می‌توان گفت نتیجه نشست غیر رسمی اعضای اوپک در الجزایر نخستین و مهم‌ترین قدم برای احیای اوپک بود. نشستی که هیچکس از آن انتظار دستاورد مثبتی نداشت و سایه "طرح فریز نفتی" که از سوی عربستان مطرح شده بود بر دیواره‌های بازار نفت اوپک سنگینی می‌کرد. عربستان منطق پیشنهاد خود را مازاد عرضه نفت اوپک در بازار اعلام کرده و گفته بود اگر همه اعضای اوپک تولید خود را در همین حدی که تولید می‌کنند متوقف کنند، مشکل عدم تعادل عرضه و تقاضا در بازار برطرف می‌شد.
به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از ایسنا، این پیشنهاد در حالی مطرح می‌شد که عربستان در حد بالاترین توان خود نفت تولید می‌کرد در حالی که تولید ایران که سال‌ها پشت دیوارهای تحریم گرفتار شده بود بسیار کاهش یافته بود و طرح فریز نفتی به ضرر ایران تمام می‌شد زیرا ایران توانایی تولید بیشتری داشت.
سرانجام اعضای اوپک در نشست غیر رسمی در الجزایر گرد هم آمدند و پس از ساعت‌ها مذاکره از دل طرح فریز نفتی، روشنی نظام سهمیه بندی بر اوپک تابیده شد. نظامی که با مشخص کردن میزان کاهش تولید هر عضو، به تولید نفت اوپک سر و سامان می‌بخشد و به گفته کارشناسان اوپک با این تصمیم به خویشتن خود بازگشت.
کاهش تولید اعضا در حالی تصویب شد که ایران اعلام کرد تا زمانی که میزان تولیدش به زمان قبل از تحریم‌ها نرسد، تولید خود را کاهش نخواهد داد. در نهایت قرار شد میزان کاهش تولید هر عضو در اجلاس ۳۰ نوامبر (۱۰آذر) اوپک مشخص شود. اجلاسی که با اینکه پیش از آغازش سازهای مخالفی از سوی کشورهای مختلف زده شد، اما وزیر نفت کشورمان همچنان امیدواری خود را نسبت به نتیجه این نشست اعلام می‌کرد.
اعضای اوپک در حالی در وین گردهم جمع شدند که به نظر نمی‌آمد هیچ کشوری با کاهش میزان تولیدش موافق باشد و در حالی که ایران اصرار داشت به زمان قبل تحریم‌ها برگردد، عراق نیز تاکید می‌کرد به دلیل درگیری با داعش باید تولید خود را افزایش دهد.
سرانجام اعضای اوپک دهم آذر پشت درهای بسته به مذاکره نشستند، درهای بسته‌ای با خبرهای خوب باز شد و اعضای اوپک در این نشست توافق کردند به مدت شش ماه از اول سال ٢٠١٧ میلادی روزانه یک میلیون و ٢٠٠ هزار بشکه از تولید خود بکاهند و مجموع آن را به ٣٢ میلیون و ٥٠٠ هزار بشکه در روز برسانند. در پی این توافق قرار شد عربستان تولید خود را با حدود ٥٠٠ هزار بشکه کاهش به ١٠ میلیون و ٦٠ هزار بشکه در روز برساند در حالی که به ایران اجازه داده شد که ظرف ۶ ماه آینده که دوره اعتبار این تصمیم است، تولید خود را به طور میانگین ۹۰ هزار بشکه نسبت به خط پایه تولیدی یعنی تولید ماه اکتبر خود بر مبنای آمارهای منابع ثانویه، اضافه کند. اقدامی که به گفته وزیر نفت کشورمان باعث می‌شود سال آینده ١٠میلیارد دلار به درآمدهای نفتی ایران اضافه می شود.
تولید واقعی کنونی ایران سه میلیون و ۹۰۰ هزار بشکه در روز است که منابع ثانویه رقم سه میلیون و ۷۰۷ هزار بشکه در روز در ماه اکتبر را برای ایران نوشته اند، که به طور معمول میان ارقام اعلام شده از سوی کشورها و منابع ثانویه ۲۰۰ تا ۲۵۰ هزار بشکه در روز است. ایران می‌تواند طبق آنچه که منابع ثانویه گفته اند تا سه میلیون و ٩٧٥ هزار بشکه در روز هم تولید کند.
از سوی دیگر این اجماع نظر محدود به کشورهای عضو اوپک نیست و اعضای این سازمان توانسته اند غیراوپکی ها را نیز در این مسیر همراه کنند. احتمال کاهش ٦٠٠ هزار بشکه ای تولید کشورهای غیراوپک زیاد است و قرار است مسئولیت نیمی از این کاهش تولید بر عهده روسیه باشد. الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه پس از اعلام نتیجه نهایی نشست اوپک برای کاهش ٣٠٠ هزار بشکه ای نفت این کشور اعلام آمادگی کرد. قبل از اجلاس اوپک نیز، روسای جمهوری ایران و روسیه گفتگو کردند؛ گفتگویی که ایجاد تفاهم بین کشورهای عضو غیرعضو اوپک از محورهای آن بوده است.
هرچند لایه لایه این اتفاق نفتی روشن به نظر می‌رسد اما باید منتظر ماند و چندماه بعد نتیجه این اتفاق را مورد بررسی قرار داد. زیرا ممکن است همه کشورها به نظام سهمیه‌بندی پایبند نمانند یا بالا رفتن بیش از حد قیمت نفت باعث فعال شدن مجدد پروژه های برداشت نفت از ذخایر شیل و در نتیجه کاهش دوباره قیمت‌ها شود، از سوی دیگر نکته‌ای که باید به آن توجه کرد نحوه مدیریت ۱۰ میلیارد دلار پولی است که قرار است از سال آینده به کشور تزریق شود و چنانچه مسیر درستی برای این سرمایه انتخاب نشود باز هم درآمدهای نفتی کشتی کشور را به گل خواهد نشاند.
