اقتصادآنلاین-مریم علیزاده؛ تا قبل از شیوع ویروس کرونا، تولید نفت آمریکا از 13 میلیون بشکه در روز عبور کرده و وارد مرحله جدیدی از تاریخ نفت این کشور شده بود. اما با بروز بحران مازاد عرضه و کمبود تقاضای نفت در روزگار کرونا، صنعت شیل که به نفت گران نیز موسوم است، با چالش جدی در خصوص عدم تامین هزینه های سنگین استخراج روبرو شده و سرمایه گذران خصوصی این بخش از صنعت امریکا، زیان های سنگینی را شناسایی کردند. در این رابطه مرتضی فیروزی تحلیل‌گر ارشد مسائل بین الملل نفت به تشریح اتفاقات اخیر دنیای طلای سیاه پرداخت.
زیان 200 میلیارد دلاری سرمایه گذاران خصوصی نفت آمریکا
در حال حاضر با سقوط آزاد قیمت نفت، ارزش طلای سیاه تقریبا برابر با ارزش زغال سنگ شده است. این درحالی است که شاخص وست تگزاس اینترمیدیت افت سنگین‌تری را نسبت به برنت متحمل شده و هیچ امیدواری برای بازگشت قیمت ها به محدوده 40 دلار به بالا وجود ندارد. از سوی دیگر باید توجه داشته باشید که مزارع نفت شیل مانند چاه‌های نفت در عربستان و یا ایران نیست که دولتی بوده و توانایی برداشت میلیون‌ها بشکه در روز را بصورت متمرکز داشته باشد. نفت شیل در حقیقت با حضور شرکت های کوچک خصوصی ولی متعدد به این سطح از تولید رسیده است. این شرکت‌ها بعضا برای بهره‌برداری از نفت شیل وام‌های سنگین دریافت کرده‌اند که در حال حاضر توانایی بازپرداخت آن را ندارند و تاکنون بالغ بر 200 میلیارد دلار زیان شناسایی کرده‌اند و احتمال مصادره این شرکت‌های نفتی کوچک توسط بانک‌های به دلیل اقساط معوق بسیار بالاست.
فروپاشی رویای صادرات نفت آمریکا با افول شیل
از آنجا که نفت شیل در روزهای اوج خود بالغ بر 7 میلیون بشکه تولید را به ثبت رانده بود، رویای ورود امریکا به جرگه صادرکنندگان نفت در حال تحقق بود. اما در حال حاضر این صنعت با مشکلات مالی که در بالا ذکر شد دیگر توان ادامه تولید در احجام بالا را نخواهد داشت.
عوامل موثر پشت پرده سقوط قیمت نفت
این درست است که کرونا کاتالیست سقوط آزاد قیمت نفت بود اما قطعاً سیاست دولت های بزرگ نفتی و همچنین مقامات اوپک نیز در این ریزش دخیل بوده است. در آخرین اجلاس فوق العاده نفت اوپک که قرار بود یک و نیم میلیون بشکه نفت از تولیدات اوپک پلاس کاهش یابد اما روس ها این موضوع را نپذیرفتند، ما ریزش شدید قیمت نفت را شاهد بودیم که اوج گیری کرونا و کاهش شدید مصرف فراورده های نفتی سبب بریدن ترمز عقب‌گرد نفت شد.
درس عبرت روس ها از تجربه تلخ کاهش تولید اوپک
اما این تحلیل‌گر نفتی معتقد است که در مسئله کاهش تولید نفت، حق را باید هم به اوپک داد و هم اوپک پلاس. اگر کمی به گذشته برگردیم می بینیم که اوپک در مسئله کاهش تولید نفت و از دست دادن سهم از بازار تجربه تلخی را در کارنامه خود داشت که روس ها از این تجربه به درستی درس گرفته بودند. زمانی در اوپک وجود داشت که 75 درصد تولید نفت دنیا به دست این گروه بود اما وقتی تولیدکننده های جدید مانند نروژ و مکزیک وارد صحنه تولید نفت می شدند که عضو اوپک نبودند، این اوپک بود که با برگزاری جلسات متعدد و عقب نشینی از سهم خود تلاش می کرد تا توازن را به بازار نفت بازگرداند. به گونه ای که در این اواخر اوپک تنها 30 درصد تولید نفت دنیا را در دست دارد. اما 10 کشور عضو اوپک پلاس این موضوع را به درستی دریافتند که هرچه در تولید نفت کوتاه بیایند سهم از بازار تولید را مانند اوپک برای همیشه از دست خواهند داد. پس اگر قرار به کاهش تولید نفت است باید همه کشورهای تولیدکننده شامل امریکا و کانادا نیز بطور کامل در پیمان کاهش تولید مشارکت کرده و از حداکثر ظرفیت تولید خود کوتاه بیایند نه اینکه اوپک پلاس در تولید عقب نشینی کرده ولی آمریکا و کانادا با تمام قوا به تولید ادامه دهند.
