اگرچه تأکید دولت یازدهم و دستگاه دیپلماسی آن بر ضرورت ایجاد صلح در منطقه، روشن می‌کند که جمهوری اسلامی ایران هیزم به آتش سعودی‌ها نخواهد افزود؛ اما روشن است که سعودی‌ها در تلاش‌اند تا با نزدیکی بیشتر به آمریکا و دولت ترامپ عرصه را بر ایران تنگ‌تر کرده و نفوذ منطقه‌ای خود را افزایش دهند. بدون شک عربستان برای این‌کار راهی غیر از افزایش توان سیاسی و نظامی خود ندارد. از همین رو نگاهی به نوع و کارایی تسلیحاتی داشته‌ایم که عربستان در این قرارداد خریداری کرده تا تصویر روشن‌تری از توان نظامی عربستان ترسیم شود. بر اساس آنچه در رسانه‌ها آمده، عربستان با پرداخت ١١٠ میلیارد دلار به آمریکا جنگ‌افزارهایی از جمله سامانه ضدموشکی تاد، چهار ناو جنگی، ٥٠ فروند هلیکوپتر ترابری شینوک، ٦٠ فروند هلیکوپتر ترابری بلک هاوک، ١١٥ فروند تانک آبرامز، سامانه‌های رادار، فناوری مخابراتی و امنیت سایبری و هزاران موشک و بمب هدایت‌شونده خریده است.
سامانه موشکی تاد
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق ، سامانه ضدموشکی تاد (Terminal High Altitude Area Defense یا THAAD) سامانه موشکی ضد بالستیکی است که شرکت لاکهید مارتین آن را می‌سازد. این شرکت در سال ١٩٩٥ از به‌هم‌پیوستن دو شرکت لاکهید و مارتین ماریتا به وجود آمد و مهم‌ترین تولیدکننده محصولات صنایع هوافضایی و نظامی پیشرفته در آمریکا به حساب می‌آید. سامانه ضدموشکی تاد یکی از محصولات دفاعی این کمپانی است که کلاهک حمل نمی‌کند بلکه با انرژی جنبشی خود، موشک دشمن را نابود می‌کند. رادار آن یکی پیشرفته‌ترین رادارهای دنیا است و هزار کیلومتر برد دارد. برد عملیاتی موشک آن نیز ۲۰۰ کیلومتر است. سقف پرواز آن ۱۵۰ کیلومتر و سرعت آن ١٠,٠٨٠کیلومتر بر ساعت است. گفتنی است این سامانه می‌تواند ماهواره‌ها و دیگر سنسورهای خارجی را مورد رهگیری قرار دهد.
سامانه دفاعی ضدموشکی تاد در واقع تلفیقی از پنج بخش لانچر (سکوی پرتاب یا پرتابگر موشک بالستیک)، رادار، سیستم کنترل آتش و سامانه‌ها و واحدهای ارتباطی است. پرتابگر تاد، یک دستگاه خودروی اصلاح‌شده M١٠٧٥ PLS (سیستم بارگذاری پالت‌بندی شده) است که سکوی نگه‌دارنده موشک، بخش قطعات الکترونیکی، ژنراتور و یک بسته باتری قابل شارژ روی آن قرار دارد. هر خودروی پرتابگر، هشت موشک را حمل می‌کند و می‌تواند در کمتر از ۳۰ دقیقه آماده پرتاب شود. بارگذاری مجدد نیز در کمتر از ۳۰ دقیقه انجام می‌شود. این خودرو را می‌توان به وسیله کشتی‌های باری، واگن‌های باری و همچنین هواگرد‌های ترابری به اندازه C-١٧ یا بزرگتر جا به جا کرد. هر آتش‌بار تاد معمولا شش پرتابگر دارد.سیستم‌های راداری تاد نیز برای مقابله با تهدیدهای مشخص به کار گرفته می‌شود و قابلیت انتقال از طریق هواپیمای C١٣٠ را دارد. این رادار می‌تواند سامانه‌های موشکی را تا هزار کیلومتر رهگیری کند.این همان سامانه‌ای است که آمریکا پیشتر نیز آن را در «گوام» و «هاوایی» برای پیشگیری از حملات احتمالی کره‌شمالی و بعد از آن در کره‌جنوبی مستقر کرده بود.
هلیکوپتر شینوک
شینوک از آن هلیکوپترهای دوزیستی است که اگرچه ٥٥ سال از ساخت آن می‌گذرد، اما همچنان در آسمان یکه‌تاز است. نام آن از قبیله سرخ‌پوست شینوک در آمریکا گرفته شده و عربستان در قرارداد تسلیحاتی اخیر خود ٥٠ فروند از این هلیکوپترهایی را که می‌توانند با موتور خاموش هم بیش از نیم‌ساعت روی آب شناور بمانند خریده است.
این هلیکوپتر ترابری ساخت بویینگ دوموتوره و دوملخه است. کاربرد اصلی آن جابه‌جایی سربازان، ادوات توپخانه‌ای، سوخت، آب، موانع و سنگر و سایر تدارکات و تجهیزات موردنیاز در میدان نبرد است. این هلیکوپترها همچنین می‌توانند به‌عنوان آمبولانس، امداد در فجایع طبیعی، جست‌وجو و نجات، انتقال هواپیماها، آتش‌نشانی و رهاسازی چتربازان مورد استفاده قرار گیرند. هلیکوپتر شینوک با حداکثر سرعت ۳۱۵ کیلومتر بر ساعت حتی از هلیکوپترهای بسیار کوچک‌تر تهاجمی و چندمنظوره معاصر خود نیز سریع‌تر است.
اولین مدل شینوک؛ یعنی CH٤٧-A از دو موتور لیکومینگ T٥٥-L٥ هر یک به قدرت ۲۲۰ اسب بخار نیرو می‌گرفت. در مدل‌های بعدی قدرت موتور افزایش یافته و در مدل CH٤٧-D (معرفی در ۱۹۷۹) به چهارهزارو ٧٣٣ اسب بخار در هر موتور رسید. این بالگرد ۳۰ متر طول و ۵٫۷ متر ارتفاع داشته و وزن خالی آن ١٠,١٨٥ کیلوگرم است. سرعت صعود این هلیکوپتر ٧.٧٣ متر بر ثانیه و سقف پروازی آن پنج‌هزارو ٦٤٠ متر است. شینوک گنجایش کافی برای حمل ۳۳ تا ۵۵ سرباز با ظرفیت ١٢هزارو ٧٠٠ کیلوگرم بار را دارد. ملخ‌های شینوک به‌گونه‌ای طراحی شده که سوار و پیاده‌کردن سربازان، بارگیری و تخلیه بار و تجهیزات به سهولت و ایمن انجام می‌شود زیرا ملخ‌ها در ارتفاع زیاد قرار گرفته‌اند. علاوه‌براین هلیکوپترهای شینوک باوجود بدنه کوچک خود فضای داخلی بزرگی دارند.
گفتنی است، ارتش ایران پیش از انقلاب اسلامی بعد از آمریکا بزرگ‌ترین کاربر شینوک بود. تا سال ٥٧، ٦٠ فروند از این هلیکوپترها به خدمت هوانیروز درآمده و ٣٠ فروند دیگر سفارش داده شده و هزینه آن پرداخت شده بود. البته آمریکا بعد از وقایع انقلاب این سفارش را به ایران تحویل نداد.
تانک آبرامز
تانک آبرامز (Abrams) که به نام ژنرال کریتون آبرامز رئیس ستاد مشترک و فرمانده نیروهای آمریکا در جنگ ویتنام نام‌گذاری شده، ستون فقرات نیروهای زرهی ارتش آمریکا و متحدانش به حساب می‌آید. اکنون عربستان ١١٥ فروند از این تانک طراحی‌شده و ساخت آمریکا را خریداری کرده است. تانکی که با حدود ۶۹ تُن وزن یکی از سنگین‌ترین تانک‌های مورد استفاده در دنیا است. آبرامز در سه مدل M١، M١A١ و M١A٢ تولید شده است. M١A١ از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۳ تولید شد و در آن توپ ۱۰۵ میلی‌متری خان‌دار با توپ بدون‌خان ۱۲۰ میلی‌متری جایگزین شده است. آبرامز چهار سرنشین شامل فرمانده، راننده، توپچی و گلوله‌گذار دارد. وزن M١A٢ حدود ۶۹.۵۴ تُن است که از ۶۳ تُن در مدل M١A١ و ۶۰ تُن در مدل M١ به این میزان افزایش یافته است. آبرامز موتور هزارو ٥٠٠ اسب بخاری دارد که با گازوییل، نفت سفید، سوخت هواپیما و از نظر تئوری با الکل کار می‌کند. حداکثر سرعت M١A٢ در جاده بیش از ۶۷ کیلومتر، در خارج از جاده ۴۸ کیلومتر، در سربالایی ۱۰ درجه ۲۷ کیلومتر و در سربالایی ۶۰ درجه ۶.۵ کیلومتر در ساعت است. در ۷.۲ ثانیه از سرعت صفر به ۳۲ کیلومتر در ساعت می‌رسد. برد عملیاتی آن نیز ۴۲۵ کیلومتر است. طول تانک با لوله جلو ۹.۸۲ متر، ارتفاع آن ۲.۴ متر و عرض آن ۳.۶۵ متر است. توانایی عبور از موانعی به ارتفاع ۱.۰۵ متر و خندق‌هایی به عمق ۲.۷ متر را دارد. با توجه به قدرت هزارو ٥٠٠ اسب بخاری این تانک نسبت قدرت به وزن تانک در مدل M١A٢ معادل ۲۱.۶ اسب بخار به تُن است.
M١ به کامپیوتر کنترل آتش بسیار پیچیده، مؤثر و مهلک مجهز است؛ به‌طوری‌که امکان شلیک دقیق توپ در حین حرکت در زمین‌های ناهموار را می‌دهد. هم فرمانده و هم توپچی می‌توانند توپ تانک را شلیک کنند. با خدمه ماهر این تانک می‌توان هدف را در برف، باران، مه، دود و تاریکی مطلق از فاصله چهار کیلومتری تشخیص داد.
هلیکوپتر ترابری بلک‌هاوک
هلیکوپتر یواچ-۶۰ (Black Hawk UH-٦٠) معروف به «باز سیاه» هلیکوپتر نظامی چندمنظوره و ترابری تاکتیکی ساخت آمریکاست. این هلیکوپترهای دوموتوره و چهارپره در شرکت سیکورسکی ایالات متحده طراحی و ساخته و به کشورهای متعددی از جمله استرالیا، کره‌جنوبی، جمهوری خلق چین، تایوان، تایلند، مکزیک، کلمبیا، عربستان، رژیم اسرائیل، شیلی، برزیل، آرژانتین، بحرین، برونئی، امارات و ترکیه صادر می‌شوند. این هلیکوپترهای چندمنظوره در جنگ‌ها و درگیری‌های نظامی متعددی در گرانادا، پاناما، عراق، افغانستان، سومالی، بالکان و نقاط مختلف خاورمیانه به کار گرفته شده و موفق عمل کرده‌اند.
بلک‌هاوک به یک توپ ۱۰۵ میلی‌متری M١١٩ با ۳۰ گلوله مجهز شده است. صندلی‌های محافظت‌کننده بلک‌هاوک خلبان و کمک‌خلبان را در برابر بیشتر حملات و خطرات محافظت می‌کنند، سپر محافظ خارجی آن نیز می‌تواند در برابر گلوله‌های ۲۳ میلی‌متری به‌خوبی مقاومت کند. حداکثر سرعت بالگرد بلک‌هاوک ۱۶۳ مایل بر ساعت است که این سرعت به‌وسیله دو موتور توربوشفت جنرال‌الکتریک مدل T-۷۰۰-GE-۱۰۰ تأمین می‌شود.
به‌کارگیری این هلیکوپترها از سال ۱۹۷۸ شروع شد و ارتش آمریکا از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۹ مدل UH٦٠-A را مورد استفاده قرار می‌داد. در اکتبر ۱۹۸۹ با انجام تغییراتی در پیشرانه‌های بلک‌هاوک، مدل UH٦٠-L ساخته شد که ۲۴ درصد از مدل A قوی‌تر بود و کارایی بهتری داشت. بالگرد بلک‌هاوک ۱۶۳ با تغییرات جدید حالا می‌تواند تا وزن ناخالص ٢٢هزار پوند به صورت داخلی و ٩هزار پوند به صورت خارجی را حمل کند. با نصب مخازن سوخت خارجی، بلک‌هاوک به برد هزارو ١٥٠ مایل هوایی (نات) یعنی چیزی در حدود دوهزار کیلومتر بدون توقف رسید.
این هلیکوپترها برای دو خلبان و دو خدمه فرماندهی جا دارد. طول توپچی آن ١٧,١ متر و قطر پروانه آن ١٤.١ متر است. ارتفاع این بلک‌هاوک‌ها ٤.٤ است و تا دوهزار کیلومتر برد دارند. گفتنی است که عربستان در قرارداد تازه خود با دولت ترامپ ٦٠ فروند از این هلیکوپترها را خریده است.
