به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از چابک آنلاین، یکی از اهداف اصلی تاسیس شرکت های خصوصی بیمه ای ، تنوع بخشی به محصولات بیمه ای بوده که بانگاهی به سیر تکامل این شرکت ها، فعالیت خاصی دراین زمینه دیده نمی شود وشرکت های نوپا همچنان دنباله روی شرکت های قدیمی تراز خود هستند.
از اولین شرکت بیمه خصوصی در ایران که در سال 1329 تاسیس شد تا اکنون که بعد از فراز و نشیب های بسیاری که این صنعت با آن رو به رو بوده واز سال 1381 که مجوز تاسیس شرکت های بیمه ای خصوصی صادر شده تا امروزکه تعداد شرکت های بیمه ای در ایران به حدود 30 شرکت رسیده تغییر قابل توجهی در چیدمان پرتفوی شرکت ها دیده نمی شود.
هدف اصلی ازتاسیس شرکت های بیمه ای خصوصی،توسعه صنعت بیمه و ایجاد تنوع در ترکیب پرتفوی شرکت های بیمه ای بوده هر چند که به نظرمی رسدبا گذشت این همه سال،دستیابی به اصول مهم این هدف سخت تر شده وکیک پرتفوی صنعت بیمه هم از لحاظ تنوع و تعداد، چندان متنوع نشده است.
نظریه ای جالب وجود دارد که اگرتنها آن 4 شرکت قدیمی بیمه ای یعنی (ایران، البرز،آسیا،دانا) با فرض رشد سالیانه ای که درحدود 20 درصد داشتند،باقی می ماندند و سالیانه 20 درصد رشد می کردند، اوضاع صنعت بیمه خیلی بهتر از اکنون بودکه در حدود 30 شرکت بیمه ای وجود دارد.!
زیرا تعداد اندکی از شرکت های بیمه ای خصوصی برای اثبات موجودیت خود، به دست آوردن سهم بازار و رقابت با برندهای معروف در صنعت، آسان ترین راه با بازده کوتاه مدت وسریع مانند انواع نرخ شکنی ها را برمی گزینند.
درمقابل هم شرکت های بیمه ای بزرگ با اتکاء به قدرت و پشتوانه مالی، برای حفظ سهم بازارخود گهگاه، به اقدامات غیر فنی روی می آورند.!
هرچند به نظرمی رسد که شرکت های بیمه ای خصوصی بتوانند با اهرم خلاقیت و چالاکی،گوی سبقت را در ارایه خدمات با کیفیت به بازاراز سایرین بربایند، اما در عمل به دلیل اینکه برخی از مدیران ارشد این شرکت ها، بازنشسته های شرکت های دولتی هستند،آن خلاقیت و جسارت و نوآوری مورد انتظار بدست نمی آید.
عبدالرسول عطایی مدیرعامل سابق شرکت بیمه حافظ گفته که باتوجه به سیاست های شورایعالی بیمه درتخصصی کردن شرکت های بیمه ای، تعدادی از شرکت های بیمه ای به سمت تخصصی شدن پیش می روند.
وی ادامه داد: اما توقع و انتظار از شرکت های خصوصی این بود که با ارائه خدمات و بیمه نامه های جدید رونق بیشتری به بازار بیمه بدهند اما این امر محقق نشد.
مدیرعامل سابق شرکت بیمه حافظ بیان کرد: کیک پرتفوی کشوربا بیمه نامه های ثالث، تکمیل درمان و عمر پیش می رود و وضعیت به گونه ای شده که هیچ شرکت بیمه ای، ریسک جدیدی را قبول نمی کند.
عطائی اظهارکرد: در زمان مدیریت من در شرکت های قبلی دو،سه بیمه نامه جدید طراحی شد و همچنین بیمه البرز، بیمه نامه سرطان را طراحی کرد، اما متاسفانه در نهایت با موفقیت خیلی خوبی روبه رو نشدند و فروش خوبی نداشتند.
مدیرعامل سابق شرکت بیمه حافظ عنوان کرد: مشکل اصلی شرکت های بیمه ای، در بخش مطالبات سهامداران است گاهی مشتریان خاصی هستند که از طریق سهامداران معرفی شده اند ویا حق بیمه پرداخت نکرده اند یا خود شرکت بیمه حق بیمه از آنها دریافت نکرده است .
عطائی گفت: بیمه مرکزی و شرکت های بیمه باید یک تحول و همفکری بایکدیگر داشته باشند ویکسری بیمه نامه جدید طراحی کنند و بازارهای جدید ایجاد کنند تا در آینده تنوع در پرتفوایجاد شود و ضریب نفوذ بیمه بالا رود.
وی افزود: بیمه اعتماد است ودراصل اعتماد فروخته می شود و بیمه گزار تنها یک کاغذ می خرد و تمام شرکت های بیمه ای و نهاد ناظرباید هرتلاشی که می توانند انجام دهند تا این اعتماد ایجاد شود و باقی بماند.
تردیدی نیست که، نقش نهاد ناظر در کنترل وضعیت موجود به مراتب مهم بوده و می توان با کنترل درست و به موقع جلوی خیلی از این مشکلات ایستاد.
گاهی یک شرکت کوچک بیمه ای با سرمایه اندک، پروژه چند هزارمیلیاردی را برمی دارد و وقتی وارد این پروژه می شود صد درصد زیان می دهد.
نهاد ناظر می تواند با رتبه بندی شرکت ها، آن ها را در برداشتن پروژه ها هدایت کند.
عده ای معتقدند که توجه نهاد ناظر بیشتر بر شرکت های بیمه ای قدیمی تر بوده وشرکت های کوچک را تا حدودی فراموش کرده که اشکال کار هم درهمین جا است.
این احتمال وجود دارد که برخی از شرکت های کوچک درمسیرهای غیر فنی حرکت کنند و زمانی نهاد ناظر به فکر کنترل و نظارت این شرکت هابیافتد که سررشته کار از دست خارج شده باشد.
به نظر می رسد با وجود همه این شرایط، ارتقای کیفیت خدمات بیمه، تنوع محصولات و افزایش ضریب نفوذ بیمه که مورد انتظار بود، همچنان تحقق نیافته وحق بیمه تولیدی موجود بین شرکت ها به فراخور تقسیم نشده است.
از آن گذشته، انتظاراتی که ازیک صنعت با فضای رقابتی انتظار می رفت به وجود نیامده وعمده اتکای صنعت بیمه همچنان به بیمه نامه های شخص ثالث و بیمه نامه تکمیل درمان است.
