اما در حالی که بیش از 600 هزار نفر از این مرگ و میرها در نتیجه در معرض قرار گرفتن افراد غیر سیگاری در معرض دود دسته دوم است، انتظار می رود تا سال 2030 این عدد به هشت میلیون نفر برسد. در چنین شرایطی، بانک جهانی تخمین می‌زند در صورتی که شیوع مصرف تنباکو تا سال 2020 به نصف کاهش یابد، می توان180میلیون زندگی را در نیمه اول قرن جدید نجات داد. در سال 1995 در حدود 1.1 میلیارد فرد سیگاری 15 سال به بالا در جهان وجود داشت (29درصد جمعیت جهان، 17درصد مردان و 12 درصد زنان) که به‌نظر می رسد تا سال 2025 به 1.6 میلیارد نفر افزایش یابد. مصرف تنباکو منجر به 100 میلیون مرگ در قرن 20 شده است که اگر روند مرگ ها به همین ترتیب ادامه یابد، منجر به مرگ یک میلیارد نفر در قرن 21 خواهد شد. در بیشتر کشورها، جوانان مصرف کننده سیگار ، همان افراد سالمند و میانسال سالیان بعدی هستند که حدود 10 میلیون مرگ سالانه در اثر مصرف سیگار خواهند داشت. تقریبا 500 میلیون نفر از افرادی که در حال حاضر زنده هستند، در انتظار مرگ ناشی از استعمال دخانیات خواهند بود.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از قانون ، استعمال دخانیات، شایع ترین عامل قابل پیشگیری مرگ و ناتوانی و دومین علت اصلی مرگ در جهان است. اگر روند کنونی مصرف دخانیات ادامه یابد، تعداد مرگ های ناشی از مصرف دخانیات در سال 2020 به هشت میلیون نفر در سال خواهد رسید. نیمی از یک میلیارد و سیصد میلیون افرادی که هم اکنون سیگار می کشند، در پایان به علت مصرف سیگار جان خود را از دست می دهند. مصرف دخانیات، چهارمین عامل خطر بار بیماری در کل جهان به شمار می رود علاوه بر هزینه های اولیه ناشی از مصرف دخانیات و هزینه های درمانی بیماری های مرتبط با مصرف آن. به علت اینکه عوارض دخانیات عمدتا در سنین بهره دهی و فعالیت افراد بروز می‌کند، خانواده ها را از وجود نان آورهای‌شان محروم کرده و باعث افت نیروی کار سالم در جوامع می شود. هزینه های ناشی از مصرف دخانیات بسیار زیاد است؛ به علاوه افراد سیگاری در طول زندگی‌شان نیز به علت بیماری، بهره وری کمتری دارند. بر اساس تخمینی در سال 1994 ، هزینه های خالص به هدر رفته در اثر استعمال دخانیات بیش از 200 میلیارد دلار در سال بوده است. دخانیات تا سال 2020 موجب 9 درصد کل صدمات جهانی یا 13 درصد بیماری ها و مرگ بالغین خواهد بود. بر اساس برآورد سازمان جهانی بهداشت، در کشور ما سالانه 36 هزار مرگ به‌علت بیماری‌های وابسته به دخانیات روی می دهد و در صورت تداوم روند جاری، در 20 سال آینده به میزان 200 هزار مرگ در سال افزایش خواهد یافت. تقریبا 80 درصد از یک میلیارد سیگاری در جهان، در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط زندگی می کنند.
دخانیات، عامل مرگ و میر،بیماری و فقر
اپیدمی مصرف دخانیات، یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات بهداشت‌عمومی بوده که تاکنون جهان با آن مواجهه بوده است. مرگ حدود 6 میلیون نفر در سال از عواقب اپیدمی جهانی است که میزان بیماری ناشی از دخانیات و مرگ و میر آن بسیار بالاست. مصرف‌کنندگان دخانیات به‌علت مرگ پیش از موعد، خانواده های خود را از در آمد محروم می کنند؛ همچنین باعث افزایش هزینه های مراقبت های بهداشتی و به طریقی باعث اتلاف منابع اقتصادی می شوند.در برخی از کشورهای فقیر، کودکان خانواده های کم درآمد به‌صورت متوالی و مکرر در مزارع تولید دخانیات کار می کنند. این کودکان تحت بیماری ویژه ای به نام دخانیات‌سبز قرار می گیرندکه توسط دست زدن به برگ نیکوتین ایجاد می شود و نیکوتین از طریق لمس، جذب پوست می شود.پایش و نظارت خوب و مفید بر اپیدمی دخانیات نشان می دهد که اتخاذ سیاست مناسب در این زمینه حایز اهمیت می باشد. فقط یک کشور از هر سه کشور در جهان، مصرف دخانیات را در میان جوانان و بزرگسالان به‌صورت حداقل یک‌بار در هر پنج سال گذشته، پایش کرده و مورد ارزیابی قرار داده اند.
دود دسته دوم می کُشد؟
اما دود دسته دوم به دودی اطلاق می شود که در رستوران‌ها و در فضاهای بسته که مردم در حال مصرف دخانیات هستند، ایجاد می شود. بیش از 4000 ماده شیمیایی در دود سیگار وجود دارد که 250 مورد آن برای سلامتی مضر و بیش از 50 مورد آن سرطان زا می باشد. هیچ گونه سطح ایمنی برای قرار نگرفتن در معرض دود دسته دوم وجود ندارد. در بزرگسالان، دود دسته دوم باعث بیماری‌های قلبی و عروقی و تنفسی از جمله بیماری‌های عروق کرونر قلب و سرطان ریه می شود، همچنین در نوزادان منجر به مرگ ناگهانی و در زنان باردار باعث کم شدن وزن هنگام تولد نوزاد می شود. تقریبا نیمی از کودکان به طور مکرر در معرض دود دسته دوم در مکان‌های آلوده عمومی قرار می گیرند. دود دسته دوم ، همان‌گونه که اشاره شد، موجب مرگ حدود 600 هزار مرگ و میر زودرس در سال می شود. در سال 2004 ، حدود 28 درصد از مرگ کودکان به دود سیگار دسته دوم نسبت داده شده است. قوانین ضد استعمال دخانیات از سلامتی افراد غیر سیگاری حمایت می‌کند، قوانین هوای عاری از دود سیگار بیان می دارد که هر فردی باید قادر باشد هوای سالم عاری از دخانیات را تنفس کند. بیش از 3/1 میلیارد یا 18 درصد از جمعیت جهان، توسط قوانین جامع ملی بدون دود دخانیات حمایت می شوند.
کمک به مصرف کنندگان دخانیات برای ترک آن
مطالعات نشان می دهد که تعداد کمی از مردم ، درک درستی را از خطرمصرف دخانیات دارند. برای مثال در یک نظر سنجی در سال 2009 در چین نشان داده شد که تنها 38 درصد از افراد سیگاری می‌دانستند که سیگار کشیدن باعث بیماری عروق کرونر قلب و تنها 27 درصد دیگر، درک درستی از نقش سیگار در بروزدادن سکته مغزی داشتند. در میان افراد سیگاری که از خطرات ناشی از دخانیات آگاه هستند و تمایل به ترک آن دارند، مشاوره و دارو می تواند شانس ترک آن را به دو برابر افزایش دهد. خدمات جامع ترک دخانیات برای کمک به ترک برای مصرف کنندگان تنها در 24 کشور وجود دارد که 15 درصد از جمعیت جهان را پوشش می دهد، در حالی‌که این مراکز دریک چهارم از کشورهای کم درآمد وجود دارد. کمپین های رسانه‌های گروهی می‌توانند باعث کاهش مصرف دخانیات از طریق تاثیر بر مردم برای حمایت و حفاظت از افراد غیر سیگاری و متقاعد کردن جوانان برای جلوگیری از مصرف دخانیات شوند. ممنوعیت تبلیغات دخانیات، مصرف دخانیات را کاهش می دهد. برنامه جامع منع تبلیغات دخانیات به طور متوسط باعث کاهش هفت درصد مصرف دخانیات و در برخی کشورها باعث کاهش مصرف تا 16 درصد شده است. فقط در 29 کشور که 12 درصد جمعیت جهان را دارا می باشند، به طور کامل تمام اشکال تبلیغات دخانیات ممنوع شده است.
مالیات و کاهش مصرف دخانیات
افزایش مالیات، یک روش موثر برای کاهش مصرف دخانیات به‌خصوص در میان جوانان و افراد با درآمد پایین می باشد. افزایش مالیات به میزان100درصد، مصرف دخانیات را در حدود چهاردرصد در کشورهای توسعه یافته و با درآمد بالا و در حدود پنج درصد در کشورهای با درآمد کم و متوسط ، کاهش داده است. از سویی، تجارت غیر قانونی توتون و تنباکو از جمله مسائل مهم بهداشتی- اقتصادی و امنیتی در سراسر جهان است. طبق برآوردها از هر 10سیگار و مصرف آن یک مورد از راه غیرقانونی وارد می شود. سازمان جهانی بهداشت، کمیته‌ای را برای مبارزه با دخانیات و اپیدمی آن دایر کرده است و پیمانی جهت کنترل دخانیات در فوریه 2005 به اجرا درآورده است که به‌طور گسترده در 180کشور عضو که 90 درصد جمعیت جهان را پوشش می‌دهد، به اجرا درآمده است. در سال 2008 سازمان جهانی بهداشت یک برنامه عملیاتی موثر برای افزایش اجرای مفاد این کنوانسیون را در سطح جهان آغاز کرد که 6 اقدام مهم آن عبارتند از:1 – نظارت بر مصرف دخانیات2- حمایت و حفاظت از مردم در برابر مصرف کنندگان دخانیات3- ارائه کمک به ترک مصرف دخانیات4- هشدار در مورد خطرات ناشی از استعمال دخانیات5- تقویت و اجرای قوانین منع وتبلیغات دخانیات 6- افزایش مالیات بر دخانیات. سازمان جهانی بهداشت برای از بین بردن تجارت غیر قانونی محصولات توتون و تنباکو، یک طیف وسیع از اقدامات مربوط به زنجیره تامین دخانیات از جمله منع صدور مجوز واردات، صادرات و تولید محصولات دخانی و همچنین اعمال مجازات و مجازات کیفری را در مورد کسانی که مبادرت به تجارت غیر قانونی و قاچاق این محصولات می‌کنند، به اجرا در آورده و پیشنهاد کرده است.
