به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از سنا؛ ولی نادی قمی اظهار داشت: همچنین اقتصاد چین و برخی از کشورهای اروپایی و حتی امریکا از این ویروس همه‌گیر تاثیر منفی گرفته اند و این دغدغه و ترس وجود دارد که اقتصاد جهان به واسطه این موضوع و برخی عوامل دیگر، وارد رکود شود.
به گفته ولی نادی قمی، در صورت رکود جهانی، پیش بینی می شود که قیمت مواد خام و کامودیتی ها در بازارهای جهانی کاهش یابد و این موضوع فشار مضاعفی به اقتصاد کشورمان وارد می کند.
این کارشناس بازار سرمایه افزود: به رغم این ریسک های اقتصاد و نیز ریسک های سیاسی پیش رو، بازار سهام کشور از ابتدای سال جاری رشد ۱۹۳ درصدی را تجربه کرده است.
وی توضیح داد: اگرچه رشد تورم ، رشد قیمت نیمایی ارز و در هفته های اخیر نیز رشد بازاری قیمت ارز می تواند چشم انداز سودآوری شرکتها و افزایش ارزش جایگزینی کارخانجات را مثبت نشان دهد اما به عقیده کارشناسان چشم انداز اقتصاد تا بدین حد مطلوب نیست که جوابگوی رشدهای چند صد هزار واحدی بورس باشد.
نادی قمی افزود: به نظر می رسد طی هفته های اخیر مسئولان بازار سرمایه و اقتصاد نیز چنین دغدغه ای داشته اند. افزایش حجم مبنا، ایجاد محدودیت های معاملاتی برای کسانی که برای اولین بار کد بورسی گرفته اند ( فارغ از اینکه به لحاظ تکنیکی و نرم افزاری اعمال چنین محدودیتی امکان پذیر باشد) و حتی طرح بحث کاهش محدوده نوسان و شایعات مربوط به افزایش مالیات در بازار سهام از جمله راهکارهای کنترل سرعت ورود پول به بازار سهام ، صف های طولانی اخذ کد سهامداری و رشد مداوم شاخص بازار سهام، به شمار می رود.
وی ادامه داد: با این حال باید از یکسو نقدینگی موجود در بازار سرمایه را افزایش داد و حفظ کرد و از سوی دیگر رفتارهای هیجانی بازار را نیز کنترل کرد.
نادی قمی توضیح داد: به نظر می رسد که با الزام صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت به فروش سهام، تسهیل پذیرش شرکت ها در بازار سهام و به تبع آن افزایش میزان عرضه های اولیه، افزایش عرضه سهام شرکت های دولتی و خصولتی موجود توسط دولت ( دولت به جای استقراض، سهام شرکت ها را به عموم مردم عرضه کند) و نهادهای عمومی، تا حدودی بتوان پاسخگوی عطش خرید سهام توسط عموم مردم بود.
وی اظهار داشت: عدم عرضه خرد سهام و سرخوردگی مشارکت کنندگان جدید از بازار سهام می تواند افراد را به بازارهای دیگر سوق دهد که رشد قیمت ها در آنها برای اقتصاد کشور زیان آور است. لذا فرصت مغتنمی است تا بتوان حداکثر استفاده را از حضور عموم مردم در بورس درجهت گسترش این بازار و افزایش ضریب نفوذ آن انجام داد.
