به گزارش اقتصادآنلاین، حجت‌الله میرزایی در این نشست گفت:کلان شهرها مرکز استقرار گروه های نوآور هستند چرا که میزان و تراکم سرمایه های انسانی، ظرفیت های جذب برای نوآوری و سطح بالاتری از تساهل و تسامح اجتماعی در این شهرها وجود دارد.
به گفته وی رقابت اصلی در کلان شهرها بیش از آنکه معطوف به جذب سرمایه باشد باید به جذب گروه های خلاق منجر شود، بنابراین تا رقابت خلاق وجود نداشته باشد قطعا جذب سرمایه هم اتفاق نمی افتد.به عنوان مثال در امریکا 40 الی 50 درصد گروه های نوآور و خلاق 4 شهر بزرگ را برای استقرار انتخاب می کنند .در ایران هم در شهر های تهران، مشهد و اصفهان بیش از سایر شهر ها امکان ثبت اختراع، نگهداشت و تجاری سازی کالا وجود دارد و می توان گفت 80 درصد رخدادهای علمی در کلانشهر تهران اتفاق می افتد.
میرزایی افزود: شهرداری نقش کلیدی در بسط و توسعه نظام نوآوری شهری دارد. مفهوم کلیدی نظام نوآوری شهری به مجموعه ای از بازیگران اطلاق می شود که در نوآوری شهری در کنار دولت ملی ، موسسات تامین مالی، سرمایه گذاران ایده های جسورانه، بنگاه ها و موسسات R&D ، دانشگاه ها و مراکز تولید دانش سهیم هستند.این مجموعه به شبکه درهم تنیده ای منجر می شود که بدون مواجهه حضوری به رفع نیازهای مجموعه کمک می کنند.در واقع اینها مجموعه ای از ساز وکارهایی هستند که روابط را تسهیل می کنند.
وی ضمن اشاره به سند نوآوری شهر تهران اظهار داشت: در سند پیش رو ظرفیت های جذب نوآوری در شهر تهران اندازه گیری شده و تجربیات دیگر کشورها در جذب و مواجهه با استارتاپ ها و گروه های نوآور در سند گنجانده شده است.
معاون برنامه ریزی، توسعه شهری و امور شورای شهرداری تهران افزود: مواجهه شهرداری با سند نظام نوآوری شهری دارای دو کارکرد است : نخست نقش تسهیل گری شهرداری به عنوان بخشی از بدنه دولت است و پس از آن حمایت از نوآوران و ایجاد پهنه های فضایی برای شرکت های نوآور و استارتاپی که می تواند منجر به خرید ایده های جدید شود.
متخصصان نوآوری شهری، 4 مساله کلیدی تهران را برشمردند
در بخش دیگری از این نشست طاها ربانی رئیس دبیرخانه آینده نگاری شهر تهران در رابطه با فرآیند تدوین سند نوآوری شهر تهران گفت: برخلاف آنکه 80 درصد مراکز رشد، پارک های علم و فناوری و تولیدات علمی در دانشگاه های تهران ثبت می شود و 39 شتاب دهنده و 1789 شرکت دانش بنیان در استان تهران وجود دارد اما کلانشهر تهران نتوانسته نسبت به سایر کلانشهر های جهان در حوزه نوآوری جایگاه قابل توجهی کسب کند.
ربانی در تشریح مهمترین مشکلات مواجه شده در تدوین این سند افزود: همواره با موضوع نوآوری سالی یک بار به صورت رویداد محور برخورد می شود از سوی دیگر فقدان نظام نامه و سند یکپارچه زمینه اقدامات مختلف در حوزه نوآوری را در نهادها و سازمانهای مختلف ایجاد کرده است.
وی مهم ترین مسایل و عوامل موثر شناسایی شده شهر تهران در حوزه نوآوری را که از برآیند پژوهشی به شیوه دلفی با نمونه 110 نفری در مصاحبه های مکتوب با ابزار پرسشنامه از افراد متخصص استخراج شده برشمرد.این عوامل به شرح زیر است:
• فقدان سازوکار نهادی مشخص در مدیریت شهری برا ی مدیریت و توسعه وآوری شهری
• ناکارآمدی تعاملات بین سیستم مدیریت شهری و سایر بازیگران دخیل در نظام نوآوری شهر
• عدم توجه به نوآوری در برنامه ها و طرح های توسعه شهری
• ضعف بستر محیطی و ساختار اجتماعی، فرهنگی شهر برای توسعه نوآوری
در پایان جلسه نیز کارشناسان، صاحب نظران و متخصصان حوزه فناوری شهری ضمن نقد و تحلیل سند مذکور به ارائه پیشنهاداتی پرداختند که به قرار زیر است:
• سیاست گذاری در 4 محور اصلی نیروی انسانی، سیاست نوآوری، پشتیبانی نوآوری و
بکار گیری نوآوری
• توجه و بازنگری در تعریف واژه نوآوری
• پاسخ به این پرسش که شهرداری در نظر دارد چه بهره برداری از سند مذکور داشته باشد؟
• توجه ویژه به ظرفیت ها و نقش آفرینی ویژه فاوا در سند
• محدود کردن فراوانی سیاست های مد نظر و تمرکز بر تعداد محدودی از سیاست ها با توجه به ظرفیت های مجموعه
• اضافه شدن مفهوم خلاقیت در سند نوآوری و نامگذاری تهران به عنوان شهر نوآور و خلاق
• توجه و شناخت درست از ذی نفعان در حوزه سیاست ها
• تعیین دقیق و مشخص سطح مداخله شهرداری
• توجه به تهران هوشمند
• توجه به سازمان های مردم نهاد فعال در حوزه نوآوری
