۰ نفر

بی‌مهری به فرهنگیان بازنشسته همچنان ادامه دارد

۲۹ شهریور ۱۳۹۶، ۶:۳۴
کد خبر: 220205
بی‌مهری به فرهنگیان بازنشسته همچنان ادامه دارد

 اعتراضات فرهنگیان بازنشسته به وضعیت معیشتی در قالب برگزاری تجمعاتی مقابل مجلس شورای اسلامی همچنان ادامه دارد اما تجمعات و دیدار با مسوولان مختلف در رونق گرفتن سفره معیشت آنها تاثیری نداشته است.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از اعتماد، فرهنگیان بازنشسته بارها در تجمع مقابل مجلس شورای اسلامی و سازمان برنامه و بودجه نسبت به وضعیت معیشتی خود معترض هستند و خواسته اصلی آنها همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و شاغلان است. علاوه بر تاخیر در پرداخت پاداش پایان خدمت، بخش دیگری از اعتراضات فرهنگیان بازنشسته به وضعیت معیشتی در این دوران مربوط است، به‌گونه‌ای که طبق گفته آنها میانگین دریافتی حقوق فرهنگیان بازنشسته تفاوت قابل توجهی با شاغلان دارد. تعداد بازنشسته‌های آموزش‌وپرورش ٧٥٠ هزار نفر است و افرادی که در دهه ٨٠ یا ٧٠ بازنشسته شده‌اند با افرادی که به‌تازگی بازنشسته می‌شوند فاصله حقوقی بسیاری دارند. به همین دلیل نمایندگان کانون‌های بازنشستگان دیدارهایی را با برخی نمایندگان مجلس و اعضای سازمان برنامه و بودجه داشتند که در این دیدارها بحث همسان‌سازی و نزدیک کردن حقوق بازنشستگان با شاغلان مطرح شد.

صدای خسته و قدهای خمیده و چهره‌های فرسوده و ناامید آنها دل هر کسی را به درد می‌آورد به ویژه وقتی ذهن را به دوران مدرسه می‌بری و خاطرات پر از سادگی آن دوران را مرور می‌کنی بعید است در آستانه مهر به یاد معلمانی که پای درس‌شان نشستی نیفتی و بعید است دل در گرو برخی از خاطرات آن دوران نداشته باشی. این حس و حال هر کسی است که قدری تامل بر دوران کودکی و نوجوانی و درس و مدرسه دارد و حالا بزرگ‌تر‌ها گاهی با حسرت از معلمان خود یاد می‌کنند و می‌گویند اگر فوت کرده خدا رحمتش کند و اگر زنده است، خدا نگهدارش باشد.

معلمان از جمله آدم‌های ماندگار در زندگی هر فردی هستند و حالا این روزها و در آستانه مهری دیگر حرف و حدیث معلمی فراوان به میان می‌آید. حرف و حدیثی که متاسفانه با آه و افسوس نیز همراه است. در میان این آه و افسوس، برای معلمان بازنشسته‌ای که انتظار می‌رود حالا باید پس از ٣٠ سال خدمت در آرامش به انتقال تجربه‌های خود به معلمان جوان بپردازند، درگیر معیشت هستند و گرفتاری‌های خانوادگی و بیماری خود و همسر و بیکاری فرزندان، و این پایان تلخ چشم‌انداز ناامید‌کننده‌ای را برای معلمان جوانی ترسیم می‌کند که تازه پا در مسیر معلمی گذاشته‌اند و این تصویر امروز بازنشستگان، همچون آیینه، فردای آنان را به نمایش می‌گذارد فردایی که نه تنها آینده آنان بلکه کودکان و نوجوانان این مرز و بوم را هم متاثر می‌سازد. در این حال و هوا  بر آن شدیم تا در آستانه مهر گزارشی را در معرض نقد و نظر مخاطبان  قرار دهیم و مسوولان را متوجه این درد تکراری کنیم و بگوییم مهری دیگر فرا می‌رسد و بی‌مهری نسبت به معلمان بازنشسته همچنان ادامه دارد و باید چاره‌ای اندیشیده شود و برای این قشر فرهیخته گام‌هایی برداشته شود.

همسان‌سازی حقوق بازنشستگان با شاغلان

مسوولان دولت و مجلس، وعده‌هایی را در رابطه با بهبود وضعیت معیشت معلمان سرداده‌اند و در این رابطه می‌توان به سخنان علی لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی در دیدار با فرهنگیان بازنشسته اشاره کرد که بر لزوم توجه به همسان‌سازی حقوق بازنشستگان با شاغلان تاکید داشت اما از این جمله نیز غافل نشد که «اصطلاحا عائله دولت زیاد شده و منابع مالی کشور محدود است بنابراین در رسیدگی به مشکلات بازنشستگان مسائلی ایجاد شده است».

سیاست دولت دوازدهم توجه جدی به فرهنگیان شاغل و بازنشسته است

سیدمحمد بطحایی، وزیر آموزش و پرورش در سفری که به یکی از استان‌ها کرده بود اخیرا گفته بود: امروزه آموزش و پرورش زیربنای توسعه هر جامعه است و بدون آموزش و پرورش توسعه‌یافته به عوامل توسعه‌یابی نخواهیم رسید. بسیاری از متخصصین جامعه فردا را با توجه به وضعیت امروز آموزش و پرورش پیش‌بینی می‌کنند. سیاست‌ آموزش و پرورش در دولت دوازدهم توجه جدی به همکاران و فرهنگیان بازنشسته و شاغل است. آموزش و پرورش مهم‌ترین و اولویت‌دار‌ترین سیاست دولت را پشتیبانی می‌کند و سهم قابل توجهی در توسعه کشور و فراهم‌کردن زیرساخت‌های اشتغال دارد. بدون توسعه آموزش و پرورش رسیدن به شاخص‌های توسعه فراهم نمی‌شود.

اصلاح قانون مدیریت خدمات کشوری در هیات دولت

رییس کانون بازنشستگان آموزش و پرورش گفته بود: هیات دولت در حال تلاش برای اصلاح قانون مدیریت خدمات کشوری در جهت همسان‌سازی حقوق شاغلان و بازنشستگان است و به زودی این پیشنهادات به مجلس می‌رود.

احمد صافی، رییس کانون بازنشستگان آموزش و پرورش در گفت‌وگو با رسانه‌ها با بیان اینکه همه خواسته بازنشستگان از بین رفتن اختلاف حقوق‌شان با شاغلین است، گفته بود: یکی از برنامه‌های مهم وزیر جدید هم توجه به وضعیت معیشت بازنشستگان فرهنگی است که تعداد آنها تا پایان سال به ٨٠٠ هزار نفر می‌رسد. وی همچنین گفته بود: برای بررسی و برنامه‌ریزی برای بهبود شرایط بازنشستگان کارگروهی در وزارت آموزش و پرورش به ریاست معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزیر آموزش و پرورش برگزار می‌کنیم که خروجی‌های خوبی داشته است. با رایزنی‌های صورت گرفته، بودجه پیش‌بینی شده دولت برای همسان‌سازی بازنشستگان امسال هم ادامه پیدا می‌کند.

نباید بار مشکلات مالی صندوق‌های بازنشستگی بر دوش بازنشستگان و مستمری‌بگیران بیفتد

یکی از فرهنگیان بازنشسته ضمن اعلام خبر اعتراضات و تجمعات این صنف به خبرنگار ایلنا گفته است: نباید بار مشکلات مالی صندوق‌های بازنشستگی بر دوش بازنشستگان و مستمری‌بگیران بیفتد و به بهانه این مشکلات، قوانینی که مصوب شده، ازجمله همسان‌سازی مستمری‌ها اجرایی نشود بخش عظیمی از بازنشستگان معترض را فرهنگیان بازنشسته تشکیل می‌دهند آنها بارها در اعتراض به آنچه وضعیت بد معیشتی می‌خوانند، مقابل مجلس و نهادهای مربوطه تجمع کرده‌اند و همچنان خواستار اجرای قوانین موجود و رفع تبعیض‌ها هستند.

تاخیر در پرداخت پاداش پایان خدمت و تفاوت قابل توجه با شاغلان

یکی از خبرنگاران حوزه اجتماعی در گزارشی می‌نویسد: علاوه بر تاخیر در پرداخت پاداش پایان خدمت، بخش دیگری از اعتراضات فرهنگیان بازنشسته به وضعیت معیشتی در این دوران مربوط است؛ به‌گونه‌ای که طبق گفته آنها میانگین دریافتی حقوق فرهنگیان بازنشسته تفاوت قابل توجهی را با شاغلان دارد، تعداد بازنشسته‌های آموزش‌وپرورش ۷۵۰ هزار نفر است و افرادی که در دهه ٧۰ یا ٨۰ بازنشسته شده‌اند با افرادی که به‌تازگی بازنشسته می‌شوند فاصله حقوقی بسیاری دارند به همین دلیل نمایندگان کانون‌های بازنشستگان دیدارهایی را با برخی نمایندگان مجلس و اعضای سازمان برنامه و بودجه داشتند که در این دیدارها بحث همسان‌سازی و نزدیک کردن حقوق بازنشستگان با شاغلان مطرح شد.

قانون مدیریت خدمات کشوری در سال ٨٦ مصوب شده اما اجرا نشده است

سیدی یکی از فرهنگیان بازنشسته در این رابطه گفته بود: قانون مدیریت خدمات کشوری در سال ٨٦ مصوب شده اما اجرا نشده است. خواسته اصلی فرهنگیان بازنشسته اجرای این قانون است و با توجه به موادی از آن باید حقوق بازنشستگان با شاغلان همتراز شود چرا که اختلاف حقوق میان فردی که سال سی‌ام خدمت اوست با یک معلم بازنشسته حدود یک میلیون تومان است. وی افزود: فرهنگیان بازنشسته دهه ٧٠ حداقل حقوق یعنی یک میلیون و ١٠٠ تا یک میلیون و ٣٠٠ هزار تومان دریافت می‌کنند و با توجه به نرخ تورم و هزینه زندگی این حقوق بسیار اندک است. سیدی با اشاره به اینکه فرهنگیان در بحث درمان نیز مشکلاتی دارند، گفته بود: بیمه تکمیلی خدمات قابل توجهی ارایه نمی‌دهد در حالی که فرهنگیان در این سن با بیماری‌های مختلفی مواجه می‌شوند و نیاز به بیمه تکمیلی مناسبی دارند.

فقط گفتند فرهنگیان تاج سر ما هستند

این فرهنگی بازنشسته همچنین گفته بود: جلسات زیادی از سوی آنها با نمایندگان مجلس و معاونان آقای نوبخت برگزار شده است اما فقط به ما وعده دادند و گفتند که «فرهنگیان تاج سر ما هستند.» بازنشستگان فرهنگی پس از ٣٠ سال فعالیت، حال که زمان فراغت‌شان فرا رسیده دغدغه تامین معیشت را دارند و حقوق دریافتی آنها کفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد در این بین نیز تجمعات و دیدارها با مسوولان مختلف در رونق گرفتن سفره معیشت آنها تاثیری نداشته است.

آنقدر قانون مدیریت خدمات کشوری را خوانده‌ام که بسیاری از مواد را حفظ شده‌ام

یک معلم بازنشسته که سابقه ٣٥ سال تدریس دارد و سال ٧٣ بازنشسته شده است، می‌گوید: از سال ٨٢ تا به امروز به دنبال احیای حقوق فرهنگیان بازنشسته بوده‌ام و تاکنون به نتیجه‌ای نرسیده‌ام. پله‌های چندین اداره دولتی و دادگاه را بالا و پایین کرده‌ام، آنقدر قانون مدیریت خدمات کشوری را خوانده‌ام که بسیاری از مواد را حفظ شده‌ام.

او از اجرا نشدن ماده ٦٤ این قانون که قرار بود بازنشستگان را از حیث مزایا مشابه کارمندان قرار دهد، شاکی است و می‌گوید: برخی اوقات نامه و لایحه‌هایی که براساس این قانون برای پیگیری حقوق بازنشستگان تهیه کرده‌ام توسط مسوولان پاره شده است و مورد بی‌احترامی قرار گرفته‌ام؛ این اتفاق برای دیگر همکاران هم افتاده است.

تبعیض حتی بین بازنشستگان قدیم و جدید آموزش و پرورش

این معلم بازنشسته با اشاره به تبعیض حتی بین بازنشستگان قدیم و جدید آموزش و پرورش می‌گوید: همکاران فرهنگی که این سال‌ها بازنشسته می‌شوند، متوسط ٤٠ میلیون به بالا در هنگام بازنشستگی پاداش می‌گیرند اما من که سال ٧٣ بازنشسته شدم تنها یک چای‌ساز گرفتم! انصاف کجاست؟ چرا بازنشستگان پیش از سال ٩٠ آنقدر محروم از مزایا هستند و مسوولان هم انتظار دارند با نجابت معلمی‌شان همچنان ساکت بمانند و اعتراض نکنند؟

تا به امروز دویدن‌های ما به نتیجه نرسیده است

ملک‌پور، معلم بازنشسته دیگری است که نسبت به پایین بودن حقوق فرهنگیان بازنشسته بسیار معترض است و می‌گوید: حقوق ما با داشتن فرزند و نوه و عیالواری تا دهم ماه می‌رسد علاوه بر این بازنشستگان فرهنگی بسیاری هستند که نتوانسته‌اند پس‌انداز خوبی داشته باشند و مجبور به گرفتن‌ وام‌های متعدد برای ازدواج فرزندان خود شده‌اند و گاه دریافتی آنها پس از کسر اقساط به ٧٠٠ هزار تومان هم نمی‌رسد. او می‌گوید: با دوستان بازنشسته فرهنگی هر دوشنبه در یکی از پارک‌های تهران دورهمی داریم و درددل می‌کنیم و خاطره می‌گوییم؛ بعضی از این خاطرات دل انسان را به درد می‌آورد، باعث می‌شود مشکلات خود را فراموش کنیم و برای رفع دردهای دوستان دست به کار شویم البته تا به امروز دویدن‌های ما چه در مورد کارت صدرا و چه در مورد همسانی حقوق و بهبود مزایای بازنشستگان فرهنگی به نتیجه نرسیده است. این معلم بازنشسته از خاطرات دوستان خود در قرار دوشنبه‌ها چنین می‌گوید: یک بار یکی از معلمان بازنشسته خانم جلوی جمع دستش را نشان داد؛ دستانش شبیه به دست کارگر بود؛ بعد گفت مدتی است مجبور است در منازل کار خدماتی بکند.

امیدوار هستیم که وزیر جدید نگاه جدیدی هم به فرهنگیان بازنشسته داشته باشد

احمد صافی، رییس کانون بازنشستگان آموزش و پرورش در گفت‌وگو با رسانه‌ها با بیان اینکه خواسته بازنشستگان فرهنگی کاهش تبعیض بین حقوق بازنشستگان و شاغلان است، گفته بود: قانون مدیریت خدمات کشوری در هیات دولت در حال اصلاح است و این درخواست از مواردی است که قرار است در اصلاحات منظور شود. او همچنین گفته بود: یکی از برنامه‌های مطرح‌شده توسط آقای بطحایی، وزیر جدید آموزش و پرورش، رسیدگی به معیشت بازنشستگان است که نویدبخش اقدامات گره‌گشایی در این حوزه است. امیدوار هستیم که وزیر جدید نگاه جدیدی هم به فرهنگیان بازنشسته داشته باشد.

ترس از آینده‌ای که پس از ۳۰ سال خدمت دامنگیر من هم بشود

زینب سپهری، فرهنگی شاغل است. او با دیدن جمع معترض فرهنگیان بازنشسته، قلم به دست می‌گیرد و حس و حال خود را این‌گونه به رشته تحریر در می‌آورد:

آیا اینجا بهارستان است؟ اینجا بهارستان است، اما برای چه کسانی بهارستان است؟

 من در جمع بازنشستگان و نمی‌دانم چه چیزی؛ چه انگیزه‌ای؛ چه فکری؛ چه نفعی؛ چه کنجکاوی‌ای و چه حسی من و چند شاغل دیگر را به میان آنان آورده است. نه پلاکاردی؛ نه همراهی برای شعار دادنی، شاید یک نظاره‌گر صِرف شایدترس از آینده‌ای که پس از ۳۰ سال خدمت دامنگیر من هم بشود، آینده‌ای نه چندان دور که جزو بازنشستگان خواهیم شد.

هربار دیدن این جمع، وجودم را به درد می‌آورد و تنم را می‌لرزاند زیراحس می‌کنم دراین سرزمین...

دیدن بازنشستگانی که شاید ۲۰ سال از بازنشستگی آنها گذشته است و همچنان به دنبال گرفتن حق خود و اجرای قانون هستند و امیدوارند که موفق شوند شاید هم از سرِ یاس و ناامیدی آخرین مسیر‌ها و راه‌ها را می‌پیمایند و از فریاد زدن خواسته خود ابایی ندارند شایدهم می‌خواهند باعدالتخواهی خویش هنوز معلم و آموزگار باشند برای آنان که در برابر بی‌عدالتی سکوت می‌کنند کوشش بیهوده، به از خفتگی است.

دلم به درد می‌آید، وقتی بازنشستگانی را می‌بینم که با وجود ضعف و ناتوانی جسمی در این هوای گرم، عرق ریزان در این مکان گرد هم آمده‌اند به جای دولتمردان شرمنده می‌شوم وقتی متوجه می‌شوم برخی از آنها از شهرستان‌های دور و نزدیک؛ از تبریز و آستانه و شیراز و کرمانشاه و کرج و‌... آمده‌اند و حضورشان در این تجمع‌ها تکرار شده است؛ و این یعنی بارها و بارها همراه بقیه شده‌اند تا شاید به خواسته‌هایی برسند که حتی خود دولتمردان نیز آنها را محق می‌دانند.

هروجدان پاکی به همت آنان آفرین می‌فرستد. حضورشان تحسین بر‌انگیز است اما همزمان نگران سلامتی و بود و نبودشان می‌شوم با خود فکر می‌کنم تک تک این بزرگان الان باید در زیر سقفی؛ سایه‌ای؛ یا اتاقی آرام و امن استراحت کنند، و برنامه‌ای برای گردش در شهر و سفر بریزند یا فرزندان و نوه‌های خود را به بهانه‌های مختلف به منزل خود بکشانند؛ به گرمی از آنها پذیرایی کنند و برای‌شان خاطره بگویند؛ راهنمای‌شان باشند و در کنارشان احساس خوبِ بزرگ‌تر بودن را درک کنند. به دنبال برنامه‌هایی برای سلامت خود باشند؛ ورزش و فیزیوتراپی و خدمات پزشکی مستمر و...

اما دریغ که همه اینهاپس از سی سال کار صادقانه میسر نیست؛ یا حداقل برای اکثریت میسر نیست و تاسف برای مملکتی که احترام بزرگان خود را، حداقل از نظر سن و سال هم شده، پاس نمی‌دارد، چه برسد به بزرگان صاحب‌نظر و اندیشه، که می‌دانیم بر آنها نیز چه می‌گذرد...

هرگز نمی‌نشینیم

یک متن در گروه‌های تلگرامی و شبکه‌های اجتماعی فرهنگیان به ویژه بازنشستگان مرتب می‌چرخد. در این متن آمده است: حدود سه سال است که با استفاده از فضای مجازی مسیر مطالبه‌گری را پیش گرفته‌ایم، راه‌هایی چون دیدار و رایزنی با مسوولان دولتی و نمایندگان ملت، ارسال پیامک، تهیه پتیشن با هزاران امضا و... تجمع‌های گسترده استانی و کشوری را رفته‌ایم و اکنون حاصل این تلاش

سه ساله عبارت است از:

  ایجاد ردیف حقوقی در بودجه کشور بعد از ٣٧ سال

  اضافه شدن به حقوق قریب به ٨٠ درصد بازنشستگان در سه ساله اخیر بیش از نرخ تورم

  قرار گرفتن مشکل بازنشستگان به عنوان یکی از ٣ دغدغه مهم دولت

  و مهم‌تر از همه اطلاع‌رسانی و روشنگری و اتحاد میان پیشکسوتان جامعه

ولی با این وجود هنوز در اول راهیم و هرگز نمی‌نشینیم، از آغاز سال ٩٦ به رایزنی و مکاتبه با مسوولان و نمایندگان پرداخته‌ایم و امیدواریم این تلاش ما به نتیجه مطلوب که همانا اجرای کامل و دقیق قانون مدیریت خدمات کشوری است، بینجامد.