در زمان تحریم‌ها برخی خودروسازان اروپایی ایران را ترک و برخی حضور خود را کمرنگ کردند که زمینه ساز ورود خودروسازان چینی به کشور شد. در حال حاضر پس از توافقات هسته‌ای و اجرا شدن برجام، خودروسازان غربی برای احیای همکاری‌های گذشته راهی ایران شده‌اند که انتقادهایی را هم به همراه داشته است. بنابراین خودروسازان ایرانی برای جلوگیری از تکرار آنچه در دوران تحریم اتفاق افتاد شرایط و ضمانت‌هایی را در قراردادهای همکاری‌های دو جانبه در نظر گرفته‌اند.
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از آرمان ، در این باره محمدرضا نجفی‌منش، عضو شورای سیاستگذاری خودرو ایران می‌گوید: «اتفاق جدیدی که افتاده این است که ایران شرایط همکاری خود را با کشورهای خارجی محکمتر کرده است، به این معنی که لزوم همکاری در صنعت خودروسازی ایران شراکت است، نه اینکه کشورهای دیگر صرفا کالا و محصولات خود را به فروش برسانند.»
با توجه به لغو تحریم در صنعت خودروسازی و تمایل همکاری خودروسازان غربی با ایران، به طور کلی قراردادهای جدیدی را که خودروسازان ایرانی با کشورهای خارجی می‌بندند چگونه ارزیابی می‌کنید؟
راهی که بسیاری از کشورهای دنیا مانند چین، کره، هند و ترکیه در راستای توسعه صنعت خودرو در پیش گرفته‌اند اتصالات و مشارکت‌های بین‌المللی بوده است، بنابراین توسعه صنعت خودرو در کشور ما هم مستلزم پیش گرفتن همین سیاست است. در یک بازه زمانی صنعت خودروسازی ایران دچار محدودیت شد و برخی از شرکت‌های خارجی که با ما همکاری می‌کردند از ایران رفتند، اما خوشبختانه پس از برجام همکاری شرکت‌های خارجی نظیر پژو و سیتروئن مجددا از سر گرفته شد و شرکت‌هایی که قبل از برجام هم مانند رنو حضور داشتند، فعالیت خود را توسعه بخشیدند و شرکت فولکس در آینده نزدیک قصد همکاری با ایران را دارد.
همان‌طور که اشاره کردید، شرکت‌هایی همچون پژو و رنو در گذشته هم در ایران فعالیت داشتند. بر اساس تجارب گذشته ما به چه شکل روابط خود را با آنها در پیش بگیریم تا منافع مالی‌مان تامین شود؟
اتفاق جدیدی که افتاده این است که ایران شرایط همکاری خود را با کشورهای خارجی محکمتر کرده است، به این معنی که لزوم همکاری در صنعت خودروسازی ایران شراکت است، نه اینکه کشورهای دیگر صرفا محصولات خود را به فروش برسانند. علاوه بر شراکت، حداقل ۳۰ درصد تولیدات انجام شده باید به کشورهای دیگر صادر شود و ۴۰ درصد قطعات هم ساخت داخل کشور باشد. شرکت‌های خارجی که با ایران همکاری می‌کنند تمامی این شرایط را پذیرفته‌اند، علاوه بر اینکه شرکت رنو تعهدات اضافه‌تری را هم داده است و آن این است که تولید موتور، گیربکس و شاسی را هم در ایران انجام دهد.
خودروسازان ایرانی در مقابل این قراردادها چه واکنشی نشان داده اند؟
قراردادهایی که بسته شده است با خودروسازان ایرانی است. برای مثال پژو با شرکت ایران خودرو، سیتروئن با شرکت سایپا و رنو با هر دو شرکت ایرانی همکاری می‌کند. به طور کلی خودروسازان ایرانی از همکاری با شرکت‌های خارجی رضایت دارند و استقبال زیادی می‌کنند.
برخی معتقدند خودروسازان بیش از آنکه به کیفیت تولیدات توجه نشان دهند، تمرکز خود را بر قیمت کالا قرار می‌دهند. دلیل این امر چیست؟ آیا خودروسازان قیمت پایین را بر کیفیت مناسب ترجیح می‌دهد؟
این مساله درست نیست، زیرا خودروسازها، هم به قیمت توجه می‌کنند هم به کیفیت، به ویژه که در حال حاضر رقابت سنگینی میان شرکت‌های خودروسازی وجود دارد، زیرا رده‌بندی کیفی خودروهای تولیدی به صورت ستاره دار از یک تا پنج ستاره طبقه بندی شده‌اند و تمامی خودروسازان تلاششان برای رساندن کیفیت تولید به میزان حداکثری است تا بیشترین تعداد ستاره را دریافت کنند.
طی این مدت مذاکراتی صورت گرفته که قرار است منجر به امضای قرارداد با شرکت خودروسازی رنو شود، ظاهرا قراردادهای جدید دیگری نیز در راه است. این قراردادها در چه مرحله ای قرار دارند و مردم چه زمانی شاهد ورود خودروهای جدید تولید مشترک خودروسازان داخلی با اروپایی‌ها خواهند بود؟
برای انعقاد قرارداد با کشورهای خارجی در صنعت خودروسازی چندین مرحله باید طی شود. مرحله اول توافقنامه است که بعد از رسیدن به توافق دو طرفه قرارداد بین دو شرکت امضا می‌شود. برای مثال در ژانویه سال گذشته که آقای روحانی در پاریس حضور داشتند، تفاهمنامه‌ای مبنی بر همکاری شرکت پژو با شرکت ایران خودرو صورت گرفت که پس از گذشت چندین ماه بحث و مذاکره تبدیل به قرارداد شد. در حال حاضر با شرکت‌های خودروسازی پژو و سیتروئن قرارداد بسته شده است و شرکت رنو در مرحله تفاهمنامه قرار دارد. همچنین شرکت پژو و ایران خودرو خروجی این همکاری را اسفند امسال تخمین زده‌اند.
