اقتصاد آنلاین - محمد فیروزی؛ محمدجواد کرمی در گفت و گو با خبرنگار اقتصاد آنلاین در خصوص میزان استفاده خانواده ها از نان های حجیم و نیمه حجیم گفت: میزان استقبال از نان های حجیم در حال افزایش است، چرا که این نان ها سطح استاندارد بالایی دارند و مسایل بهداشتی در خصوص این نان ها به طور کامل رعایت می شود.
وی افزود: البته افزایش سطح مصرف خانواده ها از نان های حجیم و نیمه حجیم به معنی قرارداشتن در جایگاه مطلوب و مورد انتظار نیست. چرا که در برنامه پنجم توسعه مقرر شده بود میزان مصرف این نان ها تا 40 درصد از سهم سفره خانواده ها باشد. اما در پایان این برنامه شهر تهران در جایگاه 15 درصدی و سایر شهرهای کشور به طور میانگین 7 درصد از این نان ها استفاده می کردند.
رییس اتحادیه نان حجیم و نیمه حجیم تهران خاطرنشان کرد: فعالیت برای دارنده یک واحد تهیه این نان ها، سالم و رقابتی نیست. اصلی ترین دلیل آن هم دو نرخی شدن آرد در پایان سال 93 است. چرا که واحدهای سنتی پخت نان با دریافت آرد به قیمت 665 تومان می توانند سهم بیشتری داشته باشند و یک واحد پخت نان حجیم، آرد 900 تومان به ازای هر کیلو دریافت می کند.
کرمی ادامه داد: واحدهای پخت نان درگیر موضوعاتی همچون بیمه کارگران و مالیات هم هستند. در حالی که واحدهای سنتی پخت نان کارگران خود را با حق بیمه 10 درصدی تحت پوشش بیمه سازمان تامین اجتماعی قرار می دهند، واحدهای پخت نان حجیم ناگزیر به پرداخت حق بیمه 30 درصدی هستند. در خصوص مالیات هم به دلیل مدرن بودن امکانات فروشگاه های پخت نان حجیم و شیک بودن اغلب این واحدها، مامواران مالیاتی در ارزیابی های خود مبالغ سنگینی مالیات برای دارندگان این واحدها وضع می کنند.
رییس اتحادیه نان حجیم و نیمه حجیم تهران با بیان اینکه تجهیز و راه اندازی واحدهای پخت نان حجیم مستلزم سرمایه گذاری بالایی است، تاکید کرد: دولت می تواند برنامه های حمایتی لازم را از این واحدها به عمل آورد و با یکسان سازی نرخ آرد و تخصیص ندادن یارانه به واحدهای پخت نان سنتی، شرایط را برای ارتقای جایگاه نان های استاندارد در سفره مردم فراهم آورد.
وی با اشاره به اینکه دو نرخی شدن آرد فقط عامل تحقق پیدا نکردن برنامه پنجم توسعه نشد، شیوه پرداخت یارانه نان به برخی واحدهای پخت نان سنتی را عامل فساد دانست و اظهار داشت: آرد دو نرخی در بازار نان مولد آسیب های اقتصادی شده است و برخی از واحدهای آرد دولتی را می گیرند اما در بازار آزاد به فروش می رسانند. از طرفی هم دولت این آرد را کمتر از نرخ جهانی به فروش می رساند و با این حال رضایت مردم و خود دولت فراهم نشده است. بنابراین بهتر است برنامه یکسان سازی نرخ آرد مطابق با قیمت جهانی هر چه زودتر طرح ریزی و عملیاتی شود تا زمینه یک فعالیت سالم در واحدهای پخت نان کشور شکل گیرد.
