طی روزها و هفته‌های اخیر دو اتفاق باعث شد اخبار دیگر خاورمیانه در حاشیه قرار گیرند؛ یکی تحولات حلب در سوریه و دیگری آغاز عملیات موصل در عراق برای بیرون کردن داعش از این شهر. با این حال، یک اتفاق نادر باعث شد که بار دیگر یمن از «حاشیه» اخبار به «متن» بیاید و تحولات آن همپای سوریه و عراق دنبال شود.
این اتفاق نادر هدف قرار دادن فرودگاه نظامی ملک‌عبدالعزیز در جده از سوی انصارالله یمن بود. یک مقام نظامی انصارالله شلیک موشک بالستیک یگان موشکی یمن به سمت فرودگاه نظامی جده را تحولی چشمگیر و در راستای پاسخ به ادامه تجاوز عربستان توصیف و تاکید کرد، طی روزهای آتی مراکز حیاتی و کاخ‌های آل‌سعود را موشک‌باران خواهیم کرد. این فرمانده انصارالله وعده داد: «یگان موشکی یمن طی روزهای آتی مراکز اقتصادی و حیاتی نظام سعودی را هدف خواهد گرفت.»
سوال این است که یک گروه چریکی چگونه می‌تواند به سلاح دسترسی پیدا کرده و بیش از یک سال در برابر ارتش سعودی و ائتلاف عربی مقاومت ورزد؟ این سوالی است که در بسیاری از محافل از آن بحث می‌شود. موشک‌های برکان یک، زلزال 3، ثمود، موشک‌های ضدتانک توفان و غیره از جمله موشک‌ها در زرادخانه حوثی هاست. موشک برکان یک در اکتبر جاری پایگاه هوایی ملک فهد را هدف گرفت که با اصابت دقیق به هدف همراه بود. به گزارش «میدل‌ایست ای»، براساس اسناد پنتاگون که «جوزف تریویچیک» براساس قانون آزادی اطلاع رسانی توانسته به آن دست یابد ایالات متحده از سال 2006 به بعد حدود 500 میلیون دلار سخت افزار نظامی به ارتش یمن تحویل داده بود. به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از دنیای اقتصاد، از جمله این تجهیزات داده شده به ارتش یمن می‌توان به هلی‌کوپترهای ساخت روسیه، بیش از 100 خودرو هاموی با جدیدترین ادوات تسلیحاتی، 100 وانت کامیون، راکت انداز، رادیوهای پیشرفته، عینک‌های دید در شب و میلیون‌ها گلوله اشاره کرد. حجم قابل توجهی از این سلاح‌ها از آن زمان و به دلیل جنگ داخلی در این کشور به دست نیروهای حوثی افتاده است. در واقع، آمریکا به‌طور غیرمستقیم و ناخواسته تغذیه‌کننده نظامی انصارالله بوده است. وقتی حوثی‌ها در یکم آوریل 2015 به سوی عدن پیشروی کردند، ساکنان می‌گفتند آنها دارای 4 تانک، سه خودرو زرهی هاموی و راکت انداز بودند.
در 29 مارس وقتی عربستان حمله خود به یمن را شروع کرد، حوثی‌ها کنترل 16 فروند جنگنده نیروی هوایی یمن را در دست گرفتند که 11 فروند آن در بمباران‌ها از میان رفت. «گرث‌پورتر»، در تحلیلی برای «مدیل ایست ای» می‌نویسد:«با توجه به این واقعیت که حوثی‌ها اکنون به سلاح‌های آمریکایی دسترسی یافته‌اند، اعزام ناوهای آمریکایی به منطقه و هیجانات رسانه‌ای حواشی آن برای رهگیری ناوگان ایران کمی عجیب و مضحک است و موجب شرمساری است.»
رویترز در 15 دسامبر 2014 گزارشی منتشر و اعلام کرد که یک کشتی مملو از محموله‌های تسلیحاتی توقیف شده است. گرث پورتر در این رابطه می‌نویسد: محموله‌های این کشتی عبارت بودند از: اسلحه‌های کاتیوشا، آر پی جی-7S، چندین تن مواد منفجره RDX و موشک‌های سطح به هوا. با این حال، دولت هادی شواهد خود را اعلام نکرد و نگفت مقصد این کشتی کجا است.
باراک سالمونی در مقاله‌ای در موسسه واشنگتن برای خاورنزدیک می‌نویسد ارتش یمن صاحب تسلیحات سنگین زیادی بود. اگرچه دولت یمن مدعی وارد آوردن ضرباتی بر اهداف حوثی‌ها است، اما این حملات از سوی ائتلاف سعودی و نیروهای آمریکایی انجام می‌شود. او می‌نویسد سلاح‌هایی که قبلا علیه القاعده به‌کار گرفته می‌شد اکنون علیه حوثی‌ها به‌کار افتاده است. سالمونی می‌افزاید حوثی‌ها هسته‌هایی هستند که براساس روابط خونی یا اجتماعی شکل گرفته‌اند. حلقه پیونده دهنده آنها نیز «اعتماد» است. آنها سازماندهی شده نیستند. این سخن به این معنا است که نیروهای ائتلاف نمی‌توانند مدعی یک رهبر خاص برای این گروه باشند تا با هدف قرار دادن او، مغز سازمان را متلاشی سازند.
سالمونی در ادامه مقاله می‌افزاید حوثی‌ها طی بیش از یک دهه اخیر چند بار با دولت مرکزی وارد جنگ شده‌اند و هر بار توانسته‌اند سلاح‌های اروپایی و آمریکایی را از نیروهای یمنی به غنیمت بگیرند. این سلاح‌ها در زرادخانه آنها انباشته شد. آنها با مهندسی معکوس توانستند برخی از موشک‌های برد کوتاه و متوسط را بسازند و بر قابلیت‌های خود بیفزایند. ورود نیروی زمینی ائتلاف به یمن یعنی ورود به «تله‌مرگ» زیرا یک گروه چریکی دارای توانمندی بیشتری در جنگ‌های غیرمنظم است تا ارتشی منظم. اکنون کفه ترازو به نفع حوثی‌ها سنگین است، زیرا با ورود به جنگ فرسایشی عملا دست برتر با حوثی‌ها است و باعث شده خزانه آل‌سعود از دلار خالی شود.
