۰ نفر

گنج‌های پنهان گردشگری چشم‌به‌راه مسافران نوروزی

۲۸ اسفند ۱۳۹۶، ۸:۳۶
کد خبر: 259452
گنج‌های پنهان گردشگری چشم‌به‌راه مسافران نوروزی

شیراز، اصفهان، یزد و شهرهای شمالی اولین نام‌های مناطق گردشگری ایران است که به ذهن بسیاری مردم کشورمان می‌رسد.

اینکه ما واژه گردشگری را مساوی تخت‌جمشید، حافظیه و شاهچراغ شیراز و بادگیرهای یزد، نصف‌جهان و سی‌وسه‌پل اصفهان و جنگل و دریای‌شمال می‌شناسیم، شاید دلیل توسعه نامتوازن و مغفول ماندن صنعت گردشگری ایران است؛چراکه ایران کشوری چهارفصل با صدهاهزار منطقه بی‌نظیر و بکری است که چشم هر گردشگری را به خود خیره می‌کند.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از قانون، بسیاری دیدنی‌های شهرهای کشور پشت شهرت جاذبه‌های گردشگری معروف، پنهان شده‌ است. این جاذبه‌ها گاهی آن‌قدر شگفت‌ است که نه‌تنها با جاذبه‌های مشهور آن قدرت برابری دارد بلکه بسیاری آن‌ها کهن‌تر، عظیم‌تر و زیباتر هستند.  در این گزارش به معرفی چند منطقه بی‌نظیر اما ناشناخته گردشگری پرداخته‌ایم.

کریک یاسوج

اگر بخواهیم از لحاظ شباهت‌های ظاهری خواهر خوانده‌ای برای ماسوله پیدا کنیم ، کریک بهترین گزینه است. روستایی که در دامنه ارتفاعات دنا، در ۱۵کیلومتری جنوب غربی سی سخت و ۲۵کیلومتری شهر یاسوج قراردارد و در تپه های پشت ده ارتفاعات دنا خودنمایی می‌کند. عبور رودخانه از میان روستا بر طراوت و شادابی فضای این دهکده عجیب می‌افزاید. تاکستان‌های انگور و باغات زیبایی این منطقه را دو چندان کرده است . روستای خوش آب و هوای کریک در میان دره باصفای آن و در مسیر دسترسی به منطقه ییلاقی و زیبای سی‌سخت واقع شده است، این مسیر یکی از مسیرهای صعود به قله دنا محسوب می‌شود .

روستای کریک از توابع بخش مرکزی شهرستان دنا ، با مختصات جغرافیایی ۵۱ درجه و ۲۵ دقیقه طول شرقی و ۳۰ درجه و ۴۸ دقیقه عرض شمالی است .روستای کوهستانی کریک ، حدود ۱۷۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. بافت دهکده بسیار قدیمی بوده و خانه ها به صورت پلکانی است، به‌‌گونه‌ای‌که حیاط هر خانه پشت بام خانه دیگر محسوب می‌شود. این روستا ، دارای آب وهوای بسیار مطبوع و خنکی بوده و چشمه های متعددی در روستا جاری است. انواع درختان نظیرچنار،بید،انگور،گردو،سیب و شالیزهای سرسبز ، به‌گونه‌ای که این روستا از دیدنی ترین نقاط گردشگری استان محسوب می شود.

آب و هوای این روستا، در فصول بهار، تابستان و پاییز، ملایم و مطبوع و در زمستان سرد و خشک است. رودخانه کریک از میان روستا عبور می‌کند و بر طراوت و شادابی فضای روستا افزوده است . روستای کریک یکی از قدیمی‌ترین روستاهای شهرستان دنا به شمار می‌رود که یک‌جانشینی در این منطقه، به دوران قبل از مهاجرت آریایی‌ها به فلات ایران مربوط است. مردم روستای کریک مردمانی لر زبان و از زاگرس نشینان جنوبی به شمار می‌آیند.عبور شاهراه سلطنتی هخامنشی از 15 کیلومتری کریک، سبب رونق تجارت و رفت و آمد بیشتر در این ناحیه شده است.در این روستا چهار امام‌زاده وجود دارد. بارگاه امام‌زاده عسگر و امام‌زاده اسحاق در داخل روستا و بقعه امام‌زاده‌گان‌علی (ع) و شاه نعمت‌ا...در نزدیکی روستا قرار دارند. مردم کریک نسب خود را به امام‌زاده عسگر و امام‌زاده اسحاق می دانند . قدیمی‌ترین و پرجمعیت‌ترین خاندان ساکن در روستا، خاندان سادات است . در این روستا بافت دو هزار ساله نیز وجود دارد که این موضوع نشانگر قدمت این روستاست .مردم روستای کریک، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.بیشتر درآمد مردم این روستا از فعالیت‌های زراعی، دامداری و باغداری تامین می‌شود. گروهی از مردم روستا در بخش خدمات ، تولیدات کشاورزی و صنایع دستی اشتغال دارند . محصولات عمده زراعی روستای کریک شامل برنج، گندم، جو و عدس است که در اراضی آبی و دیم روستا کشت می‌شوند. انگور، هلو، گیلاس و زردآلو مهم‌ترین محصولات سردرختی این روستا محسوب می‌شوند. اداره کشاورزی این منطقه نیز تلاش می کند برای پیشگیری از تخریب منطقه و با توجه به ظرافت بافت سنتی روستای کریک از به‌کارگیری ماشین‌آلات سنگین در این روستا تا جای ممکن خودداری کند . منظره خانه‌های چوبی و گه گاه نیم سوخته در بافت قدیمی و جریان آب در جوی‌هایی که در کوچه‌های پیچ در پیچ روستا روانند، جلوه‌ای زیبا و تماشایی به روستا بخشیده است. مصالح به کار رفته در ساخت خانه‌های قدیمی چوب ، خشت و گل است .در حین بازدید و سفری زیبا به این روستا می توانید صنایع دستی این روستا راکه شامل انواع قالی و گلیم با طرح‌ها و نقوش زیباست، بخرید و برای یادگاری به همراه بیاورید .

زمستان کریک نیز دیدنی است، پیست اسکی کاکان این منطقه در زمستان ها افراد بسیاری را به خود جذب می‌کند ؛ مسافرانی که می توانند خاطره زیبای برفی برای خود به‌جای بگذارند.

جندق در شهرستان خور

جَندَق شهری در حاشیه جنوبی دشت کویر ایران است. این شهر از توابع شهرستان «خور» است که در 350 کیلومتری شمال شرقی اصفهان و 220 کیلومتری شرق نایین قرار دارد. جندق از شمال به کویر بزرگ، از غرب به کویر ریگ جن و سلسله کوه های جندق ، از جنوب به بیابان های اطراف خور و از شرق به حاشیه جنوبی دشت کویر محدود می شود. شهر جندق در زمان‌های گذشته در مسیر شاهراه ارتباطی کاروان گذر جندق به بیدستان قرار داشته و کاروان هایی که از سمت جنوب ایران قصد عزیمت به ری و شمال کشور را داشته‌اند، قبل از عبور از دریای کویر در جندق اتراق می‌کرده‌اند.این شهر قدمتی بیش از دو هزار سال دارد و قلعه خشتی باستانی در شمال آن مربوط به دوره ساسانی است. جمعیت شهر جندق حدود۵۰۰۰ نفر است. زنان بیشتر به قالی بافی می‌پردازند که معروف به قالی نفیس نایینی است و مردان در تولیدی‌های آجر ساختمانی، ساختمان سازی در سطح شهرستان، مرغداری، دامداری و تاحدودی کشاورزی و.. کار می‌کنند. این شهر کوچک برای خودش موزه ای در قد و قواره تاریخ است؛ قدمت جندق به دوران ساسانی باز می گردد. در روزگاری که «انوشیروان» این دیار را به عنوان تبعیدگاهش انتخاب کرد و قلعه و بارویی ساخت که طی سالیان دراز، در میان خانه های مردمانی محصور شد که امروز زیستگاه کویرنشینان جندق است. قلعه انوشیروان، تنها قلعه ای در کشورمان است که هنوز مردم در آن سکونت دارند. این قلعه، یکی از بزرگ ترین قلعه‌های تاریخی ایران به شمار می رود که بر فراز هر چهار گوشه آن، برجی قد برافراشته است. این قلعه تاریخی و دیدنی، دارای دروازه‌ای با ویژگی‌های خاص است. اگر در اوایل فصل پاییز به این قلعه بروید، هوای مطبوع و خنکی را و اگر در فصل زمستان در کوچه های آن قدم بزنید، هوای گرمی را تجربه خواهید کرد. این قلعه دارای خانه‌های بسیار زیبا و قدیمی است که هنوز مردم جندق در آن ساکن هستند اما با وجود ویژگی های منحصر به فرد آن، مورد بی مهری قرار گرفته و به علت عدم حفاظت و مرمت، در حال تخریب است؛ در حالی که می تواند با مرمت و احیا به یکی از جاذبه های ویژه گردشگری و میراث فرهنگی کشورمان تبدیل شود.40 کیلومتر آن طرف تر از این شهر بی نظیر روستای زیبای مصر واقع است که به‌خاطر طبیعت خاص آن و آسمان پرستاره کویری و ماسه‌های روانش، جذابیت بسیاری برای توریست‌های داخلی دارد. اگر به جندق سفر کردید، سری به این کویر چشم نواز بزنید.با توجه به حیات وحش زیبای جندق با بز، قوچ و میش، خرگوش، قمری، کبک و تیهو و پاقرقره، انواع روباه معمولی و روباه شنی، گرگ، عقاب و البته پلنگ و یوزلنگ سعی کنید به جهت افزایش ایمنی خود ، تنها به این منطقه نروید و به صورت گروهی از این کویر لذت ببرید .

ماخونیک ، روستای لی لی پوت های ایران

اگر دل تان کشف تازه می طلبد و افراد جدید، عرصه برای‌تان مهیاست که بار سفر ببندید . ما شما را با یک محل شگفت انگیز آشنا می کنیم . ماخونیک ...

ماخونیک روستایی است در بخش مرکزی شهرستان سربیشه استان خراسان جنوبی، این روستا جزو روستاهای شگفت‌انگیز جهان به حساب می‌آید. تا سال 1390 این روستا دارای 739 نفر ساکن بوده است .

روستای ماخونیک یکی از هفت روستای شگفت‌انگیز جهان است و به لحاظ شهرت آن به شهر «لی‌لی‌پوت‌ها»، جذابیت‌های حیرت‌انگیزی دارد. از روستای ماخونیک تا افغانستان نیم ساعت فاصله است و مردم ماخونیک اصالتا افغان هستند که در چند قرن پیش از افغانستان کوچ کرده‌اند و ماخونیک را برای زندگی انتخاب کرده اند .

در برخی اسناد قدیمی که تاریخ نگارش آن‌ها به ۳۰۰ سال قبل می‌رسد، نام روستا مادخنیک ذکر شده‌است. گفته می‌شود در گذشته عده‌ای ماموران دولتی به این روستا آمده و اهالی به گرمی از آن‌ها استقبال نکرده‌اند و با آن‌ها برخورد سردی داشته‌اند و آن‌ها این نام را برای روستا انتخاب کرده‌اند.

برخی می‌گویند به دلیل وجود شکافی در کوه نزدیک روستا به آنجا ماده ماخونیک گفته می‌شده که به مرور زمان به ماخونیک تغییر نام یافته‌است .

بر طبق شواهد چنین بر می‌آید که ساکنان روستا در ابتدا دامدار و کوچ‌نشین بوده‌اند و در دوره‌های بعد در منطقه ماخونیک و به ویژه در روستای ماخونیک سکونت گزیده‌اند، وجود سنگ‌نگاره‌ای در نزدیکی قنات ماخونیک که نقش‌های چوپانی و بسیار قدیمی روی آن نقش بسته نیز گواهی بر قدمت سکونت در ماخونیک است.

از آثار تاریخی ماخونیک می‌توان به سنگ سیاه ماخونیک، بنای برج و قلعه، برج گل انجیر، منزل سرگردونی و نادر مرده می‌توان اشاره کرد.

اگر چه بیشتر اهالی این روستا دارای قد متوسط و غالبا کوتاهی هستند ولی افراد قد بلند نیز بین آن‌ها زندگی می کنند ،به نظر می رسد به دلیل اینکه در خانه های اهالی این روستا بسیار کوتاه و باریک است در گذشته اینگونه تصور شده که مردم این روستا قد کوتاه هستند .

یکی از عمده نشانه‌های فرهنگی روستای ماخونیک مسکن است و بافت مسکونی روستا در دامنه تپه و خانه‌ها به طور فشرده‌به‌هم و در گودی زمین ساخته شده‌اند. کف خانه حدود یک متر از سطح زمین پایین‌تر است و دارای یک در کوتاه چوبی است.

برای رفتن به داخل خانه باید دولا شده و به زحمت خود را داخل خانه کرد. اغلب یکی دو پله درگاهی را به کف خانه متصل می‌کنند. به علت آنکه هوای این ناحیه سرد است، مردم خانه‌ها را کوچک و کم‌ارتفاع می ساختند تا گرم شدن خانه راحت تر صورت گیرد.

ارتفاع خانه های آن، حداکثر به 1.40 سانتیمتر می رسد. این روستا که در دامنه تپه و به نوعی در گودی زمین قرار گرفته، خانه هایی به هم فشرده دارد.هر خانه دارای فضاهایی همچون مخزن برای نگهداری گندم و جو و اجاق گلی برای طبخ غذاست.عمده مصالح به کار رفته در مسکن روستا شامل سنگ، چوبو هیزماست.علاوه بر مسکن به جاذبه‌های فرهنگی دیگری همچون مراسم عروسی و نامزدی، مراسم ماه رمضان و عید فطر وعید قربان، مراسم باران‌خواهی و همچنین خوراک و غذاهای سنتی و پوشاک محلی این روستا می‌توان اشاره کرد.

مردم ماخونیک تا ۵۰ سال پیش، چای نمی نوشیدند، شکار نمی کردند و اصلا گوشت هم نمی خوردند و هنوز سیگار نمی کشند. مردم ماخونیک این قبیل کارها را گناه می‌دانستند، ورود تلویزیون به این روستا به معنای ورود شیطان بود و اهالی تا چند سال پیش به تلویزیون می گفتند شیطان. آن‌ها هرگز اجازه نمی دادند کودکان پای صفحه تلویزیون بنشینند و جادو شوند.در گذشته اهالی این روستا با انواع غذاها بیگانه بوده اند ولی در سال‌های اخیر با بهتر شدن اوضاع اقتصادی جامعه و به قول خودشان دریافت یارانه اوضاع اندکی بهتر شده و مردم می توانند نان و برنج و گوشت هم بخورند.

در روستای ماخونیک غیر از درخت عناب درختی دیگری کشت نمی شود. البته در اطراف این روستا درخت بنه نیز به صورت خود رو وجود دارد و بنه همان درختی است که اهالی روستا میوه آن را جمع آوری کرده و پس از خشک کردن می‌کوبند و با آرد و شلغم به مصرف غذایی می رسانند.

در حال حال حاضر تعدادی از جوانان روستا در معادن گرانیت نزدیک روستا مشغول به کار شده اند برای همین هم اوضاع اقتصادی و فرهنگی روستا تاحدودی بهتر شده است .

ماخونیک در ۳۰ سال گذشته هیچ راه ارتباطی نداشته است، مردمان این روستا در گذشته با دنیای بیرون خود کمتر تعامل داشته اند.

درگذشته اهالی روستای ماخونیک حمام نداشته و در خانه های علفی روی تخت سنگ هایی خود را می شستند که در ۳۰ سال گذشته از طرف دولت در این روستا حمام عمومی احداث شده است.

شهر سی‌سخت؛ نگین دنا

در 35 کیلومتری شهر یاسوج در دامان طبیعتی شگفت‌انگیز، تابلویی زیبا از نقاشی آفرینش را مشاهده می‌کنید که مسحور و مجذوب آن می‌شوید. اینجا سی‌سخت یکی از شهرهای کهگیلویه و بویراحمد در جنوب غربی ایران است.

آبشارها، چشمه‌ها، کوه‌ها و دریاچه‌هایی که شاید در هیچ جای دنیا نمونه آن را هم نیز ندیده باشید. منطقه‌ای با آب و هوایی کوهستانی و طبیعتی شگفت‌انگیز که مسافران نوروزی و گردشگران را مبهوت خود می‌کند.

آبشارهای خروشان مانند آبشار ناری و کوه‌گل که از جمله مهم‌ترین آبشارهای سی‌سخت است. بزرگ‌ترین و پرآب‌ترین چشمه در سی‌سخت قرار دارد که به چشمه «میشی» معروف است که در پایین گردنه بیژن قرار گرفته و آب آن زمین‌های زراعی ده بزرگ سی‌سخت را آبیاری می‌کند. چشمه سردو، چشمه تاگی و چشمه طوف مشرف بر شهر توریستی سی‌سخت هستند.

این چشمه‌ها در مسیر صعود به قله دنا قرار دارند و در تمام فصول سال دارای آبی گوارا و خنک هستند.از آنجا که سی‌سخت در دامنه دنا از رشته‌کوه‌های زاگرس واقع شده است، اطراف آن را کوه‌هایی زیبا از جنگل بلوط با پوشش خاص طبیعی فرا‌گرفته است. پس فراموش نکنید بعد از خواندن فهرست 10تایی‌های ما نوروز را در زیباترین و ناشناخته‌ترین نقاط ایران سپری کنید.

کردخورد ؛ تالاب‌ زیبایی‌

تالاب کردخورد که آق‌گل نیز نامیده می‌شود در نزدیکی روستایی به همین نام و در جنوب دشت نهاوند قرار گرفته است. پوشش گیاهی خاص و زیبای این تالاب به همراه وجود کوهی به نام کت در کنار آن چهره‌ای زیبا و شگفت‌انگیز از طبیعت را به‌نمایش گذاشته و منظره‌ای بی‌نظیر را در برابر چشمان هر رهگذری ترسیم می‌کند. در کنار پوشش گیاهی ویژه منطقه، این تالاب زیستگاه پرندگان زیبایی هم هست که روح زندگی به آن بخشیده‌اند، پرندگان مهاجری نظیر فلامینگو، مرغ باران، حواصیل، آب‌چلیک، گونه‌های مختلف اردک، غاز و کاکایی در این تالاب زندگی می‌کنند. اگر دوست دارید یکی از کم‌نظیرترین و زیباترین منظره‌های طبیعی غرب ایران را به تماشا بنشینید، به شما توصیه می‌کنیم در پایان زمستان و آغاز بهار به این شهر سفر کنید و دیدن تالاب کردخورد را نیز از یاد نبرید.

از سواحل مکران تا تفتان در سیستان و بلوچستان

سواحل مکران در سیستان و بلوچستان یکی از چشم‌نواز‌ترین، سواحل در دنیاست. قرارگیری کوه‌های مینیاتوری در کنار ساحل جلوه بی‌نظیری به ساحل بخشیده. یکی دیگر از ویژگی‌های این ساحل سفید و نرم امکان قدم زدن تا فاصله هزار متری در داخل دریا آن هم با آب و هوای بسیار مطبوع بودن رطوبت است.

وجود گل فشان پیرگل در نزدیکی خاش حصار کوه‌های تفتان نمونه‌ای بی‌بدیل از آفرینش را در این منطقه به نمایش گذاشته.گل افشان‌ها پدیده جالب و مهیجی هستند که با جزر و مد دریا از دل زمین گل به بیرون پرتاب می‌کنند.

این جاذبه طبیعی در دنیا نظیر ندارد و برای تماشای این پدیده می‌توان از هر جای از دنیا گردشگر جذب کرد. همچنین بزرگ‌ترین رود بلوچستان، بمپور، از شگفت‌انگیزترین رودهای جهان به‌لحاظ گذر از زیرزمین و در دل ریگزار است، گوشه‌ای دیگر از جذابیت‌های گردشگری این استان هستند.  دامنه کوه تفتان، تنها آتشفشان فعال در سراسر ایران که پیوسته دود و بخار از آن متصاعد می‌شود، از دیگر شاهکارهای طبیعت این استان به‌شمار می‌روند. مناطق باستانی این سواحل بخش دیگری از جاذبه‌های توریستی بزرگ‌ترین استان ایران به‌شمار می‌آید.