24 ساعت شبانه‌روز همگی مفید می‌شود و نهایت بهره از عمروزندگانی به دست می‌آید. اما حالا که چنین قدرت اعجازی در انگیزه نهفته است چگونه می‌توان آن را نهادینه ساخت؟ از چه طریق می‌توان در وجود خود انگیزه خلق کرد و این شور و اشتیاق به فعالیت را همیشگی کرد؟
تمرکز بر یک کار: همزمان چند پروژه با هم انجام ندهید. هنگامی که چند کار نیمه کاره دارید ذهنتان خسته و سردرگم می‌شود و نمی‌تواند هدف اصلی را تشخیص دهد. خستگی ذهن با مشتاقانه کارکردن منافات دارد. شما نمی‌توانید با ذهنی خسته و سنگین پرانگیزه فعالیت کنید. پس اولویت‌های اصلی‌تان را تشخیص دهید و بر یکی دو مورد اصلی تمرکز کنید. این کار خودبه خود انگیزه شما را چندبرابر کرده و در زمینه موردنظر براحتی موفق می‌شوید.
ورزش: ورزش کنید. ورزش کردن انرژی شما را افزایش می‌دهد و همچنین مغز شما را به فعالیت وامی دارد. به همین دلیل است که گاهی حین ورزش کردن پاسخ سوالاتی را درمی‌یابید که پیشتر نمی‌دانسته‌اید. شما با ورزش کردن جسمتان را به کار می‌اندازید و این عمل ناخودآگاه روحتان را به فعالیتی چند برابر وامی‌دارد.
استراحت: بعضی‌ها حتی از اسم استراحت هم خوششان نمی‌آید چون در ذهن آنها استراحت به معنی درازکشیدن و خوابیدن و به کلام ساده‌تر نوعی تنبلی است. این اصلا درست نیست. استراحت و تنبلی دو مقوله جداگانه‌اند. در تنبلی هیچ هدفی نهفته نیست درحالی که فرد خسته استراحت می‌کند تا جان بگیرد و بتواند مجددا به فعالیت بپردازد.
نظم و ترتیب: ذهن مغشوش و درهم ریخته هدف خود را نمی‌شناسد و نمی‌تواند برای آن انگیزه حس کند. برای نظم بخشیدن به افکارتان آنها را روی کاغذ بیاورید و براساس اولویت‌ها به آنها رسیدگی کنید. نظم و انضباط پایه یک زندگی هدفمند و خوب و بستری برای داشتن انگیزه کافی است. گذشته از نظم دادن به ذهن، ظاهرتان را هم منظم کنید و محیط زندگی و محل کارتان را هم تمیزومرتب نمایید.
مراقبت از افکار: احتمالا شما هم از صبح تا شب در سکوت درونی زیاد با خودتان صحبت می‌کنید و در افکارتان با خود درونی‌تان مشغول می‌شوید. تاکنون به این دقت کرده اید که این افکار در چه زمینه‌ای هستند. اگر افکار مسموم منفی داشته باشید و مرتب درون خود درحال کل‌کل کردن با خود باشید ذهن خود را ناراحت و خسته می‌کنید. برعکس افکار مثبت به شما انگیزه‌ای قوی خواهدبخشید. پس مراقب افکارتان باشید.
