگذارد و تبدیل به قانون کند و بسرعت اجرا کند اما از کاخ سفید و از سوی کوشنر پیامی دریافت کرد که تا انتخابات ماه مارس صبر کند و دست نگه دارد.

اکنون هم به‌نظر می‌رسد حتی شلدون ادلسون، دوست ثروتمند و بانفوذ نتانیاهو هم نتواند او را از زندان رفتن نجات دهد. بنابراین آنچه از نتانیاهو باقی خواهد ماند ناامیدی از صلح عربی - اسرائیلی و یک «معامله قرن» است که ممکن است به «بلوف هزاره» تبدیل شود.