به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از ایران، او در سخنان خود در این مراسم با اشاره به اینکه بعد از 70 سال قوای جدیدی به ارتش امریکا افزوده می‌شود، ارتش فضایی را به‌عنوان قوای ششم امریکا بعد از نیروی زمینی، نیروی هوایی، نیروی دریایی، تفنگداران دریایی و گارد ساحلی معرفی و تأکید کرد:«قرار است اتفاقات زیادی در فضا رخ بدهد.» اما چه اتفاقاتی؟ آیا بعد از رویاروییهای نظامی در دریاها و روی زمین، باید بسان فیلمهای علمی – تخیلی، منتظر نبرد قدرتها در آسمانها باشیم؟ و آیا جهان آماده نبردهای فضایی هست؟
از سال 1966 که سریال تلویزیونی «پیشتازان فضا» (سفر ستارهای)جهانیان را مسحور قلمروهایی کرد که آن سوی آسمان آبی وجود دارند، 53سال میگذرد. اما اگر تنها نیم قرن پیش، سفر کردن به فضا برای مردم چیزی همانند افسانه بود، امروز همان فضا تبدیل به قلمروی جدیدی برای قدرتهای جهانی و رقابتهایشان شدهاست و درواقع «دونالد ترامپ» وجود چنین نبردی را آشکار کردهاست. شروع این نبرد به دههها قبل باز میگردد؛ به زمانی که امریکا میدید اتحاد جماهیر شوروی که اکنون در مساحتی کوچکتر، روسیه نام گرفته است، رکورد سفر اولین انسان به فضا توسط «یوری گاگارین» را به‌نام خود به ثبت رسانده است و نمیخواست رکورد دیگری را به رقیب واگذار کند. بنابراین درست از همان زمان که سریالهایی همچون «پیشتازان فضا» و «جنگ ستارگان» در کارخانههای رؤیابافی هالیوود در حال ساخت و ارائه بود، به فتح آسمان اندیشید. اما همزمان با امریکا، روسیه هم به رؤیاهای خود در آسمانها ادامه داد. این رؤیا بافیها به امریکا و روسیه محدود نشد و چین نیز بسیار دیرتر از آنها اما با عزمی راسخ به این نتیجه رسید که اژدهای زرد شایستگی پرواز در فضای بیکران را دارد. به جز این سه، اخیراً هند نیز در ابعادی کوچکتر وارد این بازی شدهاست و هر چهار کشور اکنون به جز ماهواره‌های مخابراتی که امری عادی در جهان محسوب می‌شود، به‌دنبال فناوریهایی برای جنگهای احتمالی که میتوانند در فضا رخ دهند، هستند.
«تاد هریسون» رئیس میز امنیت فضایی در اندیشکده «مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی» (CSIS) میگوید: «در حال حاضر خبری از جنگ جهانی سوم نیست و صحبت از جنگی که جهان را به نابودی بکشد، وجود ندارد. اما در زیر این پوسته آرامش که در آن کشورها خود را مقید به محدودیتهای رفتاری میبینند، شاهد افزایش تحرکات آنها در نظامیگری در آسمان هستیم. اما در این بین به نظر میرسد امریکا نسبت به رقبای خود توان کمتری دارد. تشکیل ارتش فضایی نیز با همین هدف صورت گرفته است تا امریکا نیز با آماده‌سازی خود در این عرصه، صاحب قدرت بازدارندگی شود.»
چین و روسیه چه میگویند؟
البته نگرانی امریکا در این خصوص بی مورد نیست. به گزارش «فرانسپرس» چین از سال 2007 توان ساقط کردن ماهواره‌ها را با موشکهایی که روی زمین مستقر کرده است، دارد. این کشور از دو سال قبل نیز در حال ساخت سامانهای با فناوریهای پیشرفته است که شامل سلاح موشکی ضد ماهواره، سلاح لیزری، دستگاه‌های تولید‌کننده پارازیت برای ماهواره‌ها و ماهواره‌های نظامی است. این سامانه چین را صاحب برتری جدی نسبت به رقبای خود در فضا میکند. چین که از اواسط دهه 1990 میلادی تحقیقات هوافضای خود را آغاز کردهاست، در کمتر از دو دهه به این توان قابل توجه دست یافتهاست. این کشور پیشتر در سال 2014 نیز اولین وسیله نقلیه مافوق صوت خود را ساخته و با موفقیت آزمایش کردهبود و بعد از امریکا و روسیه سومین کشوری شناخته شد که به این فناوری رسیده است. چین همچنین از سال 2016 رسته جدیدی در ارتش خود تحت عنوان «یگان پشتیبانی استراتژیک» تأسیس کرد که در عملیاتهای جنگی ارتش این کشور در فضا و اینترنت کمک میکند. اهداف این یگان عبارت است از ایجاد و نگهداری زیربنای امنیت فضایی، جمع‌آوری اطلاعات و رصد فضایی و نیز تأمین کارتوگرافی و ناوبری.
این در حالی است که روسیه نیز از پا ننشسته است. پس از شنیده شدن اولین زمزمههای علاقهمندی «دونالد ترامپ» به تشکیل ارتش فضایی، بهار امسال «ولادیمیر پوتین» پیشدستی کرد و دستور تأسیس نیروی فضایی روسیه را صادر کرد. این نهاد زیرمجموعه نیروی هوایی روسیه است. رئیسجمهوری روسیه پس از امضای این فرمان، تأکید کرد، علت اصلی تصمیم او برای تأسیس نیروی فضایی، خارج شدن امریکا از معاهده منع موشک‌های با برد کوتاه و متوسط بوده است. نیروی فضایی روسیه تلاشهای خود را روی روش‌های مقابله با سلاح‌های دارای سرعت مافوق صوت، متمرکز کردهاست. هدفی که فعلاً برای آن اعلام شده اما ممکن است در آینده مسئولیتهای بیشتری به آن سپرده شود.
جهان آماده باشد یا نه؟
احتمالا مردم جهان با شنیدن عبارتهایی نظیر «ارتش فضایی» و تمایل کشورها به تشکیل چنین واحدهایی در ارتش خود، به «جنگ ستارگان» فکر میکنند و میاندیشند، این نبردها به درد فیلمهای سینمایی میخورد و هرگز شکل نخواهد گرفت. اما «مایکل اشمیت»، استاد دانشگاه «اکستر» در انگلیس نظری دیگر دارد و معتقد است جهان باید خود را آماده چنین نبردهایی که اکنون تخیلی میپندارد، شود. او میگوید: «وقوع جنگ فضایی بین کشورهایی که دارای فناوری برتری هستند، اجتناب‌ناپذیر است. زیرا همین امروز میبینیم که نظامیان این کشورها چگونه در همه عرصهها ولو با ماهواره‌های مخابراتی و اطلاعاتی با هم مقابله میکنند. بنابراین درگیریهای آتی به فضا کشیده خواهد شد.»
