۰ نفر

حکایت این روزهای بازار لبنیات

۲۵ خرداد ۱۳۹۹، ۱۱:۳۸
کد خبر: 446008
حکایت این روزهای بازار لبنیات

افزایش ثانیه‌ای قیمت لبنیات، شیر و ماست در ساز ناکوک بین تولید و مصرف، نقش این مواد غذایی را در سفره‌ها کمرنگ کرده و جای خالی آن هر روز بیشتر از دیروز احساس می‌شود.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از مهر، افزایش غیرمنتظره قیمت محصولات لبنی به‌ویژه شیر و ماست در چند روز گذشته موجب گلایه شدید شهروندان مازندرانی شده است.

مدتی است که قیمت محصولات لبنی پا را از نرخ‌های اعلامی دولت فراتر نهاده و با رقم‌هایی بسیار بالاتر به بازار عرضه می‌شود، شرایط به‌گونه‌ای شده که نرخ‌ها هفتگی تغییر می‌کند، واحدهای صنفی در برابر اعتراض شهروندان، کارخانه‌ها را مسبب این افزایش می‌دانند.

دامداران و صنایع لبنی با سرپیچی از نرخ‌های اعلامی ستاد تنظیم بازار، قیمت‌ها را افزایش داده و هر یک دیگری را مسئول این گرانی‌ها می‌داند.

واحدهای صنفی و فروشگاهی می‌گویند، وقتی کارخانه نرخ را افزایش داده، چاره‌ای جز فروش باقیمت بالاتر نداریم اما کارخانه‌های لبنی، دامداران را مشکل اصلی دانسته و می‌گویند که آن‌ها شیر خام را با قیمتی بالاتر از نرخ مصوب به کارخانه‌ها می‌فروشند.

حال این سوال پیش می‌آید چه کسانی مسئول گرانی روزانه لبنیات هستند و چرا باوجود ممنوعیت صادرات شیر خشک و نیز تأمین نهاده‌های دامی همچون کنجاله سویا، جو و ذرت از سوی دولت آن‌هم با نرخ ارز رسمی، دست‌اندرکاران تولید شیر خام و محصولات لبنی به بهانه افزایش هزینه‌های تولید روزانه و هفتگی قیمت‌ها را تغییر می‌دهند.

ساز ناکوک کارخانه‌ها در تعیین قیمت

جالب این است که صنایع بزرگ و صاحب‌نام لبنی در شهرستان آمل واستان مازندران که خود صادرکنندگان عمده این محصولات به سایر کشورها هستند، گوی سبقت گرانی را از دیگر هم‌صنفان خود ربوده‌اند یعنی هم از تغییرات نرخ ارز در حوزه صادرات سود می‌برند و هم به بهانه نوسان ارز، نرخ‌ها را برای مصرف‌کنندگان داخلی افزایش می‌دهند.

شرایط در بازار محصولات لبنی به‌گونه‌ای پیش رفته که هر کارخانه و برندی محصولات خود را به قیمت دلخواه عرضه می‌کند و همین امربر سردرگمی مردم و بی‌نظمی بازار افزوده است.

واحدهای صنفی و خرده‌فروشی‌ها نیز به تغییرات مداوم قیمت لبنیات معترضند و می‌گویند: افزایش مستمر قیمت‌ها سبب شده بسیاری از اقشار ضعیف جامعه شیر و لبنیات را از سبد مصرف خود حذف یا کم کنند که این امر درفروش روزانه آن‌ها نیز تأثیرگذار است.

گلایه شهروندان از افزایش قیمت‌ها

گزارش میدانی از گلایه شهروندان از تغییر مداوم نرخ لبنیات حکایت دارد. یکی از شهروندان آملی در این رابطه گفت، که متأسفانه در سال جدید، تقریباً هر هفته قیمت‌ها تغییر می‌کند؛ برای نمونه یک دبه ماست پرچرب ۲.۵ لیتری در این مدت حدود هزار تا ۲ هزار تومان افزایش قیمت داشته است.

احمد غاربابایی توضیح داد: البته نرخ هر کارخانه با دیگری متفاوت است اما به‌طورکلی در طول این مدت برخی لبنیات افزایش قیمت داشته است.

آقای فکریان یکی از فروشنده‌های لبنیات در خیابان امام رضا (ع) آمل هم گفت، قیمت لبنیات به‌خصوص در بخش پنیر افزایش داشته و متأسفانه این وضعیت باعث سردرگمی مصرف‌کنندگان نیز شده است.

وی اضافه کرد: برخی از مشتری‌های دائمی مغازه از ما که فروشنده لبنیات وخواروبار هستیم، گله‌مند هستند، درصورتی‌که قیمت کارخانه‌ای لبنیات افزایش داشته ومتاسفانه این افزایش از سال گذشته تاکنون درچند مرحله رخ‌داده است.

دامدار هم افزایش قیمت داد

یکی از فروشنده‌های لبنیات سنتی نیز گفت: شیرتحویلی از سوی دامداری‌ها به فروشگاه در هفته جاری بیش از ۵۰۰ تومان افزایش داشته است.

علی حسینی افزود: دامداران در پاسخ به افزایش قیمت شیر، افزایش نهاده‌های دامی و کرایه‌های حمل را علت گرانی اعلام می‌کنند و با این وضعیت، ما هم مجبور به افزایش قیمت در فرایند تولید ماست و پنیر شدیم.

شهروند دیگری نیز بابیان اینکه دو فرزند کودک و نوجوان دارم که هرروز باید برایشان شیر تهیه کنم، گفت: با گران شدن انواع محصولات لبنی، مصرف برخی اقلام غیرضروری را کاهش داده‌ایم اما دیگر نمی‌توان شیر و ماست را از سبد خرید خانواده حذف کرد بنابراین مصرف آن‌ها را به‌جای روزانه به دو یا سه بار در هفته رسانده‌ایم.

شهروند دیگری نیز در این خصوص با گلایه از سیاست‌های چندگانه دولت گفت: انتظار داشتیم با توجه به اینکه در تولید محصولات لبنی خودکفا هستیم و حتی یکی از صادرکنندگان این محصولات به شمار می‌رویم، دولت ابتدا بازار داخل و نیاز هم‌وطنان را تأمین کرده و سپس به شرکت‌های لبنی اجازه صادرات بدهد نه اینکه کارخانه‌ها هم محصول خود را به هم‌وطنانشان گران بفروشند و هم با توجه به تغییر نرخ ارز، با صادرات آن‌ها عایدی و درآمد بیشتری نصیبشان شود.

این شهروند آملی تأکید کرد: وقتی تولیدکنندگان با استفاده از یارانه‌های دولتی و انرژی ارزان در داخل کشور محصول تولید می‌کنند و با افزایش نرخ ارز، صادرات خود را افزایش می‌دهند تا درآمد بیشتری داشته باشند، یعنی از جیب همه ملت هزینه‌های خود را می‌پردازند و درآمدهایشان نصیب خودشان می‌شود و عامه مردم نفعی از آن نمی‌برند.

اینکه دامداران و صنایع لبنی از نرخ‌های مصوب ستاد تنظیم بازار تبعیت نمی‌کنند، این پرسش را ایجاد می‌کند که نهادهای ناظر چرا بر بازار مصرف نظارت نمی‌کنند.

هرچند این نهاد نظارتی برای برخورد با متخلفان وارد میدان شده اما شهروندان انتظار دارند که نه‌تنها قیمت‌ها کاهش یابد بلکه بتوانند مایحتاج عمومی و لبنی خود را با نرخ‌های ثابت خریداری کنند.