به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، البته اضافه کردن واژه «صنایع دستی» به پوستر شاید ترفندی است برای ساکت کردن منتقدان، هر چند رحمت‌الله رئوف، مدیر مجموعه نیاوران در این رابطه می‌گوید: «در مورد نمایشگاه دی ماه عده‌ای که با این شرکت مشکل داشتند و مخالف برگزاری نمایشگاه بودند جو رسانه‌ای ایجاد کردند و انتقاداتی وارد کردند، اما این‌بار این نمایشگاه با محوریت صنایع دستی برگزار می‌شود و هیچ خرید و فروشی در آن اتفاق نخواهد افتاد.» این پاسخ مدیر مجموعه فرهنگی- تاریخی نیاوران به این انتقادات برمی‌گردد که برگزاری چنین رویدادهایی در یک مجموعه فرهنگی فضایی نامرتبط را در یک بنای تاریخی ایجاد می‌کند در حالی که چنین رویدادهایی می‌توانند در یک مجتمع تجاری یا فضایی مرتبط با این رویدادها برگزار شود. البته رئوف همچنان معتقد است اتفاقی که دی ماه سال گذشته در تالار آبی افتاد، شوی لباس نبود.
محمدرضا کارگر، رییس اداره کل موزه‌ها نیز در رابطه با برگزاری رویدادهای مختلف در مجموعه‌هایی مانند کاخ سعدآباد و نیاوران می‌گوید: «نمایشگاه امسال کاخ نیاوران فرصتی است برای معرفی هنرهای ایرانی در زمینه پوشاک، هیچگونه خرید و فروشی در نمایشگاه انجام نمی‌شود. در این نمایشگاه صرفا طرح‌های هنری برای به کار‌گیری هنرهای مختلف به صورت کاربردی در پوشاک ارایه می‌شود.»
کارگر در پاسخ به انتقاداتی که در مورد برگزاری چنین رویدادهایی در یک مجموعه تاریخی مطرح می‌شود، می‌گوید: «نگاه به این مساله در دنیا بسیار متفاوت است. اگر شما اراده کنید در کاخ توپ قاپی ترکیه که موزه ملی این کشور محسوب می‌شود، می‌توانید مراسم عروسی برگزار کنید- البته با ملاحظات و مواردی که باید رعایت شود- در یک جایی هم ممکن است مشابه این کاخ وجود داشته باشد و با برگزاری ساده‌ترین برنامه‌ها در آن موافقت نشود. اینها مسائلی نیستند که بگوییم ضوابط کاملا جهانی دارد؛ ضوابطی که همه کشورها پذیرفته‌اند و یک پروتکل واحد دارد یا کنوانسیونی وجود دارد که همه کشورها آن را امضا کرده‌اند و باید به آن پایبند باشند.»
یکی از مواردی که در انتقادات بسیار جدی برگزاری این رویدادها و همچنین کنسرت‌ها در مجموعه‌های تاریخی مطرح می‌شود، شفافیت مالی برگزاری چنین برنامه‌هایی است، در پشت‌پرده صحبت‌هایی مطرح می‌شود مبنی بر اینکه مدیر مجموعه عنوان می‌کند مدیر این مجموعه هستم و در مورد این مجموعه تصمیم می‌گیرم، کارگر در رابطه با این موارد می‌گوید: «اینطور نیست که مدیر مجموعه تاریخی به تنهایی بخواهد این قراردادها را منعقد کند، بلکه زمینه این امر را فراهم می‌کند و بعد از اینکه توسط معاونت‌های سازمان به امضا رسید، کارشناسان در مورد هزینه برگزاری آن نظرات خود را اعلام می‌کنند. نظر میراث فرهنگی در مورد مجموعه‌های تاریخی، اقتصادی نیست، معمولا اگر ایونتی اقتصادی باشد و بخواهد در جایی مثل کاخ نیاوران برگزار شود قیمت آن چندین برابر یک ایونت فرهنگی است. ضمن اینکه درآمد این نمایشگاه‌ها به طور مستقیم به خزانه دولت واریز می‌شود و دولت این درآمدها را به سازمان بر‌می‌گرداند و سازمان این مبالغ را بین واحدهای مختلف خود تخصیص می‌دهد. این درآمدها در صورتی به طور مستقیم به کاخ اختصاص پیدا می‌کند که این مجموعه‌ها به صورت هیات امنایی اداره شوند و این اتفاق هم هنوز نیفتاده است.»
برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری در مجموعه‌های تاریخی ایران همواره با انتقاداتی همراه است؛ انتقاداتی در مورد رعایت نشدن ضوابط و اصول حفاظت از این مجموعه‌های تاریخی، نبود شفافیت مالی و رانت‌هایی که پشت‌پرده این رویدادها شکل می‌گیرد و... اما از سویی این موضوع هم مطرح است که برگزاری چنین برنامه‌هایی در اماکن فرهنگی و تاریخی در تمام دنیا مرسوم است، اما این اتفاق عموما با رعایت اصول و ضوابطی می‌افتد که در ایران چندان به آنها توجه نمی‌شود و همین بی‌توجهی‌ها زمینه را برای طرح انتقاداتی در این رابطه مهیا می‌کند.
