به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از قانون ، عده‌ای از نمایندگان بر شفاف‌سازی در روند بررسی صلاحیت‌ها تاکید دارند و نسبت به مسائل مختلفی که در این رابطه اعم از موافق‌خوانی مخالفان و بالعکس پیش می‌آید، معترضند. برای بررسی آنچه این روزها در بحث شفاف‌سازی لازمه مجلس است به سراغ احمد توکلی، نماینده پیشین مجلس رفتیم تا درباره رویدادهایی که در مجلس می‌گذرد بدانیم که مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.
در چند روز گذشته وزاری پیشنهادی در مجلس حاضر شدند و در رابطه با برنامه‌های خود به گفت‌وگو با نمایندگان پرداختند. اما یکی از مباحثی که در رابطه با این روزها هرساله مطرح می‌شود، بحث شفافیت در برنامه‌هاست. تا چه حد دولت و برنامه‌های وزرای پیشنهادی را شفاف دیدید؟
در فضایی که پشت سر می‌گذاریم، بحث شفافیت، بحث روز سیاسی کشور است و کسی نیست که درباره آن سخن نگفته باشد اما حرف زدن تنها کافی نیست و مهم عملکرد است. اگر نمایندگان به شکل سازمان‌یافته به این فکر بودند که در بحث شفافیت از وزرا تعهد بگیرند، مناسب‌تر بود. اگر تعهدی از وزرا گرفته می‌شد، پاسخگویی مسیر بهتری را طی می‌کرد. در حال حاضر وزرا قول شفافیت می‌دهند اما بعدا اگر به آن عمل نکنند، کسی از آن‌ها نمی‌پرسد که چرا با شفافیت عمل نمی‌کنید. تا امروز دولت در زمینه شفافیت کارنامه خوبی ندارد. نه تنها دولت شفاف‌سازی نکرده بلکه پنهان‌کاری تعمدی صورت گرفته است و در برابر بسیاری از مسائل سکوت می‌شود و این سکوت به ضرر کشور است. اگر شفافیت در عملکرد وجود نداشته باشد، اوضاع و شرایط کشور به‌هم می‌ریزد و این به نفع هیچ‌کس نیست؛ نه به نفع افرادی است که مورد اتهام واقع می‌شوند و نه به نفع مردم کشور است.
فراکسیون شفاف‌سازی مجلس با ارائه فرمی به وزرای پیشنهادی از آن‌ها خواست تا علاوه بر اعلام دارایی وزرای پیشنهادی، دیگر مسائل مالی و عضویت آن‌ها در هیات مدیره شرکت‌ها را نیز روشن کنند. اما بنا بر گفته محمود صادقی، رییس این فراکسیون، تنها یک وزیر این فرم را تکمیل و تحویل داده است. دلیل این عدم استقبال وزرای پیشنهادی را از فرم شفاف‌سازی چه می‌دانید؟
این تحویل ندادن فرم‌ها خودش نشان می‌دهد که دولت به دنبال شفاف‌سازی نیست. دولت باید سعی می‌کرد در عمل شفاف باشد.
یکی دیگر از مسائلی که در مجلس اتفاق افتاد، این بود که نمایندگان در زمان موافقت یا مخالفت خود به موضوع موافقت و یا مخالفت خود با وزرا نمی‌پردازند و به مسائل دیگر پرداخته می‌شود. این موضوع نباید تذکر داده شود؟
متاسفانه موضوعی که بیان کردید، در این اواخر رسم شده است. در انتخابات گذشته وقتی آقای جهانگیری به صحنه انتخابات آمد، همین کار صورت گرفت. البته من، آقای جهانگیری را بهتر از آقای روحانی می‌دانستم و این موضوع را نیز اعلام کردم. این بدعتی که گذاشته شده تا به این صورت تریبون از موافقان یا مخالفان گرفته شود، اخلاقی نیست. باید جلوی این کار گرفته می‌شد که البته نشد. اینکه یک نفر به عنوان موافق ثبت‌نام کند تا فرصت را از یک موافق واقعی بگیرد و بالعکس، باید توسط رییس مجلس جلوی آن گرفته شود. موضوع دیگر این است که همه نمایندگان می‌توانند به خروج از دستور اعتراض کنند و تشخیص این امر با رییس مجلس است و اگر این اتفاق صورت گرفته است، باید با آن برخورد کند و اگر یک یا دو نفر را به درستی از میان موافقان و مخالفان حذف کنند، نفر سومی پیدا نخواهد شد. این کار با آزادی و دموکراسی و روح قانون اساسی مغایر است و اخلاقی نیست.
روز گذشته در مجلس برگه‌ای بین نمایندگان توزیع شد که در آن آماری به صورت غیررسمی در رابطه با واخواهی و عملکرد مالی پنج وزارتخانه آمده بود که بسیاری از نمایندگان نسبت به توزیع این برگه در صحن اعتراض کردند. توزیع این نوع آمار در صحن را می‌توان شفافیت نامید؟
در ایام رای اعتماد، هیات رییسه طی تصمیمی همه نمایندگان را از چنین تصمیماتی و توزیع نوشته‌های مکتوب منع می‌کند. من نیز این روش را قبول ندارم. نمایندگان می‌توانند مکتوب بایکدیگر تبادل نظر کنند. اما نکته مهم این است که هرچیز که قرار است در صحن پخش شود، امضا داشته باشد. به نظرم منع این کار توسط هیات رییسه کار درستی نیست. از طرفی هر نوشته‌ای که در صحن پخش می‌شود، باید امضا داشته باشد. این تصمیم هیات رییسه باعث پنهان‌کاری در مجلس می‌شود. اگر مطلب درست است، توزیع آن چه اشکالی دارد؟ باید بگذاریم نمایندگان در شفاف‌ترین حالت ممکن به وزرا رای دهند. وزرا حق دارند بیایند و از خودشان در این رابطه دفاع کنند و روشنگری کنند،نه اینکه راه شفافیت را ببندیم که نماینده‌ها نتوانند در فضایی آزاد تصمیم بگیرند.
سوال آخر اینکه فکر می‌کنید با توجه به فضای مجلس، چند درصد وزرا از مجلس رای اعتماد بگیرند؟
به نظرم همه وزرا از این مجلس رای اعتماد خواهند گرفت.
